Η γενοκτονία ως σταύρωση ενός λαού

Ν. Λυγερός
Αν μπορούσε ο καθένας μας να αντιληφθεί ότι η γενοκτονία είναι η σταύρωση ενός λαού, τότε θα ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να ανεχτεί οποιαδήποτε αμφισβήτηση και βέβαια άρνηση. Ενώ όταν παρουσιάζεται μόνο και μόνο ως μία νομική διεκδίκηση, η αναγνώριση της γενοκτονίας αφήνει αδιάφορους τους περισσότερους, διότι δεν κατέχουν τα ανάλογα εργαλεία κατανόησης και για την ποινικοποίηση της άρνησης. Οι περισσότεροι που δεν ξέρουν την αλήθεια την βλέπουν απλώς ως μία λογοκρισία. Και δεν έχουν ποτέ σκεφτεί και στις δύο περιπτώσεις, το μάθημα του Χριστού, ο οποίος αν και δίκαιος είχε απέναντί του την δικαιοσύνη της κοινωνίας που τον καταδίκασε. Τώρα βέβαια λένε ότι πιστεύουν δίχως να βλέπουν τις επιπτώσεις αυτής της επιλογής. Είναι δυνατόν λοιπόν να αφήσουν κάποιον να αμφισβητήσει τη σταύρωση; Είναι δυνατόν να θεωρούν ότι είναι λογοκρισία, όταν κάποιος λέει ότι πρέπει να μην τον βρίζουμε; Δεν ανήκουμε στους χώρους, όπου η πίστη επιβάλλεται με καταναγκαστικό τρόπο. Θέλουμε απλώς να υπάρχει ένας σεβασμός για τον αθώο δίκαιο. Όταν αντιληφθούμε όλοι μας ότι δεν θέλουμε τίποτα άλλο με την αναγνώριση της γενοκτονίας και με την ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας, τότε ο αγώνας μας θα γίνει πιο αποτελεσματικός απ’ ό,τι είναι τώρα. Διότι ακόμα και οι αγωνιστές της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν συνειδητοποιούν πραγματικά την αξία του αγώνα τους. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι κοιτάζουν μόνο και μόνο τη δική τους γενοκτονία και βέβαια ξαφνιάζονται όταν έχουν να κάνουν με ανθρώπους που δεν είναι απόγονοι επιζώντων, γιατί δεν καταλαβαίνουν τον σκοπό. Είναι σαν να λένε ότι πρέπει να μιλάς αποκλειστικά αραμαϊκά, για να καταλάβεις τη θυσία του Χριστού και ότι αν δεν κατέχεις αυτή τη γλώσσα δεν μπορείς να συμπάσχεις και να πιστεύεις. Τα πράγματα είναι λοιπόν πιο απλά δίχως να είναι απλοϊκά. Το θέμα της γενοκτονίας δεν είναι μια αντιπαράθεση ούτε μια εκδίκηση. Είναι μια ανθρώπινη διεκδίκηση που έχει νόημα όταν πιστεύεις στην Ανθρωπότητα, αφού μια γενοκτονία είναι ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας για την οποία θυσιάστηκε ο Χριστός. Αν το κατανοήσουμε, θα επινοήσουμε και το ρόλο μας αφού θέλουμε μόνο και μόνο να συνεχίσουμε το έργο του Χριστού μέσω των μαθημάτων του.