ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ

του μέλους μας Μιχάλη Οκταποδά 

Μερικές φορές ο ρόλος ενός καλού φίλου  δεν είναι ευχάριστος, αλλά αυτοί  που είναι αληθινά καλοί φίλοι  οφείλουν να μιλάνε και να λένε την  αλήθεια.

Θα δανειστώ, στο σημείο αυτό, μερικές γραμμές  από πρόσφατο άρθρο του Γιώργου Κλειδαρά, στον ιστότοπο του Λαϊκού Κινήματος.

“Το χρήμα είναι υλοποιημένη  ενέργεια.

Ο τρόπος χρήσης του  χρήματος είναι η  βασική αρχή της ασθένειας  του πλανήτη.

Ο πλανήτης νοσεί βαριά  λόγω της μη ορθής  διανομής της ενέργειας  του χρήματος που

συγκεντρώνεται συνεχώς σε όλο και λιγότερα χέρια και κατά συνέπεια, λείπει από όλο και μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων παγκοσμίως.

Το  χάος και η έλλειψη  σκοπού, που δημιουργούνται από το φόβο και  την ανάγκη, δεν  έλκουν ποτέ την ενέργεια του χρήματος.

Η αίσθηση επίσης των  εργαζομένων ότι  οι ίδιοι δεν είναι  δημιουργοί, αλλά ότι  κάνουν κάτι για κάποιον  άλλον, κατευθύνει την  ενέργεια του χρήματος προς το κεντρικό πρόσωπο  μιας εταιρίας ή προς την ηγετική της  ομάδα.

Η ανεργία είναι  η βασική δύναμη κρούσης  της έννοιας του υλισμού και της ιδεολογίας του χρήματος που τον στηρίζει.

Η επιβεβλημένη μη διοχέτευση της ενέργειας  τόσων δισεκατομμυρίων  και, ιδιαίτερα, νέων ανθρώπων ισοδυναμεί με έγκλημα - ηθελημένο - κατά της ανθρωπότητας.

Καμία οικονομική θεωρία ή  «διευθέτηση», απ’ όπου κι αν προέρχεται, δεν θα μπορέσει σε λίγο καιρό να συγκρατήσει την ογκούμενη οργή των δισεκατομμυρίων μεγατόνων εγκλωβισμένης συλλογικής ενέργειας των ανέργων του κόσμου από το να εκραγεί.

Με  την εξάλειψη του  φόβου του θανάτου, η φυλή των ανθρώπων θα ενωθεί και το χρήμα - με τη νέα του μορφή - θα είναι το μέσον και όχι ο σκοπός για την επίγεια παραμονή των όντων επί της Γης.”

Κάθε  πράγμα στη γη αποτελεί μορφοποίηση  ενεργειακών ροών. Όπως για κάθε πράγμα στη γη υπάρχουν αντικρουόμενα  συμφέροντα, το ίδιο ισχύει και για όλο το κοσμικό και υλικό σύμπαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό σημαίνει ότι όπου υπάρχει μεγάλη εισροή ενέργειας κάποιοι θέλουν, να την ρουφήξουν προς όφελος τους.

Το χάος και η έλλειψη σκοπού, που δημιουργούνται από το φόβο και την ανάγκη, δεν έλκουν ποτέ την ενέργεια. Αυτό λοιπόν που πρέπει να πούμε είναι ότι, σε αυτά τά τελευταία χρόνια, μας δημιούργησαν πλασματικές ανάγκες, μας φόρτωσαν φόβο, τρόμο και ανασφάλεια, που στην συνέχεια μας περάσανε σε κρίση.

Υπάρχουν  κάποιοι στη γη που προσπαθούν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους να μας στερήσουν την δυνατότητά μας να έλκουμε για λογαριασμό μας αυτήν την ενέργεια. Υπάρχουν κάποιοι γύρω και πάνω στη γη, που προσπαθούν να μας ρουφήξουν κάθε μορφής ενέργεια, να πάρουν την ενέργεια από εμάς, που ήδη παίρνουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όπως ίσως κάποιοι γνωρίζετε... Ήδη το κάνουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν πολύ πιο αδυσώπητα.

Η ενέργεια η οποία  ρέει προς στην ανθρωπότητα  από πάντα, και  ιδιαίτερα στις μέρες  μας, δίνεται με θεϊκή καταλληλότητα και εμπεριέχει, εν γνώσει της, τον σκοπό της. Είναι ευφυής ενέργεια.

Το θέμα είναι ότι, καλούμαστε να σταθούμε στο  ύψος των περιστάσεων απέναντι στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας. Καλούμαστε να οργανωθούμε ως κοινωνία ανθρώπων και να αντισταθούμε σ’ αυτούς που μας απομυζούν, δίχως έλεος, εδώ και αιώνες. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ή αυτοί που μας ρουφάνε θα κερδίσουν ή η ανθρωπότητα.

Ερωτώ όλους μας. Εννοούμε ότι καλούμαστε να γίνουμε δυνατοί και άτρωτοι  μέσα στα πεδία των ψυχολογικών πολέμων τα οποίοι εξελίσσονται;

Είναι ψυχικοί και ψυχολογικοί ταυτόχρονα οι πόλεμοι. Καλούμαστε λοιπόν να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, όχι μόνο εμείς που είμαστε εδώ στην Ελλάδα, αλλά και εκατομμύρια άνθρωποι στην ανθρωπότητα. Με την έννοια πως έχουμε ήδη τη γνώση και τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να σταθούμε ψυχικά όρθιοι και άτρωτοι ενεργειακά μπροστά σε αυτό το οποίο συμβαίνει και το οποίο θα ενταθεί με μανία και λύσσα τους επόμενους μήνες. Δεν θα υπάρξει έλεος και αυτό μπορεί να μας κάνει να γίνουμε κι εμείς ανηλεείς. Δεν θα υπάρξει ευσπλαχνία και αυτό μπορεί να μας κάνει κι εμάς να γίνουμε άσπλαχνοι, δεν θα υπάρξει καλοσύνη και επιείκεια και αυτό μπορεί να μας κάνει να πάψουμε να είμαστε καλοσυνάτοι και επιεικείς. Είναι ένα κόλπο. Όσο πιο καλά το καταλάβουμε, τόσο πιο καλά θα επιλέξουμε την τοποθέτησή μας.

Η πραγματικότητά μας, καθορίζεται μέσα από την  αντίθεση. Βλέποντας τα αντίθετα, εμείς  παίρνουμε θέσεις και ορίζουμε τη δική μας συνειδητότητα. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μία μεγάλη αντίθεση, βρισκόμαστε μπροστά συνεχώς σε μία εικόνα η οποία θα ασχημαίνει. Στόχο της έχει να μας πείσει να μιμηθούμε τη λειτουργία και συμπεριφορά της προκειμένου να επιβιώσουμε. Στόχο της έχει να μας πείσει πως οι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσουμε δεν θα μας βγάλουν πουθενά γιατί είναι πολύ πιο δυνατοί από εμάς. Στόχος της είναι να μας μεταμορφώσει από πνευματικά εξελισσόμμενα πλάσματα σε υλικά προσανατολισμένα ανθρωπάκια. Στόχος της είναι να μετακινήσει την κρίσιμη μάζα από το να κοιτάει έσω και να αποφασίζει, να κοιτάει έξω και να αποφασίζει. Αυτό το στοίχημα του 2011 είναι πολύ μεγάλο για την ανθρωπότητα και φυσικά δεν εξαρτάται από τα 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους, τις 6 δισεκατομμύρια ψυχές, εξαρτάται από την κρίσιμη μάζα.

Σίγουρα οι υπόλοιποι - αυτοί που μας απομυζούν - παίζουν το δικό τους καθοριστικό ρόλο αλλά, αγαπημένοι μου φίλοι, οι πραγματικότητες διαμορφώνονται από μειοψηφίες. Δεν διαμορφώνονται από την πλειοψηφία της συχνότητας. Αρκεί μία επαρκώς υψηλή συχνότητα για να αλλάξουν τα πεδία.

Η κρίσιμη  λοιπόν μάζα της ανθρωπότητας αυτή τη στιγμή παραπαίει, δοκιμάζεται. Δοκιμάζεται  στην αφομοίωση της αλήθειας της, δοκιμάζεται στην αποφασιστικότητά της για το προς τα πού θα κινηθεί, δοκιμάζεται στην ικανότητά της  να διακρίνει, δοκιμάζεται στην επιλογή της στο αν θα ακολουθήσει την ψυχή της ή αν θα ακολουθήσει τους υλικούς νόμους, δοκιμάζεται στο συναισθηματικό πεδίο, δοκιμάζεται σε όλα τα πεδία της υπόστασής της.

Αγαπημένοι  μου συνέλληνες. Δεν είναι η  χρονιά στην οποία μπορούμε να συμβιβαστούμε και να συμβιβάσουμε, απλά είναι η χρονιά που πρέπει να διαλέξουμε. Να διαλέξουμε επανειλημμένα με διαφορετικούς τρόπους, να διαλέξουμε δρόμο, να διαλέξουμε κατεύθυνση, να διαλέξουμε τελικά το σκοπό της ζωής και το γιατί ζούμε.

Είναι μία χρονιά που  χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε την εσωτερική μας δύναμη, αλλά χρειάζεστε και να μη φύγουμε μακριά από την ενέργεια της ψυχής μας και την αλήθεια του εαυτού μας.

Καθώς απέναντί μας θα βλέπουμε όλο και  περισσότερο μαύρο, είναι πολύ εύκολο μέσα στο υλικό πεδίο, να επιτρέψουμε στο μυαλό μας να μπει σε διαδρομές οι οποίες μπορεί να μας πικράνουν αργότερα. Οι διαδρομές αυτές είναι οι μέθοδοι που δουλεύουν μέσα στην ύλη. Αλλά τελικά είναι η ύλη πάνω απ’ όλα, είναι το χρήμα πάνω απ’ όλα, είναι η ασφάλεια πάνω απ’ όλα, είναι το να επιβιώσω εγώ εις βάρος όλων των άλλων πάνω απ’ όλα, είναι η πάρτη μας και ο εαυτός μας πάνω απ’ όλα;

Στο Λαϊκό  Κίνημα, όλα τα μέλη, το καθένα με τις  δυνάμεις του, είμαστε εδώ για  να πούμε την αλήθεια και η  αλήθεια είναι πως αυτή η διαδρομή που θα ακολουθήσει δεν είναι εύκολη. Δεν είναι εύκολη για την υλική μας συνειδητότητα, δεν είναι εύκολη για το μέρος των εαυτών μας που είναι προσκολλημένα και αναζητούν την ευτυχία στα υλικά αγαθά, δεν είναι εύκολη για το μέρος των εαυτών μας που έχουν ξεχάσει προ πολλού τις αληθινές αξίες μέσα από τις οποίες μπορούμε να είμαστε ευδαίμωνες, θεραπευμένοι, ειρηνικοί και χαρούμενοι. Είναι μια χρονιά, όμως πολύ εύκολη για όσους δεν έχουν ξεχάσει τα μυστικά της χαράς και της ευτυχίας, για τα μέρη του εαυτού μας που δεν έχει ξεπουληθεί στην ύλη, για τα μέρη του εαυτού μας που θα αντάλλασσαν ένα χάδι με 100 ευρώ, κατανοώντας πόσο πιο πολύτιμο είναι το χάδι για τον εαυτό μας απ’ τα 100 ευρώ. Είναι μια χρονιά πολύ εύκολη για εκείνους που θυμούνται, διότι αλήθεια είναι ή άρση της λήθης, που ξέρουν ότι η αλήθεια θα τους δώσει τις λύσεις, και που ξέρουν πως η αλήθεια συνάδει και πάει παρέα στο ταξίδι, με την αγάπη, την ευαισθησία και την διάκριση.

Γνώρισε την αλήθεια του  Εαυτού σου και  αυτή θα σε ελευθερώσει.

Είναι λοιπόν μια χρονιά πάνω στην κόψη του ξυραφιού, και είναι πραγματικά κόψη και είναι πραγματικά ξυράφι. Ο δρόμος είναι μία λωρίδα, και μάλιστα είναι πολύ κοφτερή.

Θα λέγαμε ότι όπως είναι η χρονιά του  Ανθρώπου, κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν  κάλλιστα να πουν ότι επίσης είναι μια χρονιά των εχθρών του Ανθρώπου. Και τα δύο είναι εξίσου αλήθεια. Γιατί και οι δύο ενέργειες ζητούν και αξιώνουν το βασίλειο της Γης. Και υπάρχουν πάρα πολλοί στη Γη πια, οι οποίοι στηρίζουν τη διεκδίκηση που κάνουν στο πεδίο μας οι εχθροί μας. Δεν είναι λίγες οι ψυχές των ανθρώπων οι οποίες αυτή τη στιγμή ξεπουλάνε τα πάντα, ακόμα και το μέλλον των παιδιών μας προκειμένου να αποκτήσουν υλικά αγαθά….

Πρέπει  να είμαστε συνειδητοί στο πως  βαδίζουμε, τι γίνεται με τον εαυτό  μας, τι διαλέγουμε, προς τα πού πάμε, ποιος είναι τελικά ο ορίζοντάς μας, ποιοι είμαστε εμείς, τι ζητάτε από την ζωή μας, τι θα υπερασπιστούμε, με ποιο τρόπο θα λειτουργήσουμε.

Δεν είναι  μία, ακόμη, χρονιά για να είμαστε  αφελείς, για να είμαστε ευάλωτοι, για να καλλιεργούμε ευσεβείς πόθους, για να αναπτύσσουμε και να εξελίσσουμε ακόμα περισσότερο τις ελπίδες μας, για να υφαίνουμε όνειρα, για να κάνουμε σενάρια στο πεδίο της πλάνης, που έτσι κι’ αλλιώς κάνουμε χιλιάδες χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα. Θα λέγαμε ότι καθώς η ευφυής ενέργεια υποστηρίζει το πεδίο μας, είναι καιρός για να είμαστε πολύ ξύπνιοι και παρόντες μέσα στις υποστάσεις μας, είναι καιρός για να μπορούμε να βλέπουμε καθαρά, τις εικόνες, κυρίως τις άσχημες, ώστε να μπορούμε να καταλαβαίνουμε το τι συμβαίνει και να στεκόμαστε με αγάπη και κατανόηση ο ένας δίπλα στον άλλο. Είναι καιρός που πρέπει επιτέλους να πάψουμε να φοβόμαστε.

Αυτό  που θα μας κάνει άφοβους και  που δεν θα μας αφήσει να ξεχάσουμε  το ποιος είναι ο εαυτός μας, είναι  το να στηριχτούμε στην δημιουργικότητά  μας, να στηριχτούμε στην δημιουργική μας ενέργεια χωρίς να φοβόμαστε να κοπιάσουμε, χωρίς να φοβόμαστε να εργαστούμε πολύ, χωρίς να φοβόμαστε να αφοσιωθούμε και να πειθαρχήσουμε σε ένα πρόγραμμα όπου η δημιουργική μας ενέργεια θα μπορεί να ρέει με αρμονία. Ο λόγος που πρέπει να ακολουθήσουμε και να στηρίξουμε τη δημιουργικότητά μας είναι, αγαπημένοι μου φίλοι, γιατί το άνοιγμα στον δημιουργικό μας εαυτό, στις δημιουργικές μας ιδέες, φέρνει περισσότερη θετική ενέργεια, που εισρέει στο σώμα μας και αυτό μας γειώνει καλύτερα μέσα στην πραγματικότητα και αυτό αποτελεί μεγάλη προστασία.

Όσοι  από μας ακολουθήσουμε την  δημιουργικότητά μας, τις δημιουργικές μας ιδέες, συντονίσουμε το πεδίο  μας και εκπέμπουμε περισσότερη  ενέργεια, δεν μπορούμε πια να κινούμαστε χαοτικά, άρρυθμα, χωρίς αρμονία. Το μέλλον θα μας μάθει το τι σημαίνει: για να κινήσω ελεύθερα την ενέργειά μου πρέπει να είμαι πολύ καλά συντονισμένος μέσα στον εαυτό μου, για να μπορώ να έχω ελεύθερο το ενεργειακό μου πεδίο πρέπει να έχω ρυθμό και κύκλο και τάξη. Για να μπορώ να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου όπως εγώ θέλω, για να μπορώ να κινούμαι μέσα σε μία πραγματικότητα όπως εγώ θέλω, δεν μπορώ να το κάνω με την μέθοδο του χάους.

Θα  πρέπει να ξαναβρούμε το μέτρον άριστον. Θα πρέπει να ξαναμάθουμε πως να ακολουθούμε τους νόμους τους σύμπαντος στην πράξη, είτε θα γίνουμε οι ίδιοι συνειδητά ο νόμος και η αρμονία της υλοποίησης, είτε το σύστημα της ενέργειας πια, θα μας πετάξει απ’ έξω. Δεν έχει αντίκρισμα ένα ενεργειακό πεδίο, το οποίο δεν έχει ρυθμό, νόμο και τάξη προκειμένου να υλοποιήσει. Το σύμπαν δεν υπάρχει υλοποιημένο, σαν άνομο, άρρυθμο και άτακτο. Η φύση μας έχει διδάξει τον νόμο, την τάξη και τον ρυθμό μέσα από την ίδια την υλική εκδήλωση του σύμπαντος. Και η κρίσιμη μάζα αυτή τη χρονιά, καλείται να κατανοήσει το πώς η δημιουργική της ενέργεια και η ζωτική της ενέργεια που την ακολουθεί, θα μπορέσουν να υλοποιηθούν και να εκδηλωθούν με αποτέλεσμα μέσα στην ύλη.

Είναι η ώρα του συντονισμού, του νού, της καρδιάς  και της συνείδησής μας με την άπειρη ροή της Ευφειούς και Θείας ενέργειας, που την περίοδο αυτή διαχέεται αενάως στη Γη μας.Είναι η περίοδος, που αν εμείς δεν συντονιστούμε μαζί της, δεν θα μπορέσουμε να εκδηλώσουμε στο υλικό πεδίο την ενέργεια του εαυτού σας. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να ενωθούμε σαν ένας άνθρωπος, πρέπει το εγώ να γίνει εμείς, πρέπει να αγαπήσουμε τον πλησίον μας ως εαυτόν. Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε αυτούς που απομιζούν την ενέργειά μας, που θέλουν με κάθε τρόπο να μας πείσουν πως είμαστε αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι μπροστά τους. Ενωμένοι είμαστε δυνατοί, είμαστε ανίκητοι.

Αυτοί που μας ρουφάνε πάνω και γύρω από τη γη, δεν θέλουν να ακολουθήσουμε τον νόμο, τον ρυθμό και την τάξη, γιατί δεν τους υπηρετεί. Θα στήσουν σενάρια, από φόβο και αντιπερισπασμό, από λιγότερο κοπιαστικές λύσεις και θα κοιτάξουν να ενισχύσουν το πιο ευάλωτο μέρος του εαυτού μας που είναι το μέρος του εαυτού μας που θα ήθελε με εύκολο τρόπο να συμβούν τα πάντα.

Όμως  αυτή την περίοδο  θα μάθουμε τι σημαίνει να είσαι αληθινά  δημιουργός, γιατί  ήρθε η ώρα να αναλάβουμε την ευθύνη του  εαυτού μας και  της εκδήλωσης  της δημιουργικής μας ενέργειας. Δημιουργός δεν είναι κάποιος που φοβάται τον κόπο, που φοβάται την συνέπεια, που θέλει να του έρχονται όλα εύκολα. Δημιουργός είναι αυτός που προκειμένου να δημιουργήσει θα κάνει όλα όσα χρειάζονται για να δημιουργήσει.

Αν η  εγκυμοσύνη και η τεκνοποϊία απαιτεί 9 μήνες κύησης, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε επειδή δεν μας βολεύει, επειδή είμαι εργαζόμενη μητέρα και θα με βόλευε η κύηση να είναι 3 μήνες. Η ζωή μάς ζητά να την σεβαστούμε, να ασπαστούμε και να κατανοήσουμε τη σοφία των ρυθμών της. Όλα χρειάζονται μία αφοσίωση, όλες οι δημιουργίες, από την πιο μικρή, το να φτιάξεις ένα φαγητό, να γράψεις ένα κείμενο, μέχρι την πιο μεγάλη, το να δημιουργήσεις ένα σύμπαν. Όλες οι δημιουργίες έχουν μέσα έναν αφοσιωμένο δημιουργό. Έναν δημιουργό ο οποίος δεν είναι φρενήρης να δημιουργεί, αλλά ο οποίος είναι αφοσιωμένος, είναι παρών στην δημιουργία, ο οποίος δεν είναι εκεί μόνο όποτε τον βολεύει αλλά είναι εκεί κάθε φορά που χρειάζεται, ο οποίος δεν είναι εκεί τις φορές που είναι ξεκούραστος, αλλά είναι εκεί και τις φορές που είναι κουρασμένος. Γιατί ο δημιουργός μέσα από την δημιουργία του φανερώνετε. Και αν η δημιουργία του θέλει τώρα να τον φανερώσει, αυτός δεν μπορεί να είναι απών.

Αυτή  είναι η χρονιά που καλούμαστε μέσα στην αντιξοότητα και την  αντίθεση, να συνειδητοποιήσουμε ότι  δεν μπορούμε να προχωράμε χωρίς πυξίδα μέσα στην έρημο, γιατί η εικόνα είναι τόσο μπερδεμένη και χαοτική, που μετά από λίγο δεν θα ξέρουμε ούτε που πάμε, ούτε τι θέλουμε, ούτε ποια δουλειά είναι καλύτερη, ούτε ποια ιδέα είναι καλύτερη.

Είναι λοιπόν, αγαπημένοι μου φίλοι, οι μήνες που έρχονται, οι μήνες, που η κρίσιμη μάζα καλείται να συνεργαστεί, να συντονιστεί και να λειτουργήσει κατά νόμο. Καλείται κυριολεκτικά να αναλάβει να αφομοιώσει το τι σημαίνει δημιουργώ, τι σημαίνει είμαι ο δημιουργός της ζωής μου, τι σημαίνει είμαι ένας συνδημιουργός της ευρύτερης ζωής, τι σημαίνει είμαι ο μικρός δημιουργός μέσα σε ένα κομμάτι του σύμπαντος. Είναι η περίοδος που φοράμε τον μανδύα του συνειδητού δημιουργού και που θα μάθουμε τις δυσκολίες, του να είναι κάποιος συνειδητά δημιουργός. Είμαστε μέσα στην τέχνη της δημιουργίας και μαθαίνουμε να συνειδητοποιούμε και να εξελίσσουμε την τέχνη της δημιουργίας. Γιατί αυτή είναι η Επιστήμη της Τέχνης να Ζεις. Καλεί τα ακατέργαστα μέρη του εαυτού μας σε επεξεργασία, τα κομμάτια από το δικό μας διαμάντι που είναι άγρια και τραχιά να τα λειάνει, μας καλεί να πάρουμε τον εαυτό μας και από εκεί που είναι ένα διαμάντι τραχύ και σε πολλά σημεία ακατέργαστο, με λίγες όψεις κατεργασμένες και λειασμένες, να κάνουμε τις τελικές λειάνσεις, να τρίψουμε τα τελικά κομμάτια της αντίστασης, της αντίδρασης. Γιατί τα μέρη του εαυτού μας που υπακούν στους δυνάστες μας και μπαίνουν σε παρορμητικές αποφυγές, σε εύκολες λύσεις και σε έτοιμες κονσέρβες, είναι τα μέρη του εαυτού μας που συμμαχούν με τον πόνο και το αδιέξοδο, που συμμαχούν με την ανακύκλωση των προβλημάτων. Δεν είναι τα μέρη του εαυτού μας που φέρνουν λύσεις στον ορίζοντα, δεν είναι τα μέρη του εαυτού μας που θέλουν να πάψει η ανακύκλωση των φαύλων κύκλων.

Είναι η περίοδος που  έρχεται η περίοδος της ψυχής μας, γιατί η ψυχή μας ακολουθεί ρυθμό, νόμο και τάξη του Θεού, του ανώτερού μας εαυτού. Η ψυχή μας δεν είναι εκεί όποτε τη βολεύει, η ψυχή μας δεν μας αφουγκράζεται όποτε είναι ξεκούραστη, η ψυχή μας είναι παρούσα στα καλά και στα κακά, στα εύκολα και στα δύσκολα, κάθε στιγμή και κάθε ώρα, και αυτή η περίοδος που έρχεται είναι που καλούμαστε να καταλάβουμε την ίδια μας την ψυχή και να δεχθούμε να της μοιάσουμε. Να μετουσιώσουμε τα αντιδραστικά μέρη του εαυτού μας τα οποία δεν μας οδηγούν πουθενά, σε μία συνεργασία που έχει νόημα, σκοπό και ουσία, σε μία κοινωνία ανθρώπων που μας την διδάσκει το σύμπαν και ο Θεός, όπου κοιτάξουμε γύρω μας.

Υπάρχει πολύ βοήθεια σε όλη αυτή τη δυναμική διαδικασία, αλλά ένα μεγάλο μέρος  της βοήθειας χρειάζεται εμάς να είμαστε ρεαλιστές και αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται εμείς να μπορούμε να βλέπουμε το μαύρο όπως και αυτό που μερικές φορές κρύβεται πίσω από το λευκό (ενώ δεν είναι λευκό). Χρειάζεται να μπορούμε να μυρίζουμε τα κίνητρα, χρειάζεται να μπορούμε να μην είμαστε αφελείς και εύπιστοι, χρειάζεται να έχουμε ανοιχτές τις αντένες και να χρησιμοποιούμε το νου μας, τη διαίσθησή μας και την καρδιά μας μέσα στην πραγματικότητα.

Υπάρχει άπειρη τροφοδοσία δυναμικού, πάνω, κάτω και εντός  μας την περίοδο  αυτή και η ανθρωπότητα δεν είναι μόνη και αβοήθειτη, όπως πολλοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πείσουν και να μας περάσουν με σοκ και δέος την κρίσης τους. Γιατί η κρίση είναι δικιά τους, δεν είναι δική μας και ο νοών νοήτω...

Αυτός είναι ένας απλός τρόπος για να πούμε ότι γύρω από τον κήπο μας και γύρω από το σπίτι μας υπάρχουν τα πάντα αυτή τη στιγμή, σε πολύ κοντινή εμβέλεια, και θα ξαναπούμε πως όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε πως οι “εξωγήινοι” δεν είναι τόσο κακοί, εάν συνεχίσουμε να το πιστεύουμε, τότε ούτε το νόμο θα βρούμε, ούτε το ρυθμό, ούτε την τάξη, γιατί το μέρος του εαυτού μας που δεν θέλει τίποτα από τα τρία μέσα στο ενεργειακό του πεδίο, είναι το μέρος της συμμαχίας με αυτούς τους “εξωγήινους”. Μόνο αυτούς εξυπηρετούμε, όχι τους εαυτούς μας και τον κόσμο μας. Θα ξαναπούμε πως η συνειδητοποίηση από την συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας, της ύπαρξης και άλλων ατζεντών και φυλών είναι επί των πυλών.

Υπάρχει ήδη ένα τεράστιο σοκ στην ανθρωπότητα  από όλα αυτά τα οποία εξελίσσονται στο δήθεν πολιτισμένο  μέρος της, αλλά όλες αυτές οι εξουσίες θα προσπαθήσουν να μας διατηρήσουν μέσα στην κατάσταση του σοκ, το οποίο θα το ακολουθήσει ένα επόμενο σοκ, για να εμπεδωθεί και να αφομοιωθεί το πρώτο. Δηλαδή, μετά το πρώτο σοκ που είναι η τεράστια οικονομική ανακατάταξη με στόχο να εξαφανιστεί η μικρομεσαία τάξη και η ανώτερη μεσαία τάξη, με στόχο να συγκεντρωθούν όλες οι ροές της ενέργειας σε ακόμα λιγότερα χέρια απ’ ότι είναι αυτή τη στιγμή, το σχέδιο είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε. Η δυνατότητα να υπάρχει μικρομεσαίο κατάστημα θα εξαλειφθεί αν συνεχίσει έτσι την επόμενη δεκαετία, δεν θα υπάρχουν. Θα ζούμε κυριολεκτικά με τον μεγάλο αδερφό, με τα δέκα μεγάλα καταστήματα, τα δέκα σημαντικά brands τα οποία θα υπάρχουν παντού. Θα τρώμε ότι οι πολυεθνικές των τροφίμων και των φαρμάκων έχουν αποφασίσει, ενώ θα απαγορεύεται να παράγουμε, να εκτρέφουμε και να καταναλώνουμε την δική μας τροφή, τα βότανα και ότι ελεύθερα μας προσφέρει η φύση θα είναι απαγορευμένα. Κάθε άνθρωπος καταλαβαίνει ότι υπάρχει μία αναδιάταξη όλης της τράπουλας, όλης της σκακιέρας.

Το  σχέδιο λοιπόν πάει πολύ παραπέρα από  ότι φαίνεται γι’  αυτό εξάλλου και  αυτή η χρονιά είναι  μία χρονιά που  είμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Αλλά θα επιστρέψουμε στο σοκ, για να πούμε ότι μετά το πρώτο σοκ, κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς θα εξελιχθεί, πού θα σταματήσει, τι θα γίνει, θα ακολουθήσει το επόμενο σοκ, το σοκ των “εξωγήινων”, το σοκ ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν, το σοκ ότι εδώ υπάρχουν και άλλοι. Το δεύτερο σοκ θα έρθει για να κρατήσει το πρώτο σοκ αφομοιωμένο μέσα στα πεδία, δηλαδή ότι πια ο εχθρός δεν είναι η κυβερνήσεις μας, δεν είναι η δομή των πολιτικών μας συστημάτων, δεν είναι ο καπιταλισμός, οι διεθνείς τοκογλύφοι - τραπεζίτες, αλλά ο εχθρός τώρα και ο κίνδυνος είναι πια εμφανής και υπάρχει και έξω από τη γη. Αυτομάτως ο νους μας θα μετακινηθεί δεχόμενος το πρώτο σοκ ως status quo και θα αρχίσει να ασχολείται με το ποια είναι η θέση μας απέναντι στους άλλους. Αυτός είναι ένας τρόπος να στήσεις την ανατροπή μιας δυναμικά εξελισσόμενης πραγματικότητας. Μέχρι στιγμής η ανθρωπότητα είναι μία δυναμικά εξελισσόμενη πραγματικότητα και ο μόνος τρόπος αναχαίτισης της είναι τα απανωτά σοκ. Μόνο ένα σοκ μπορεί να καθηλώσει και να παγώσει τα πεδία.

Αυτή  τη στιγμή λοιπόν αγαπημένοι μου φίλοι, δεν είναι η ώρα, να ξεχάσουμε την πραγματικότητα, αλλά ούτε και να ξεχάσουμε το τι συμβαίνει μέσα στο κοσμικό γίγνεσθαι. Γιατί είναι η ώρα που καλούμαστε να ενοποιήσουμε, να συνδυάσουμε και να καταλάβουμε όλη την εικόνα. Όλο αυτό υπηρετεί τη δική μας εξέλιξη, μας καλεί να αναπτύξουμε δυνατότητες και δεξιότητες που μας υπηρετούν εξελικτικά, γιατί θα μας οδηγήσουν να γίνουμε ένα πολυδιαστασιακό, ένα διευρυμένο ον, όχι ένα ευτελές, εύπιστο και φοβισμένο ον και ταυτόχρονα θα μας κάνει εξαιρετικούς δημιουργούς - διαχειριστές της ύλης.

Και επειδή πολλοί θα συσχετίσουν τα γραφόμενα  με το 2012… στο τέλος του 2012 το μόνο που θα συμβεί είναι η μέτρηση  του ενεργειακού πεδίου. Αυτό αποτελεί το σφράγισμα, το αποτύπωμα του, πώς  είναι οι ενεργειακές συχνότητες της γης, το πώς είναι η συνειδητότητα της ανθρωπότητας στο τέλος του 2012. Αυτό θα ορίσει τον επόμενο κύκλο των 2600 ετών. Αυτό είναι. Επομένως, δεν πρέπει να έχουμε και να καλλιεργούμε μέσα σας την αντίληψη ότι στο τέλος του 2012 θα έχουν λήξει όλα. Δεν λήγει καμία ζωή, δεν λήγουν οι εξελικτικές διαδικασίες. Σίγουρα θα μπορούμε να λέμε ότι είναι προ 2012 και μετά 2012, όπως σήμερα λέμε πρό και μετά Χριστόν, με την έννοια πως σηματοδοτείται η αλλαγή ενός τεράστιου χρονόκυκλου εξέλιξης, αλλά τίποτε παραπάνω. Τα πράγματα θα εξελιχθούν και οι δυσκολίες δεν θα εξαφανιστούν τον Ιανουάριο του 2013. Τα θέματα για την ανθρωπότητα δεν θα εξατμιστούν, και το πόσο γρήγορα θα οδηγηθούν σε επίλυση θα εξαρτηθεί από το πώς θα είναι η σύνδεση του ενεργειακού πεδίου στο χειμερινό ηλιοστάσιο του 2012 και η μέχρι τότε η δική μας τοποθέτηση στις καταστάσεις και στα γεγονότα που είναι βεβαίως εξίσου σημαντική.

Ήδη έχει ξεκινήσει και γίνεται προετοιμασία γι’ αυτήν την μέτρηση. Αυτό που  ζούμε αυτή τη χρονιά είναι ένα  μέρος από την προετοιμασία, δηλαδή, καθώς οι δυνάστες μας και οι συνεργάτες τους μας ζορίζουν πολύ, καθώς οι σύμμαχοί μας στην εξέλιξη, μας υποστηρίζουν με περισσότερες ενέργειες, καλούμαστε το 2011 να πατήσουμε στην κόψη του ξυραφιού γιατί αυτός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να αναπτυχθεί η ενέργεια και εμείς να αφομοιώσουμε τα πεδία μας. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε σε 10 ή και περισσότερα χρόνια, ενώ τελικά θα γίνει μέσα σε ένα χρόνο, οπότε πριν καλά καλά καταλάβουμε τι έχει συμβεί, θα έχουμε περάσει μία διαδικασία και θα έχουμε βγει από την άλλη πλευρά.

Το  θέμα είναι να μη χάσουμε τον συντονισμό μας με το Λόγο. Να μην ξεχνάμε ότι  “εν Αρχή ην ο  Λόγος”... Να μη χάσουμε  το λόγο, του γιατί  ζούμε, και το τι αξία έχει η ζωή μας  και το πού βρίσκονται οι αξίες της ζωής και του εαυτού μας. Γιατί ήδη γνωρίζουμε πως τα πολυτελή σπίτια δεν στεγάζουν ευτυχισμένους και υγιείς ανθρώπους, ήδη γνωρίζουμε πως τα πολυτελή αμάξια δεν φέρνουν την υγεία και τη χαρά και ήδη γνωρίζουμε πως κάτι άλλο είναι ζητούμενο. Μη χάσουμε λοιπόν αυτό που είναι το ζητούμενο επειδή είμαστε στην κόψη του ξυραφιού.

Μη ξεχνάτε  τον Ηρακλή, στην κόψη του ξυραφιού έπρεπε να επιλέξει το δρόμο της  Αρετής ή της Κακίας. Στην κόψη του  ξυραφιού είναι που μετράει η  επιλογή γιατί αυτές είναι  οι επιλογές που γίνονται στην πράξη  και όχι θεωρητικά ή σε κείμενα.

Αγαπημένοι  μου φίλοι και αδελφοί, σύντροφοι  και συνέλληνες, το Λαϊκό Κίνημα έχει τις προτάσεις. Διαβάστε, διαδώστε και συμμετέχετε στις εκδηλώσεις του Λαϊκού Κινήματος.

Ας αναρωτηθούμε όλοι γιατί το παιχνίδι ξεκίνησε από  την Ελλάδα. Ας ψάξουμε μέσα μας για τον Ηρακλή, τον Λεωνίδα, τον Χριστό, τον Γκάντι, τον Κολοκοτρώνη, τη Λέλα Καραγιάννη, τον Άρη Βελουχιώτη, τον Τζων Κέννεντυ, τον Τζων Λένον, τον Μανώλη τον Γλέζο, τον άνεργο γείτονά μας, τον αληθινό εαυτό μας και τότε ίσως αφουγκραστούμε την απάντηση...

Με την  ευχή να πορευθούμε με ισορροπία πάνω στην κόψη του ξυραφιού, με την ηρεμία που μας δίνει η επίγνωση των  αξιών στη ζωή μας. 

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ