Παραιτήσεις από το Ποτάμι για «αξιακό έλλειμμα» και οικογενειοκρατία

Η αρχηγική δομή του Ποταμιού δεν υποσχόταν τίποτα καλό για τους εθελοντές του κόμματος παρά μόνο νεποτισμό της ηγεσίας - γρήγορα αυτό έγινε το κύριο πρόβλημα των ανθρώπων που ήλπισαν στο Ποτάμι και κορυφώθηκε σαν πρόβλημα με τον τρόπο που γίνεται η διεύρυνση του κόμματος αυτού: φίλοι και συγγενείς του ΣΘ στις καίριες θέσεις, παλαιοκομματικοί και τυχοδιώκτες τύπου Λυκούδη, Ψαριανού και Τατσόπουλου προσχωρούν με "εντολή Θεοδωράκη" και εσωτερικές οδηγίες για διορισμένη διακυβέρνηση του κόμματος ως θρησκευτικής σέκτας διανέμονται στην ΠΕ. 

Ενδεικτική είναι η παραίτηση της Άλια Κάτσικα από τη θέση της Περιφερειακής Συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής, πολύ πριν ενσκήψουν οι διευρυνσίες της τελευταίας εσοδείας ήδη από τις 2 Οκτώβρη 2014.

Όπως λέει η ίδια:

"Κι έγινε (η παραίτηση) ακριβώς γιατί οι διαδικασίες ή καταστρατηγούνταν ή δεν υπήρχαν ή εφαρμόζονταν επιλεκτικά για ημετέρους... 

Έγινε γιατί ο υπεύθυνος της Κρήτης κος Κυριάκος Καραγιώργης (συμμαθητής του κου Θεοδωράκη…), ο υπεύθυνος των εθελοντών πανελλαδικά κος Μιχάλης Θεοχάρης (ανιψιόςτου κου Θεοδωράκη και διορισμένος στη θέση του…) και η κα Αλεξία Φαντάκη (εξαδέλφητου κου Θεοδωράκη κι επίσης διορισμένη υπεύθυνη για την Κρήτη…) φρόντισαν με την ανοχή τους και την άρνησή τους να υποστηρίξουν την αλήθεια σε συγκεκριμένες (ανυπόστατες) καταγγελίες εναντίον μου - προτίμησαν να σιωπήσουν- η διοίκηση της περιοχής του Ρεθύμνου να περάσει σε πιο πειθήνια χέρια… 

Η διεύρυνση του Ποταμιού με τον τρόπο που γίνεται αυτή τη στιγμή, ήταν η φυσική εξέλιξη ενός κόμματος που μπαίνει από τόσο νωρίς σε συμβιβασμούς και συμμαχίες με τους όποιους τοπικούς «διαβόλους» που του τάζουν ψηφαλάκια, αδιαφορώντας για την ποιότητά τους και το ηθικό τους παράστημα…"

Η επιστολή παραίτησης:
της Άλια Κάτσικα, πρώην συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της ΠΕ του Ποταμιού
Αγαπητέ Σταύρο, 

Το παρόν αποτελεί  την  επίσημη παραίτησή μου από τη θέση της  Περιφερειακής Συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής.
Οι λόγοι πολλοί και σημαντικοί , αλλά θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε μία φράση «αξιακό έλλειμμα».  

Κι επειδή ως Περιφερειακή Συντονίστρια θα ερχόμουν σ’ επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του Ρεθύμνου και θα τους καλούσα να μπουν στη Επιτροπή Διαλόγου στο Ρέθυμνο (με πολλούς απ’ αυτούς βέβαια είχα ήδη έρθει σ’ επαφή και είχαν συμφωνήσει να μπουν κι αναφέρομαι σε στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, πανεπιστημιακούς καθηγητές, καινοτόμους επιχειρηματίες της περιοχής κλπ), δε μπορώ να το κάνω αυτό την ίδια στιγμή που διαπιστώνω το εν λόγω αξιακό έλλειμμα.
Κάτι τέτοιο θα μ’ εξέθετε ως άτομο και θα βρισκόμουν ν’ απολογούμαι γιατί «άλλα τους έδειξα κι άλλα τους έμπηξα», όταν πολύ γρήγορα θα τράκαραν και οι ίδιοι στις εν λόγω καταστάσεις.
Το να κρατήσω λοιπόν την αξιοπιστία του λόγου μου στην τοπική κοινωνία είναι για μένα απείρως πιο σημαντικό από οποιαδήποτε θεσούλα.
Η επισύναψη που περιλαμβάνεται στο mail, έχει όλες τις επικοινωνίες μου με τα στελέχη του Ποταμιού που είναι υπεύθυνα για το συντονισμό της Κρήτης, αλλά και τα μέλη του Ποταμιού στο Ρέθυμνο. Αν βρεις το χρόνο να τους ρίξεις μια ματιά, θα δεις ακριβώς για ποια πράγματα μιλάω.
Εδώ θα σου δώσω μόνο την κεντρική ιδέα, μιας και το κίνημα το ξεκίνησες παίρνοντας  μεγάλο προσωπικό ρίσκο και ευθύνη απέναντι στην Ελληνική κοινωνία. Για να έχω λοιπόν ήσυχη τη συνείδησή μου, ότι σ’ ενημέρωσα έγκαιρα και δε σε άφησα να τα βρεις όλα αυτά μπροστά σου όψιμα, σου απευθύνω αυτό το κείμενο, με την ελπίδα να συμβάλλω έστω και την ώρα που φεύγω, έστω κι ελάχιστα στη διάσωση του εγχειρήματος που ανέλαβες.
Πολλοί σχηματισμοί και κόμματα στην Ελλάδα έχουν κατά καιρούς  πει πολύ σωστά πράγματα για τον τρόπο λειτουργίας της χώρας και των δομών της. Όσο καλά όμως κι αν τα έλεγαν προεκλογικά, στην πράξη  έκαναν πράγματα άσχετα με ότι ευαγγελίζονταν.

Ιδιαίτερα σε ότι είχε να κάνει με τις τοπικές κοινωνίες, η εφαρμογή είχε να κάνει με προσωπικά συμφέροντα, κολλητούς, συγγενείς, συμμαθητές, κουμπάρους κλπ. Επίσης είχε να κάνει με την δήθεν τήρηση ισορροπιών με άτομα αμφιβόλου ποιότητας, αλλά μεγάλης αξίας σε ψήφους.

Κοινώς, προκειμένου οι τοπικοί κομματάρχες να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, έκαναν εκπτώσεις σε επίπεδο αξιών, ευνοώντας όχι τα κομμάτια της κοινωνίας που παρήγαγαν έργο και είχαν υψηλό βαθμό ακεραιότητας, αλλά τα φαύλα κομμάτια της που θεωρούσαν ότι με υπόγειους τρόπους θα τους κρατούσαν στη θέση τους.
Δε χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ μακριά για να διαπιστώσουμε την αλήθεια ή την έκταση αυτού του φαινομένου.   Ο τρόπος φορολόγησης  και  συλλογής  των οφειλών  από το ελληνικό δημόσιο, το αποδεικνύει περίτρανα. Οι αδύναμοι φορολογούνται σε εξοντωτικό βαθμό και δεν ξεφεύγει από το σύστημα ούτε ευρώ, όταν πρόκειται για είσπραξη – με έως και βίαιους, απάνθρωπους τρόπους πολύ συχνά – ενώ την ίδια στιγμή μεγαλο-οφειλέτες δεν πληρώνουν ούτε ευρώ και κανείς δεν τους αγγίζει.

Ένας πολιτικός φορέας που έρχεται εκ νέου να δηλώσει ότι θα κρατήσει  διαφορετική στάση σε τέτοια ζητήματα όταν βρεθεί στην εξουσία, χρειάζεται ένα πολύ βασικό δομικό υλικό’ανθρώπους υψηλών αξιών, έτοιμους να ακολουθήσουν μια οδό που στην αρχή δε θα είναι εύκολη, αλλά σε βάθος χρόνου θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. 

Στην ομιλία μου στο Συνέδριο, είχα πει ότι ...
δουλειά όλων μας όσων βρισκόμαστε στην αίθουσα είναι ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ να κάνουμε την ελληνική κοινωνία να ξαναπιστέψει σε υψηλά ιδανικά και να ξαναβρεί την ελπίδα της ότι είναι αναστρέψιμη η σημερινή κατάσταση.
Λυπάμαι λοιπόν όταν βλέπω τα στελέχη του κινήματος να δίνουν ένα παράδειγμα που απέχει έτη φωτός από το ζητούμενο, αφήνοντας χώρο για συμπεριφορές που κάθε άλλο από καλό παράδειγμα αποτελούν  για την κοινωνία.
Όταν τα υψηλόβαθμα στελέχη του Ποταμιού βλέπουν ότι  διασπείρονται σωρεία ψεμάτων,  για στελέχη τα οποία κάνουν με συνέπεια και ζέση δουλειά για το Ποτάμι  και δεν παίρνουν θέση να διευθετήσουν το θέμα λέγοντας απλά και μόνο την αλήθεια, προκειμένου να μη δυσαρεστήσουν αποτυχημένους πλανόδιους πολιτευτές ή πολυλογάδες που τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια, αλλά την κρίσιμη στιγμή αποδεικνύονται περίτρανα ως φούσκες και κενοί περιεχομένου, τότε υπάρχει σημαντικό, δομικό πρόβλημα στο κίνημα.
Πως θα έρθουν σε ρήξη με  διεφθαρμένους υπαλλήλους, φαύλα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, τοπικά λαμόγια κάθε τύπου, όταν δεν είναι σε θέση να καθαρίσουν τον πολιτικό φορέα στον οποίο ανήκουν??? Πως θα καθαρίσουν το «έξω» όταν δεν καθαρίζουν ή ακόμα χειρότερα όταν τα ίδια τα στελέχη βρωμίζουν το «μέσα»???
Λυπάμαι αλλά με τέτοιες συμπεριφορές δε νομίζω ότι θα καθαρίσουν το παραμικρό…
Εν προκειμένω, όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη που είναι υπεύθυνα για τον συντονισμό της Κρήτης, τήρησαν σιγή ιχθύος όταν εκτοξεύτηκαν – κατ’ επανάληψη!! - σειρά ΑΠΟΛΥΤΑ ψεύτικων κατηγοριών σε  βάρος μου, ενώ είχαν στην κατοχή τους όλα τα στοιχεία που αποδείκνυαν το ψέμα.
Το γιατί, θα μπορέσουν ν’ απαντήσουν μόνο τα ίδια τα στελέχη που το έκαναν. Εγώ μπορώ να σ’ ενημερώσω για το αποτέλεσμα της επιλογής τους.
Άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου στην ομάδα εθελοντών του Ρεθύμνου, δείχνοντας (για να μην πω ενθαρρύνοντας τα μέλη να το κάνουν …) ότι οι διαδικασίες είναι κάτι που ακολουθούμε μόνο αν αυτό μας βολεύει προσωπικά, ότι τα προσωπικά του καθενός είναι πιο σεβαστά από την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδας και τέλος ότι το να διαβάλλονται πισώπλατα άνθρωποι που κάνουν καλή δουλειά, είναι αποδεκτό και επιβραβεύσιμο.   Κάποια από τα στελέχη μάλιστα συμμετείχαν και τα ίδια στην εν λόγω διαβολή…
Όσα σου γράφω εδώ, θα τα δεις επαναλαμβάνω και στην επισύναψη, όταν τα έλεγα απευθείας στους ανθρώπους στους οποίους εδώ αναφέρομαι και έγκαιρα. Η επιλογή τους ήταν ν’ αγνοήσουν τα λεγόμενά μου και να συνεχίσουν τις συμπεριφορές που σου περιγράφω.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήρθε την περασμένη Τρίτη, όταν ο συνήθης αποτυχημένος, πλανόδιος πολιτευτής του Ρεθύμνου, δημόσια και επώνυμα με κατηγόρησε ότι έστειλα ένα δελτίο τύπου με συγκεκριμένες πληροφορίες που δεν έπρεπε να δημοσιευτούν στον τοπικό τύπο, πράγμα βέβαια που δεν ίσχυε, όπως αποδεικνύουν τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες του Ρεθύμνου.
Η Αλεξία, ενώ είχε τα εν λόγω κείμενα στην κατοχή της, αλλά είχε δει και τις δημοσιεύσεις των εφημερίδων, επέλεξε να σιωπήσει για άλλη μια φορά. Γιατί? Φαντάζομαι θα σου απαντήσει η ίδια αν τη ρωτήσεις.
Το κόστος όμως αυτής της επαναλαμβανόμενης απραξίας, είναι η οριστική παραχώρηση της  «καρέκλας» μου. Ίσως τα εν λόγω στελέχη (και δεν αναφέρομαι εδώ μόνο στην Αλεξία…) θεώρησαν – κρίνοντας ίσως εξ’ ιδίων τ’ αλλότρια – ότι ένας άνθρωπος θα δεχτεί τα πάντα, όσο φαύλα και αν είναι προκειμένου να κρατήσει έναν τίτλο ή μια καρέκλα.

Τους ενημερώνω λοιπόν ότι στο Ποτάμι δεν μπήκα ούτε για να πάρω τίτλους, ούτε να στρογγυλοκάτσω σε καρέκλες. Μπήκα για να κάνω μια δουλειά που θεώρησα ότι άξιζε να γίνει. Τη δουλειά αυτή όμως πρέπει να είναι έτοιμοι να την κάνουν όλοι, έξω από προσωπικές σκοπιμότητες. Δυστυχώς διαπίστωσα one too many times ότι αυτό δεν ισχύει.

Τους αποδεικνύω λοιπόν για άλλη μια φορά ότι ανήκω στα άτομα που ο λόγος τους έχει και βαρύτητα και αξία και αλήθεια και συνέπεια. Τους παραχωρώ με μεγάλη ευκολία μια θέση την οποία με τόση συνέπεια υπονόμευσαν, έχοντας απόλυτα ήσυχη τη συνείδησή μου ότι δεν το έκανα ελαφρά τη καρδία, αλλά έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου να σώσω τις καταστάσεις.
Το αποτέλεσμα των πράξεών τους βέβαια έχουν ήδη αρχίσει και το βρίσκουν μπροστά τους. Οι ίδιοι άνθρωποι που υπονόμευσαν διαδικασίες για προσωπικό όφελος, τώρα εξεγείρονται όταν κάποια μέλη  παρακάμπτουν διαδικασίες που θεωρούν σημαντικές.
Θα μάθουν λοιπόν the hard way ότι το φίδι που ταΐζεις πάντα σε δαγκώνει και ότι, ή δίνεις το παράδειγμα ότι οι διαδικασίες είναι ΟΛΕΣ (όχι μόνο όσες τους βολεύουν…) για να τηρούνται ή σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ο καθένας θα κάνει ότι του έρθει, τινάζοντας στον αέρα πρώτα την εικόνα και στη συνέχεια και τη δουλειά του Ποταμιού.
Γνωρίζω ότι πιθανότατα σε κούρασα με όλ’ αυτά (για να μη νομίζεις ότι μόνο εσύ θα βγαίνεις μ’ εκατοντάδες σελίδες για να βγάλεις λόγο χαχαχαχαχαχαχαχαχα), αλλά δε θα μπορούσα να μην ενημερώσω έναν άνθρωπο που ακόμα εκτιμώ, πρώτα και πάνω απ’ όλα για τα κότσια του.

Εύχομαι να σε βοηθήσουν όλ’ αυτά να δεις ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος ν’ αποτύχει αυτό το εγχείρημα, δεν προέρχεται από τ’ άλλα κόμματα ή τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Προέρχεται από το υλικό που θα χρησιμοποιήσεις για να χτίσεις το καινούργιο αύριο. Αν το υλικό είναι σαθρό, απλά θα καταπέσει γρήγορα.

Σ’ ευχαριστώ για τις ωραίες στιγμές που μου χάρισε το Ποτάμι (θα ήμουν άδικη αν δεν παραδεχόμουν ότι υπήρξαν).
Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη.
Με εκτίμηση,
Άλια Κάτσικα - Ρέθυμνο

Πηγή: aristeristrouthokamilos.blogspot.gr