Χρόνια ολόκληρα,33 τον αριθμό,περιμέναμε οι Αγρινιώτες να δούμε το καμάρι μας,τον Παναιτωλικό μας,στη μεγάλη κατηγορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου,επί προεδρίας Φώτη Κωστούλα,να γίνει το όνειρο πραγματικότητα.
Είχαμε την τύχη να παρακολουθούμε αγώνες του Παναιτωλικού μας από τη δεκαετία του '60,στο χωμάτινο γήπεδο με τη μικρή τσιμεντένια εξέδρα και τους όρθιους γύρω από τη συρμάτινη περίφραξη.Οταν κάπου εκεί στο '70 φτιάχτηκε η μεγάλη κερκίδα μας φάνηκε σπουδαία,ανέβηκε μετά και ο Παναιτωλικός για δυο
χρόνια στην Α' Εθνική κι όλα ήταν όμορφα.Ωσπου άρχισε η κατρακύλα και για την ομάδα και για το γήπεδο,που παρέμεινε χωμάτινο με δυό τσιμεντένιες εξέδρες ένθεν και ένθεν!
Στα πέτρινα χρόνια ο μεγάλος Παναιτωλικός είχε φτάσει να παίζει ντέρμπι στο τοπικό με τον Ολυμπιακό Παναιτωλίου.Τα χρόνια περνούσαν,χωρίς κάτι το ιδιαίτερο εκτός από έναν αγώνα στο Αργος που θα τον θυμόμαστε για πάντα στο Αγρίνιο.Μπήκαμε στον 21ο αιώνα,μέχρι και η γέφυρα στο Ρίο-Αντίρριο κατασκευάστηκε αλλά ο Παναιτωλικός βολόδερνε ακυβέρνητος στην ουσία μεταξύ Γ' και Β' Εθνικής.Και κάπου κει στα μισά της πρώτης δεκαετίας ο Παναιτωλικός πέρασε στα χέρια του Φώτη Κωστούλα,επιχειρηματία εκ Σουηδίας προερχόμενου!
Κάτι φάνηκε ν' αλλάζει αλλά ο Παναιτωλικός δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τη Γ' Εθνική κατηγορία.Δημιουργήθηκαν κόντρες και έριδες,ο Κωστούλας δεν έδειχνε να παίρνει χαμπάρι και βάλθηκε να ανακαινίσει το αραχνιασμένο γήπεδο ενώ παράλληλα στόχευε στη Β' Εθνική.Οταν ήρθε εκείνη η αναπάντεχη ήττα στην Πρέβεζα Θεοί και δαίμονες έπεσαν να τον φάνε.Αυτός συνέχισε με πείσμα και σε δυό χρόνια ο Παναιτωλικός βρέθηκε πανηγυρικά νικητής και τροπαιούχος στη Super League.
Το ήδη ανακαινισμένο γήπεδο το φετινό καλοκαίρι άλλαξε ριζικά,φτιάχτηκε το πέταλο στην Προυσσιωτίσσης,καινούργιος χορτοτάπητας,μπήκαν για πρώτη φορά φώτα προδιαγραφών Champions
League μάλιστα,φτιάχτηκε καινούργια αίθουσα τύπου κλπ.Ο Παναιτωλικός απέκτησε ένα γήπεδο-παλατάκι κι η πόλη μας ένα κόσμημα,που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα περισσότερα Ευρωπαϊκά γήπεδα εκτός από τη χωρητικότητα βέβαια,που αυτή δεν γίνεται να διορθωθεί λόγω της θέσης του μέσα στην πόλη.
Δεν ξέρουμε για πόσες περιόδους θα τα καταφέρει ο Παναιτωλικός να παραμείνει στα σαλόνια της Super League,ούτε μέχρι πότε ο πρόεδρος θα αντέξει στο πηδάλιο του συμβόλου όχι μόνο του Αγρινίου αλλά ολόκληρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το καινούργιο γήπεδο,το παλατάκι του Παναιτωλικού μας,θα είναι εδώ στολίδι της πόλης κι ένα από τα καλύτερα γήπεδα της χώρας.
Σαν Γηγενείς Αγρινιώτες λοιπόν αναγνωρίζοντας τη συμβολή του Φώτη Κωστούλα στην αναγέννηση της ομάδας και την αναμόρφωση του γηπέδου προτείνουμε το γήπεδο να πάρει τ' όνομά του: Γήπεδο Παναιτωλικού Φώτης Κωστούλας.Επειδή πιστεύουμε πως είναι προτιμότερο οι ευεργέτες να τιμώνται εν ζωή παρά μετά θάνατον ζητάμε από τη διοίκηση του ερασιτέχνη Παναιτωλικού,στον οποίο ανήκει ιδιοκτησιακά το γήπεδο,να μελετήσει την πρότασή μας και να προχωρήσει στην ονομασία του γηπέδου.
Μια σεμνή τελετή πριν από έναν εντός έδρας αγώνα,τώρα που το κλίμα ευφορίας είναι διάχυτο στην πόλη του Αγρινίου,όπου θα αναγγελθεί δημόσια η απόφαση της ονομασίας του γηπέδου Παναιτωλικού σε Φώτης Κωστούλας θα είναι το καλύτερο ευχαριστώ και μια έμπρακτη απόδειξη ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης της προσφοράς και του έργου του τόσο από πλευράς σωματείου όσο και από πλευράς των φίλων του Παναιτωλικού μας.
Να δηλώσουμε εδώ για ευνόητους λόγους ότι δεν είμαστε προσωπολάτρες,δεν γνωρίζουμε τον άνθρωπο,ούτε μας ενδιαφέρουν τα κίνητρα του κυρίου Κωστούλα για ν' ασχοληθεί με τον Παναιτωλικό,ούτε το αν κέρδισε ή έχασε από την ενασχόλησή του με την ομάδα μας.
Μας φτάνει που κέρδισε ο Παναιτωλικός και το Αγρίνιο!
Είχαμε την τύχη να παρακολουθούμε αγώνες του Παναιτωλικού μας από τη δεκαετία του '60,στο χωμάτινο γήπεδο με τη μικρή τσιμεντένια εξέδρα και τους όρθιους γύρω από τη συρμάτινη περίφραξη.Οταν κάπου εκεί στο '70 φτιάχτηκε η μεγάλη κερκίδα μας φάνηκε σπουδαία,ανέβηκε μετά και ο Παναιτωλικός για δυο
χρόνια στην Α' Εθνική κι όλα ήταν όμορφα.Ωσπου άρχισε η κατρακύλα και για την ομάδα και για το γήπεδο,που παρέμεινε χωμάτινο με δυό τσιμεντένιες εξέδρες ένθεν και ένθεν!
Στα πέτρινα χρόνια ο μεγάλος Παναιτωλικός είχε φτάσει να παίζει ντέρμπι στο τοπικό με τον Ολυμπιακό Παναιτωλίου.Τα χρόνια περνούσαν,χωρίς κάτι το ιδιαίτερο εκτός από έναν αγώνα στο Αργος που θα τον θυμόμαστε για πάντα στο Αγρίνιο.Μπήκαμε στον 21ο αιώνα,μέχρι και η γέφυρα στο Ρίο-Αντίρριο κατασκευάστηκε αλλά ο Παναιτωλικός βολόδερνε ακυβέρνητος στην ουσία μεταξύ Γ' και Β' Εθνικής.Και κάπου κει στα μισά της πρώτης δεκαετίας ο Παναιτωλικός πέρασε στα χέρια του Φώτη Κωστούλα,επιχειρηματία εκ Σουηδίας προερχόμενου!
Κάτι φάνηκε ν' αλλάζει αλλά ο Παναιτωλικός δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τη Γ' Εθνική κατηγορία.Δημιουργήθηκαν κόντρες και έριδες,ο Κωστούλας δεν έδειχνε να παίρνει χαμπάρι και βάλθηκε να ανακαινίσει το αραχνιασμένο γήπεδο ενώ παράλληλα στόχευε στη Β' Εθνική.Οταν ήρθε εκείνη η αναπάντεχη ήττα στην Πρέβεζα Θεοί και δαίμονες έπεσαν να τον φάνε.Αυτός συνέχισε με πείσμα και σε δυό χρόνια ο Παναιτωλικός βρέθηκε πανηγυρικά νικητής και τροπαιούχος στη Super League.
Το ήδη ανακαινισμένο γήπεδο το φετινό καλοκαίρι άλλαξε ριζικά,φτιάχτηκε το πέταλο στην Προυσσιωτίσσης,καινούργιος χορτοτάπητας,μπήκαν για πρώτη φορά φώτα προδιαγραφών Champions
League μάλιστα,φτιάχτηκε καινούργια αίθουσα τύπου κλπ.Ο Παναιτωλικός απέκτησε ένα γήπεδο-παλατάκι κι η πόλη μας ένα κόσμημα,που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα περισσότερα Ευρωπαϊκά γήπεδα εκτός από τη χωρητικότητα βέβαια,που αυτή δεν γίνεται να διορθωθεί λόγω της θέσης του μέσα στην πόλη.
Δεν ξέρουμε για πόσες περιόδους θα τα καταφέρει ο Παναιτωλικός να παραμείνει στα σαλόνια της Super League,ούτε μέχρι πότε ο πρόεδρος θα αντέξει στο πηδάλιο του συμβόλου όχι μόνο του Αγρινίου αλλά ολόκληρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το καινούργιο γήπεδο,το παλατάκι του Παναιτωλικού μας,θα είναι εδώ στολίδι της πόλης κι ένα από τα καλύτερα γήπεδα της χώρας.
Σαν Γηγενείς Αγρινιώτες λοιπόν αναγνωρίζοντας τη συμβολή του Φώτη Κωστούλα στην αναγέννηση της ομάδας και την αναμόρφωση του γηπέδου προτείνουμε το γήπεδο να πάρει τ' όνομά του: Γήπεδο Παναιτωλικού Φώτης Κωστούλας.Επειδή πιστεύουμε πως είναι προτιμότερο οι ευεργέτες να τιμώνται εν ζωή παρά μετά θάνατον ζητάμε από τη διοίκηση του ερασιτέχνη Παναιτωλικού,στον οποίο ανήκει ιδιοκτησιακά το γήπεδο,να μελετήσει την πρότασή μας και να προχωρήσει στην ονομασία του γηπέδου.
Μια σεμνή τελετή πριν από έναν εντός έδρας αγώνα,τώρα που το κλίμα ευφορίας είναι διάχυτο στην πόλη του Αγρινίου,όπου θα αναγγελθεί δημόσια η απόφαση της ονομασίας του γηπέδου Παναιτωλικού σε Φώτης Κωστούλας θα είναι το καλύτερο ευχαριστώ και μια έμπρακτη απόδειξη ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης της προσφοράς και του έργου του τόσο από πλευράς σωματείου όσο και από πλευράς των φίλων του Παναιτωλικού μας.
Να δηλώσουμε εδώ για ευνόητους λόγους ότι δεν είμαστε προσωπολάτρες,δεν γνωρίζουμε τον άνθρωπο,ούτε μας ενδιαφέρουν τα κίνητρα του κυρίου Κωστούλα για ν' ασχοληθεί με τον Παναιτωλικό,ούτε το αν κέρδισε ή έχασε από την ενασχόλησή του με την ομάδα μας.
Μας φτάνει που κέρδισε ο Παναιτωλικός και το Αγρίνιο!
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου