ερωτήσεις σχετικά με τη θέση σας επί του σχεδίου νόμου "Επείγοντα μέτρα εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγική 2012-2015"

Προς: κ. Γεώργιο Ντόλιο, βουλευτή Έβρου

                                                               κ. Όλγα Ρενταρή – Τέντε, βουλευτή Έβρου

                                                               κ. Ελένη Τσιαούση, βουλευτή Έβρου

                                                                         Αλεξανδρούπολη, 30 Ιουνίου 2011

Με αφορμή την πρόσφατη τοποθέτησή σας υπέρ του Σχεδίου Νόμου " Επείγοντα μέτρα εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου 

Δημοσιονομικής Στρατηγική 2012-2015" κατά τη διάρκεια της σχετικής ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο,

ε ρ ω τ ά σ θ ε

α. Το άρθρο 2 παράγραφος 7 προβλέπει: " Το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ’ οιονδήποτε τρόπο". Για ποιο λόγο

απαγορεύετε σε οποιαδήποτε μελλοντική ελληνική κυβέρνηση να επανακτήσει την προς ιδιωτικοποίηση περιουσία, περιορίζοντας δραστικά καθ΄αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα του Κράτους «να προγραμματίζει και να συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και του γενικού συμφέροντος», όπως το αρ.106 παρ.1 του Συντάγματος ορίζει; Που εδράζετε την τοποθέτησή σας αυτή εναντίον του γράμματος και του πνεύματος του Συντάγματος; Για ποιο λόγο αποφασίσατε να δεσμεύσετε μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις και αποφάσεις του Κοινοβουλίου;

β. Το άρθρο 3 παράγραφος 16 ορίζει «.Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά στα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν στη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο. [..]Οι υποχρεώσεις των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο (ρήτρα εμπιστευτικότητας) παραμένουν σε ισχύ για τρία (3) έτη μετά την  αποχώρησή τους από το Ταμείο».

Πως αιτιολογείτε τη συμβατότητα με το άρθρο 5 παρ.Α του Συντάγματος που ρητά ορίζει ότι : «καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως ο νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων»; Η μυστικότητα στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας με σκοπό την πώλησή της, και όχι η πλήρης διαφάνεια, συνιστά παράγοντα εθνικής ασφάλειας;

γ. Το άρθρο 4 παράγραφος 1 ορίζει ότι: «Τρία (3) από τα επτά (7) μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνομώνων.υποδεικνύονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου για τοποθέτηση, από τους εκπροσώπους που προβλέπονται στην παράγραφο 11 του άρθρου 3.». Παρομοίως, το άρθρο 7 παράγραφος 5 ορίζει «Στο Ταμείο μπορεί να αποσπώνται, ύστερα από αίτημά του, υπάλληλοι που υπηρετούν σε διεθνείς οργανισμούς, των οποίων η Ελλάδα είναι μέλος». Με ποιο τρόπο διασφαλίζετε ότι οι εκπρόσωποι αυτοί θα ενεργούν με γνώμονα το συμφέρον του ελληνικού λαού και την τήρηση του Συντάγματος εφόσον δεν δεσμεύονται από αυτό;

δ. Το άρθρο 9 παράγραφος 1 ορίζει : «Τα καταστατικά των εταιρειών των οποίων το σύνολο των μετοχών περιέρχεται άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο μπορούν να τροποποιούνται ύστερα από απόφαση του Δ.Σ. του Ταμείου, ως προς όλες τις διατάξεις τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920. Διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, με τις οποίες ρυθμίζονται θέματα, υπαγόμενα σύμφωνα με τον κ.ν. 2190/1920 στο κανονιστικό περιεχόμενο του καταστατικού, παύουν να ισχύουν από τη δημοσίευση του νέου καταστατικού της εταιρείας». Με βάση ποια νομοθετική διάταξη και έρεισμα αποφασίσατε τη δυνατότητα εκχώρησης στο Ταμείο την εκ των υστέρων τροποποίηση των καταστατικών των εταιριών που του παραχωρούνται; Πως διασφαλίζετε ότι δεν θα προβούν σε αναθεώρηση τιμολογιακών πολιτικών και εργασιακών συμβάσεων που αντίκεινται στις ανάγκες εφαρμογής κοινωνικής πολιτικής;

      ε. Το άρθρο 12 παράγραφος 5 ορίζει: «Με τα ίδια προεδρικά διατάγματα μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια και σχέδια πόλεως καθώς και πολεοδομικές μελέτες ή/και να καθορίζονται ειδικές χρήσεις γης και ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης για τα εντός σχεδίου πόλεως δημόσια ακίνητα, ακόμη και κατά παρέκκλιση από τους ισχύοντες στην περιοχή όρους και περιορισμούς δόμησης καθώς και από τις διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, προκειμένου να αποδοθεί ο βέλτιστος πολεοδομικός-επενδυτικός προορισμός στο προς αξιοποίηση ακίνητο. Στις περιπτώσεις αυτές, η δημοσίευση του σχετικού εγκριτικού διατάγματος έχει τις συνέπειες έγκρισης σχεδίου πόλεως, κατά τις διατάξεις του ν.δ. 17.7/16.8.1923». Με βάση ποιο νομικό έρεισμα και με ποια συνταγματική επιταγή, αποφασίζετε την κατά περίπτωση παρέκκλιση από τις διατάξεις υπεράσπισης του εθνικού συμφέροντος, υπέρ της προστασίας των ιδιωτικών/επενδυτικών συμφερόντων, κατά παράβαση της αρχής του άρθρου 4 παράγραφου 1 του Συντάγματος «όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου»;

      στ.  Πως έχετε διασφαλίσει τη μη εκχώρηση της προς ιδιωτικοποίηση περιουσίας, σε παρόντα και μέλλοντα χρόνο, και ιδιαιτέρως των κρισίμων εγκαταστάσεών της, σε κοινοπραξίες και εταιρίες που εξυπηρετούν αντίθετους προς τα εθνικά συμφέροντα σκοπούς, όπως πχ η αμφισβήτηση της ελληνικής επικράτειας και κυριαρχίας;

 Αναμένοντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την τοποθέτησή σας, παρακαλώ όπως αυτή συμβεί εντός λογικών χρονικών πλαισίων, μια και υποθέτω ότι οι στοιχειοθετημένες απαντήσεις σας σε αυτά τα ερωτήματα προϋπάρχουν της ψήφου σας στο Κοινοβούλιο.

Iωακείμ Βράβας