Μας έκαιγαν με τσιγάρα και μας βασάνιζαν συμπατριώτες μας....

Οι Πακιστανοί Ιμρά Μαλίκ και Ουλά Ζίκα ξεκίνησαν από το Πακιστάν πριν ένα μήνα για μία καλύτερα ζωή, αλλά έπεσαν στα χέρια κυκλώματος εκβιαστών, που τους κρατούσαν παράνομα στον Άρατο Ροδόπης. Από τα γραφεία του «Χ» μπόρεσαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τις οικογένειές του, ενώ χάρη στην ανταπόκριση του ΚΤΕΛ Κομοτηνής εξασφαλίστηκαν δύο δωρεάν εισιτήρια για Αθήνα. Ρεπορτάζ Δήμητρα Συμεωνίδου

Ιμρά Μαλίκ και Ουλά Ζίκα δεν είναι τα ονόματα δύο ακόμα μεταναστών, που πέρασαν παράνομα τα σύνορα της χώρας μας, είναι δύο άνθρωποι που υπέστησαν βασανιστήρια στην προσπάθεια αναζήτησης μίας καλύτερης ζωής. Οι πολίτες Πακιστάν είναι δύο από τους 63 ανθρώπους, που κρατούνταν παρά τη θέλησή της σε εγκαταλελειμμένη οικία του Αράτου από έξι ομοεθνείς τους. Η εγκληματική οργάνωση, αποτελούνταν από άτομα νεαρής και μέσης ηλικίας, μεταξύ των οποίων και ένας ανήλικος. Οι έξι Πακιστανοί είχαν πάρει με δόλιο τρόπο τα ταξιδιωτικά έγγραφα των μεταναστών και από το Σουφλί, τους μετέφεραν στην Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια στον Άρατο. Εκεί τους βασάνιζαν και εκβίαζαν τους συγγενείς τους στην πατρίδα τους ζητώντας χρήματα για να τους ελευθερώσουν. Η συμμορία εξαρθρώθηκε χθες από αστυνομικούς του τμήματος Ασφαλείας Κομοτηνής, σε συνεργασία με συναδέλφους τους της ομάδας πρόληψης και καταστολής εγκληματικότητας Ροδόπης. Τα καψίματα από τα τσιγάρα καλύπτουν όλο το σώμα του 24χρονου Πακιστανού  «Πάσο» για την Αθήνα του σημείωμα 30μερης παραμονής Οι δύο φίλοι και συμπατριώτες Ιμρά Μαλίκ και Ουλά Ζίκα απελευθερώθηκαν μαζί με 61 ακόμα άτομα, χάρη στην επέμβαση της αστυνομίας και αμέσως ξεκίνησαν να βρουν τρόπο για να φτάσουν στην Αθήνα. Μαζί τους κρατούν σαν κόρη οφθαλμού το υπηρεσιακό σημείωμα, που τους χορηγήθηκε από τα τμήματα Συνοριακής Φύλαξης Σουφλίου και Σουφλίου αντίστοιχα και αναφέρει τα εξής: «Σήμερα 20 – 07 – 2011 και ώρα 14.20 αφέθηκε ελεύθερος για λόγους κοινωνικούς και ανθρωπιστικούς. Σε αυτόν χορηγείται προθεσμία τριάντα ημερών προς αναχώρησή του για τη χώρα προέλευσής του, με τον περιοριστικό όρο της μη διαμονής του στους νομούς Θεσπρωτίας και Αχαίας. Η απόφαση απέλασης θα εκτελεστεί, εάν ο αλλοδαπός δεν αναχωρήσει εντός της προθεσμίας. Ο αλλοδαπός δήλωσε ότι θα μείνει προσωρινά σε διάφορα ξενοδοχείο περιοχής Ομονοίας Αθηνών. Το παρόν χορηγείται ατελώς στον ενδιαφερόμενο, δεν επέχει θέση άδειας παραμονής και πρέπει να παραδοθεί κατά την έξοδό του από τη χώρα στην υπηρεσία ελέγχου διαβατηρίων». Οι δύο Πακιστανοί επιδεικνύουν τα υπηρεσιακά τους σημειώματα στο «Χ», θέλοντας να δείξουν ότι με αυτά έχουν το δικαίωμα να ταξιδέψουν έστω μέχρι την Αθήνα.   Εμφανή τα σημάδια κακοποίησης Προσπαθώντας να ξεχάσουν τις στιγμές της κράτησής τους σε Αλεξανδρούπολη και Άρατο, οι δύο Πακιστανοί το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η φυγή προς την πρωτεύουσα και από εκεί σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο Ιμρά Μαλίκ αν και μόλις 24 ετών έζησε εμπειρίες, που άλλος δεν τις ζει σε μία ζωή. Βασανίστηκε από ομοεθνείς τους, «μας έκαιγαν με τσιγάρα στα πόδια και στα χέρια σχεδόν κάθε μέρα», λέει στην αγγλική γλώσσα δείχνοντας τα εμφανή σημάδια κακοποίησης. Έφυγε από την γενέτειρά του την πόλη Γκουτζρανβάλα, πριν ένα μήνα, αφήνοντας πίσω του τη γυναίκα του Εσμέρα και δύο παιδιά, ενός ετών και 5 μηνών. «Δεν είχα δουλειά, είχε πολύ φτώχια» μας λέει και μας κοιτάει στα μάτια ρωτώντας αν γνωρίζουμε κάποιον στην Αθήνα, που μπορεί να τον βοηθήσει να βρει δουλειά. Οι τελευταίες κακές αναμνήσεις ξεκινούν από το Σουφλί, όπου αφέθηκε ελεύθερος από το τμήμα συνοριακής φύλαξης για να επιστρέψει στη χώρα τους εντός 30 ημερών. Όμως εμπιστεύτηκε τους ομοεθνείς τους και τελικά έπεσε θύμα κυκλώματος εκβιαστών. Είχε πληρώσει ήδη για το ταξίδι του 1500 ευρώ, αλλά οι εκβιαστές ζητούσαν κι άλλα από τους συγγενείς του. Αφήνοντας πίσω σύζυγο και παιδιά Ο 42χρονος φίλος του Ουλά Ζίκα είναι και αυτός παντρεμένος με δύο παιδιά. Άφησε και αυτός πίσω στο Πακιστάν την οικογένειά του, γι’ αυτό και το πρώτο πράγμα, που ζητάει όταν μπαίνει στο γραφείο του «Χ» είναι ένα τηλέφωνο για να επικοινωνήσει με τους δικούς του και να τους πει ότι είναι καλά. Ο Ουλά Ζίκα δεν γνωρίζει αγγλικά και προσπαθεί μιλώντας στη γλώσσα τους μας ευχαριστήσει, γιατί κατάφερε να ακούσει την οικογένειά του για να πάρει δύναμη και να συνεχίσει το ταξίδι του. Και αυτός θυμάται τις στιγμές κακοποίησης, που βίωσε στο πετσί του στα χέρια των ομοεθνών του, οι οποίοι μάλιστα, όπως αποκαλύπτει, έφεραν μαζί τους μαχαίρι. Μία χειρονομία ανθρωπιάς από το ΚΤΕΛ Κομοτηνής Τα δάκρυα των δύο ανδρών, διαδέχτηκε η χαρά όταν στα χέρια τους κρατούν τα δύο εισιτήρια λεωφορείου με προορισμό την Αθήνα. Η ανταπόκριση του προέδρου του ΚΤΕΛ Κομοτηνής στο αίτημα του «Χ» για δωρεάν μεταφορά των δύο Πακιστανών στην Αθήνα ήταν άμεσα. Ο Πέτρος Δεληγκιόζης χωρίς δεύτερη σκέψη διέθεσε δύο θέσεις στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους, ενώ ο «Χ» έδωσε τηλεφωνικές κάρτες και μερικά χρήματα, μαζί με τις ευχές του να βρουν τη ζωή που τους αξίζει μακριά από εμπειρίες, όπως αυτές που έζησαν στα χέρια των βασανιστών. http://www.xronos.gr/detail.php?ID=71042