Αν δεν τα πάρετε θα [αναγκαστούμε να] καταστραφείτε. Όπως έλεγαν κάποτε: “Σήμερον πρώτη, αύριον δευτέρα, την τρίτη φεύγει ο Κόχραν”

Αυτό το κράτος γεννήθηκε  πάνω στον εκβιασμό περί της ύπαρξής  του, έναν εκβιασμό που οδηγούσε σε αλυσιδωτά δάνεια. Δάνεια που στόχευαν στην υποδούλωση και για να την πετύχουν, υποδαύλιζαν τον εσωτερικό διχασμό. Οι 800.000 λίρες του 1824 (Loughnan, O'Brien & Co.) είχαν σαν αποτέλεσμα (και στόχο) να διαφύγουν οι Νικηταράς, Λόντος, Ζαϊμης, στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, να φυλακιστεί ο Κολοκοτρώνης μαζί με Κλέφτες και συμμάχους Κοτζαμπάσηδες και να καταστραφούν Κρήτη, Κάσος, Ψαρά. Αρχές του 1825 η κυβέρνηση και οι εδώ εκπρόσωποι των δανειστών, ενώ
περίμεναν τον Ιμπραήμ έκλειναν το δάνειο των 2 εκατομμυρίων λιρών (J. & S. Ricardo). Η εμφάνιση του Ιμπραήμ έκανε πιο εύκολη τη μαζική υπογραφή της αίτησης προστασίας προς την Αγγλία. Το Μεσολόγγι προδόθηκε από τους ντόπιους αντιπρόσωπους των δανειστών και έπεσε το 1826, αλλά ο Καραϊσκάκης και ο Κολοκοτρώνης (που γλύτωσε το φόνο α λα Ανδρούτσο χάρη στον Ιμπραήμ) ήταν επίμονοι και άρχισαν να γυρίζουν την κατάσταση, ιδιαίτερα στη Στερεά. Οι δανειστές δεν πτοήθηκαν. Ο εξωτερικός αντιπρόσωπός τους ήρθε (Thomas Cochrane) και διέλυσε μαζί με τον Church το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη, προφανώς τον ίδιο τον Καραϊσκάκη και οδήγησε τη βέβαιη νίκη σε πανωλεθρία (προτεκτοράτο της Αγγλίας λογιζόταν η Πελοπόννησος και οι Κυκλάδες).

Λέμε σήμερα ότι  ο ΓΑΠ δεν διαπραγματεύτηκε. Γιατί  οι απεσταλμένοι του Μαυροκορδάτου  Ορλάνδος και Λουριώτης το έκαναν το 1823 στην Αγγλία; Το έκαναν το 1825; Βλέπουμε σήμερα το δανειστή να καίγεται περισσότερο από το δανειζόμενο για το δάνειο. Βάζουμε μυαλό; Βλέπουμε σήμερα την καταιγίδα ψεμάτων και τους εκβιασμούς. Και ο Cochrane τι έκανε στην Τροιζήνα μόλις πάτησε το πόδι του; Και ο γραμματέας του, κάποιος Μάσον, τι έκανε στον Κολοκοτρώνη μόλις πάτησε το πόδι του (1833) ο ανήλικος Otto Wittelsbach με την πρώτη δόση των 60 εκατομμυρίων φράγκων (Rothschild);
Βλέπουμε σήμερα, όχι  μόνο το ΓΑΠ να καίγεται για τη δανειακή σύμβαση, περισσότερο κι απ τη ζωή  του, βλέπουμε ακόμα και πολιτικά ζόμπι που τα ξαναζωντάνεψε ο κάθε καναλάρχης για να κρατούν το ίσο στο τροπάριο: Χωρίς το ευρώ και την Ε.Ε.: ΧΑΘΗΚΑΜΕ!. Εδώ έχουμε μια διαφορά με την ίδρυση του κράτους. Τότε, μόνον ο Μαυροκορδάτος καιγότανε. Όλα τα υπόλοιπα -αλλά κυρίως οι δανειστές- παρέμειναν ίδιοι τα τελευταία 200 χρόνια.
Στ,Ζυγ