Εκλεκτικές συγγένειες (των ΜΑΤ)

 Του Θανάση Νικολαΐδη
ΠΩΣ αντιμετώπισε η Κυβέρνηση  τους «Αγανακτισμένους»; Έστειλε τα ΜΑΤ, για  ν’ ανοίξουν κεφάλια. Τι έπραξε η Αστυνομία  για τους κουκουλοφόρους που ξήλωναν πλακάκια; Τίποτα. Τα είδε ο  κόσμος και ανατρίχιασε. Με κάποιους ένστολους κανίβαλους που δεν λογοδότησαν, για τον Υπουργό (Παπουτσή) που δεν παραιτήθηκε, για το σημερινό ΠΑΣΟΚ που «θα καταργούσε τα ΜΑΤ (τα…εμπνεύστηκε ο Μαρκεζίνης, τα υλοποίησε ο Κων. Καραμανλής, ΔΕΝ τα κατήργησε ο Α. Παπανδρέου και τα τριπλασίασε ο Σημίτης).

ΚΑΙ τι κάνουν οι Κυβερνήσεις  μπροστά στη δημόσια  παρανομία κλάδων και ομάδων; Δεν  κατεβάζουν τον πήχη για να μετρήσουν  την παρανομία, αλλά η ματιά τους πέφτει ανήσυχη στα…ποσοστά. «Κι αν χάσουμε  τις εκλογές; Πριν, λοιπόν, τις χάσουμε, δέκα μέτρα, μία κόβε. Συγκρίνουμε κέρδη και πιθανές ζημιές, τσαλακώνουμε προσωρινά την ιδεολογία μας στην…κωλοτσέπη, κατεβάζουμε τους ροπαλοφόρους, ξαμολάμε και τους κουκουλοφόρους-συνεργάτες». Αυτά και παρόμοια (δι)έπρατταν οι κυβερνήσεις για να ριζώσουν τα κόμματα, να μακροημερεύσουν πολιτικοί, για να κάνουν καριέρα κομματάρχες.
ΤΑ  χρόνια πέρασαν η  πολιτική (απ)έδωσε  καρπούς και οι πολιτικοί ξεσκεπάστηκαν. Το ίδιο και οι πολίτες, που μαζί τους «φιλοτέχνησαν» το στρεβλό ελληνικό μοντέλο, που μας έφερε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Με ξένους σε πόστα ελλήνων, με μπάστακες στα υπουργεία και με το μάτι του ευρωπαίου «αδελφού» πάνω μας. Κι αν είπαν να μας σιάξουν με το δίκαιο του δανειστή (μας) και την κουλτούρα του ευρωπαίου, εμείς αντιδρούμε. Ελληνικά, ‘μοβόρικα και ενίοτε νταηλίδικα. Με τα μπλόκα των αγροτών που έγιναν απεργία φορτηγατζήδων, για να καταλήξουν μπλοκαρίσματα ταξιτζήδων. Σε αεροδρόμια και λιμάνια, όπου στενάζει ο τουρισμός, και με το μετέωρο βήμα του επισκέπτη να ζυγιάζει πολιτιστικά την Ελλάδα του Παρθενώνα.
ΔΕΝ τα’ χουμε με τους απεργούς της «συμπαθούς τάξης»-με τους τραμπούκους  και καταληψίες νταήδες  αγανακτούμε. Με τους θρασείς που καταλύουν  τον νόμο και η (πονηρή) Κυβέρνηση τους ανέχεται υπολογισμένα. Ενέδιδε στους «ταρίφες» για λόγους κομματικούς, ανέχεται σήμερα κάποιους τραμπούκους και η ζωή συνεχίζεται. Οι απορίες μας μεγαλώνουν, τα ερωτηματικά μας πληθαίνουν και στο μυαλό του πολίτη στριφογυρίζει η ιδέα πως τίποτα δεν σιάχνεται και δεν λειτουργεί σωστά στην Ελλάδα της ασύδοτους. Γιατί; Γιατί η ατιμωρησία είναι δεδομένη.