Συνέλθετε, κ. Σαμαρά…

Του Θανάση Νικολαϊδη

ΚΟΜΜΑΤΑ, αρχηγοί και βουλευτές  «τα εύρισκαν». Και  νύχτα συνεδρίαζαν (αμειβόμενοι) και με διαδικασία κατεπείγοντος περνούσαν  νομοσχέδια και με πάθος υπέγραφαν. Βόλευαν, βλέπεις, τα…θέματα. Δεν ήταν από εκείνα που διχάζουν προκαλώντας τσακωμούς. Επρόκειτο για θέματα «καθολικού» συμφέροντος και ατομικού τους βολέματος, στη ζωή και στην πολιτική. Για προνόμια που τα ψήφισαν κλείνοντας το μάτι ο ένας στον άλλο διακομματικά και τους έκαναν «διάσημους» ανά τον κόσμο. Γιατί; Γιατί πολιτικούς με τόσα προνόμια μόνο η (σύγχρονη) Ελλάδα γέννησε, εξέθρεψε και μας τους παρέδωσε.

ΑΥΤΟΙ υπέγραφαν κι εμείς  το αγνοούσαμε. Και, βέβαια, θα μπορούσε (αν το’ θελε) ένας έντιμος  πολιτικός ή μια  ομάδα ηθικών και  μη συμφεροντολόγων  να μας «ενημερώσει» και να τους προλάβει. Ένα «Κόμμα του λαού», ας πούμε, που δεν συναινούσε με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών να βγει, να γράψει και να καταγγείλει φωναχτά προλαβαίνοντας το ανοσιούργημα. Το αίσχος που απαλλάσσει μιζαδόρους υπουργούς και στέκονται, σήμερα, απέναντί μας με την παλάμη ανοιχτή και τον αντιχείρα στη μύτη.

ΑΥΤΑ, λοιπόν, τα παλικάρια  και τις νιες τα βλέπεις και τις  βλέπεις με άγρια  τη ματιά «μη μας  φάει ο εχθρός. Μη προλάβει ο αντίπαλος  και αλώσει το κάστρο και μείνουμε εκτός  παιδειάς και…κουτάλας». Και δίνουν μάχη τους οι οπλαρχηγοί με τα παλικάρια τους τριγύρω. Πάνω στο κάστρο πριν αλωθεί, για να τους βλέπουν (και να χαίρονται) οπαδοί, και τα πρωτοπαλίκαρά τους ν’ αγαλλιάζουν στη σκέψη πως (οσονούπω) ορκίζονται υπουργοί.

ΕΚΕΙΝΟΙ, λοιπόν, που δεν  είχαν κάτι «τότε» να χωρίσουν κι έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας (για τα προνόμια) και αλληλοκατανόησης σκέπτονται και συσκέπτονται για το κομματικό τους (και μόνο) κέρδος. Μουλάρωσαν, δεν κάνουν πίσω και τσακώνονται πάνω στην Ελλάδα που ψυχορραγεί. Αύριο θα σηκώνουν τους ώμους. Και, βέβαια, η παράταξη του κ. Σαμαρά, να είναι προσεκτικότερη. Οι πλάτες του πεισματάρη και…νεόκοπου αρχηγού της είναι αδύνατες για να σηκώσουν το βάρος μιας νέας καταστροφής. Μην απειλούν αλόγιστα με…Γουδή τους…(νεο)βενιζελικούς, γιατί η μείζων τραγωδία του ελληνισμού σφραγίστηκε με τους εξ (6) εκτελεσμένους της παράταξης που ηγείται.

Ο Γ. Παπανδρέου (αν και  Πρωθυπουργός) έκανε  πίσω-συνέλθετε κ. Σαμαρά. «Το πιο  εύκολο κυνήγι είναι  εκείνο του αποδιοπομπαίου τράγου». Σκεφθείτε  το. Οι (μαινόμενοι) καιροί ου μενετοί.