Τσάμπα τα όνειρα,τσάμπα και η απελπισία

Γράφει ο ΛΥΣΙΑΣ

Κρίμα…

Μια ακόμα ιστορική εφημερίδα, ανήγγειλε την αναστολή της έκδοσής της.

Ένα έντυπο που μέχρι χθες, κυριαρχούσε στον προμαχώνα των παραδοσιακών.Μα που εδώ και καιρό, είχε αρχίσει και αυτό, τους ανάποδους ΒΗΜΑτισμούς του, μετρώντας αντίστροφα τη ζωή του.

Έκλεισε λοιπόν και το καθημερινό ΒΗΜΑ.

¨Βολεύτηκε¨ σε κάποιο ράφι, του Super-Market, της ενημέρωσης. Μέχρι να βρεθεί ο φραγκάτος πελάτης, να το αγοράσει. Να αγοράσει τον τίτλο του. Για να τον μετατρέψει σε εργαλείο του εύκολου πλουτισμού του. Όπως έγινε με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ( που η σκοπιμότητα του ιδιοκτήτη της, την μετέτρεψε σε ναυτιλιακή εταιρεία ) . Α ρε Ελένη Βλάχου,
συγχωρεμένη, νταλκά που θα τον έχεις. Όπως έγινε, παλαιότερα με το ¨Έθνος¨, όπου κι ο Κόκας τον ίδιο νταλκά θα έχει. Όπως έγινε κατόπιν και με άλλα παραδοσιακά έντυπα, που λειτουργούν πλέον ως ¨πλυντήρια¨. Και με προσχήματα, την ¨ενημέρωση¨ ( γένους θηλυκού και αυτή ) ξεπλένουν άλλα.

Πάει λοιπόν και το αγαπημένο ¨παιδί¨ του Λαμπράκη. Πέρασε κι αυτό, σε κάποια σελίδα της ιστορίας, όπως άλλωστε και κείνος. Έμεινε το Κυριακάτικο φύλλο. Που κι αυτό, όπως όλα τα άλλα Κυριακάτικα, θυμίζουν λίγο από αχταρμά (γιουσουρούμ). Σαν το Κυριακάτικο παζάρι του Σχιστού. Όπου δεν διαλαλείται το πραγματικό εμπόρευμα ( το ενημερωτικό ), αλλά το... παραπλανητικό. DVDάκια, C.Dάκια., βιβλιαράκια, κουβαρίστρες, μανταλάκια και λογής ακόμα…..¨ άκια¨. Ανοητάκια.

Πάει ο Τύπος σιγά - σιγά. Μένει πίσω η Α τυπία του. Και το λαμπερό του τίποτα. Μένει πίσω, η κατάντια, για να μας θυμίζει τον όμορφο και αγγελικά πλασμένο μας κόσμο! Για να μας θυμίζει το πόσο ορφανεμένοι μένουμε, από την έγκυρη κάποτε, ενημέρωση του Τύπου.

Αφού πια την…¨εγκυρότητα¨ την σήκωσαν στα στιβαρά τους μπράτσα, οι ¨έγκυροι¨ τηλεαστέρες, των ¨έγκυρων¨ μέσων, που διαχειρίζονται τα ¨έγκυρα¨ υπερκέρδη των αφεντικών τους. Μείναμε, στην ουσία, με κάποιους λίγους ευτυχώς, μα, αλίμονο καθοριστικούς,ΤΗΛΕαστέρες, συνεργάτες των αφεντικών τους, στην διαστρέβλωση της ενημέρωσης,σύμφωνα με τα εκάστοτε επιχειρηματικά τους ¨ανοίγματα¨.

Μείναμε όμηροι στα συμφέροντα αυτών, που λεηλάτησαν το εθνικό αγαθό των συχνοτήτων, μόνο και μόνο, για να αυξάνουν αυτοί τα υλικά τους αποκτήματα. Όμηροι φυσικά και των υπαλλήλων τους. Όπου συνεργούν στην απόκρυψη της αλήθειας και στην κατά το δοκούν διαχείριση της ενημέρωσης.

Παρακολουθώντας, την κατάντια, μιάς Ιερής κάποτε αποστολής, που είχε το ίδιο κύρος και την ίδια αξία του δικαστή και του χειρουργού. Φυσικά και στον Τύπο, παραμένουν ακόμα κάποιες Άγιες φωνές. Κάποιοι άνθρωποι με ήθος και αντριλίκι, που τιμούν την αποστολή τους. Πόση όμως δύναμη, έχουν πια αυτές οι φωνές, μπροστά στο γαργαλιστικό ¨ περιτύλιγμα¨ της εισερχόμενης στο σπίτι μας, εικόνας; Και της βομβαρδιστικής ¨πληροφόρησης¨ , που απέχει έτη φωτός, από την πραγματική ενημέρωση. Όλα πια, έχουν μπει στα καλάθια με τις προσφορές.. Μια χαριτωμένη ποικιλία προσφορών, με κυρίαρχες, τις τραγωδίες. Τους φόνους, τους βιασμούς και τις κλοπές. Μιας και το είδος, από την εποχή του Σιμενόν και της Αγκάθα Κρίστι, πουλούσε καλά.

Ζούμε σε εποχές, όπου το ψεύδος, χρυσοπληρώνεται…..Με τους στρατευμένους, στην παραπληροφόρηση, να θησαυρίζουν. Και όλους τους άλλους, τους σεμνούς εργάτες της έντυπης δημοσιογραφίας, άθελά τους, να μοιράζονται κι αυτοί τους τίτλους….τιμής, που απονέμονται….Όπως αυτόν που λέει: ¨Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι¨

Κατάντια. Ε φίλε Πάνο Σόμπολε; Τι λες εσύ; Εσύ που άνοιξες την πόρτα και έκανες μέλη και τα στατιφ των μικροφώνων. Και τις γλάστρες των μεσημεράδικων. Άντε και με Τζούλια στο πλευρό σου, πήρε εκπομπή και αυτή. Κατάντια.

Έφθασε πιστεύω ο καιρός πια να αναθεωρήσουμε τα πάντα στην κοινωνία μας. Αρχής γενομένης πλέον απ’αυτήν την ίδια την έννοια της δημοκρατίας. Γιατί εάν αυτό που ζούμε, τους καιρούς τούτους, το αποδεχόμαστε ως ¨ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¨ τότε χαλάλι μας, χάσαμε το μέτρο, χάσαμε και τις έννοιες. Όποτε, καλά μας κάνουν.

Δείτε αποχαυνωμένοι, το κανάλι που... ¨ τα λέει όλα και τα δείχνει όλα ¨. Και ενημερωθείτε για τον όμορφο κόσμο του. Και την δακρύβρεχτη πληροφόρησή του. Και ό,τι πάρετε από το ¨ καλάθι¨ , καλό θα είναι. Αφού στο ένα προσφέρουν δώρο ( στις ακρίβειας τους καιρούς ) άλλο ένα.

Τζάμπα πράγμα. Τζάμπα όνειρα. Τζάμπα και η απελπισία.

http://www.mediasoup.gr/