ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ;

    Κορυφή ενός ευρύτερου παγόβουνου θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι την απειλή για μεγάλες ανατιμήσεις στο κόστος των αλεύρων και του ψωμιού. Καλούν την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σε όλες τις διαστάσεις του. Ας δείξει έστω για μια φορά, τονίζουν, ότι οι μέχρι τώρα υποσχέσεις για συμπίεση του κόστους ζωής δεν αποτελούν μια ακόμη ρητορεία χωρίς αντίκρισμα.

    

    " Σε μια περίοδο που τα εισοδήματα των ασθενέστερων αλλά και των μεσαίων στρωμάτων συρρικνώνονται βίαια, μια απότομη άνοδος της τιμής του ψωμιού αποτυπώνει για άλλη μια φορά την κυβερνητική αποτυχία και την έλλειψη πολιτικής βούλησης να συγκρατηθεί τουλάχιστον το κόστος ζωής και να μην εκτιναχθεί άλλο ο πληθωρισμός.
 

    " Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι θα ενεργοποιήσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού απέναντι στις αλευροβιομηχανίες, περιορισμένο μόνο αντίκρισμα μπορούν να έχουν σε μια χώρα που μαστίζεται εδώ και χρόνια από καρτέλ τα οποία η συγκεκριμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού αποτυγχάνει συνεχώς να αναχαιτίσει. 

    " Σημασία για τα τρόφιμα δεν έχει μόνο η τιμή τους, αλλά και η ποιότητά τους, δηλαδή τι πραγματικά φθάνει στο τραπέζι μας. Τίποτα δε δείχνει ότι στο πεδίο αυτό η κυβέρνηση είναι αποτελεσματικότερη από ό,τι στον έλεγχο των τιμών.

    " Οι εκτιμήσεις των αλευροβιομηχανιών για αυξήσεις μέχρι και 80%, λογικά αποτυπώνουν κερδοσκοπικές προσδοκίες παρά πραγματική οικονομική αναγκαιότητα. Πόσο πιθανό είναι να μην έχει ήδη διασφαλίσει καμιά τους τον εφοδιασμό της σε πρώτες ύλες για τους επόμενους μήνες και πόσο εύλογο θα ήταν να μεταβιβάζουν το κόστος τέτοιων επιλογών τους στο σύνολο της κοινωνίας;

    " Αν οι τωρινές ανατιμήσεις είναι σε μεγάλο βαθμό αδικαιολόγητες, όμως οι πρόσφατες καταστροφές στη Ρωσία και το Πακιστάν δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να απειλήσει σοβαρά την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Αν δεν πάρουμε τώρα τα δραστικά μέτρα που απαιτούνται, τις συνέπειες δε θα πληρώσει μόνο το περιβάλλον, αλλά και η παγκόσμια οικονομία και η κοινωνική συνοχή των περισσότερων χωρών.

    " Η διαρκής άνοδος στις διεθνείς τιμές των τροφίμων μέχρι την κρίση συνδέεται άμεσα και με τη δέσμευση ολοένα μεγαλύτερου μέρους της αγροτικής παραγωγής για ζωοτροφές, κυρίως λόγω ανερχόμενης ζήτησης για κρέας σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα όπου επεκτείνονται ραγδαία τα δυτικά πρότυπα κατανάλωσης. Άμεση στροφή σε περισσότερο ισορροπημένα πρότυπα διατροφής, με συγκράτηση της κατανάλωσης κρέατος σε λογικά επίπεδα, είναι σημαντική για να υπάρχουν τρόφιμα για όλους σε λογικές τιμές.