κερδίσει τι διαφορετικό θα καταφέρει να κάνει για τη χώρα;».
Η απάντηση ήταν απροσδόκητη, αφοπλιστική και διατυπώθηκε, επίσης με τη μορφή ερωτήματος: «Γιατί, αν τις κερδίσει ύστερα από έναν χρόνο θα κάνει κάτι;».
Η αλήθεια είναι ακριβώς αυτή. Τα δεδομένα άσκησης πολιτικής στην Ελλάδα ορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα Μνημόνια και τους δανειστές. Τα περιθώρια είναι περιορισμένα.
Αποδείχτηκε, άλλωστε, ξεκάθαρα την τελευταία διετία, όταν η σημερινή κυβέρνηση επιχείρησε να αλλάξει κάπως αυτά τα δεδομένα, τότε υποχρεώθηκε να προσαρμοστεί, να υπογράψει δηλαδή άλλο ένα Μνημόνιο.
Προς έκπληξη όλων, ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν δείχνει να έχει καταλάβει το παραμικρό όταν εξαγγέλλει ότι έχει τη συνταγή να βγάλει τη χώρα από το τέλμα, να φέρει επενδύσεις και ανάπτυξη, να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Αν δεν πίστευε κάτι τέτοιο δεν θα μιλούσε με τον τρόπο που μίλησε στην ευρω-αραβική σύνοδο «Εταίροι για την ανάπτυξη».
Και αν είχε συναίσθηση ότι δεν μιλούσε σε φανατικούς οπαδούς του ή σε αφελείς ψηφοφόρους -αλλά κυρίως σε ξένο ακροατήριο, σε άριστους γνώστες της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και σε εκπροσώπους ισχυρών συμφερόντων-, θα πρόσεχε τι έλεγε για την εσωτερική οικονομική και πολιτική κατάσταση.
Ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε ότι με τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση η ανάκαμψη της χώρας θα είναι θεαματική. Ποιος νομίζει ότι τον πίστεψε;
Υποσχέθηκε ακόμη ότι με τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση «η ελληνική οικονομία μπορεί, από το 2018, να αναπτύσσεται με ρυθμούς που θα πλησιάζουν το 4%», ενώ θα δημιουργούνται ετησίως 120.000 καθαρές θέσεις εργασίας. Ποιος νομίζει ότι τον πίστεψε;
Υποσχέθηκε επίσης ότι η Ν.Δ. θα είναι «μια κυβέρνηση που θα μιλάει τη γλώσσα των επενδυτών».
Σε αυτό, μάλλον, έγινε πιστευτός από τα αρπακτικά που καραδοκούν, αλλά θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η γλώσσα των επενδυτών, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, δεν είναι το ασφαλέστερο κριτήριο για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα της πλειονότητας των πολιτών...
efsyn.gr
.jpg)
.jpg)
