Κι αν δεν αλλάξει το «σύστημα»;

 Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΑΙ ο…αγώνας συνεχίζεται. Με τα δις ευρώ στη  τσέπη, εντός των  ημερών και ποιος  να τα πρωτοαρπάξει. Για «τρύπες» του  παρελθόντος από  ανθρώπινες «δραστηριότητες» στην Ελλάδα της κομπίνας. Δεν αφήσαμε χώρο αμόλυντο και πολύ άντεξε και αντέξαμε. Κι αν στην Υγεία τα ‘κονόμησαν προμηθευτές και φακελάκηδες και στην Παιδεία των «λειτουργών» έπεσε (και πέφτει) μαύρο χρήμα για παράνομο ιδιαίτερο διορισμένων μαθητεμπόρων, τι απόμεινε; Η «παράγκα», με την ποδοσφαιρική (και όχι μόνο) αλητεία που ξεχείλισε απ’ τις χαραμάδες.
ΚΑΛΩΣ είτε κακώς το «Μεσοπρόθεσμο» εγκρίθηκε, το χρήμα  θα πέσει, ο χρόνος και οι τόκοι μετράνε, η «εκτέλεση» αναβάλλεται 
και η…ασπιρίνη θα κάνει τη δουλειά  της. Με την Ελλάδα «αδιόρθωτη» απ’  την κορφή ως τα νύχια και την «αρρώστια» να της τρώει τα σωθικά. Κι αν το καθεστώς αλλάξει, το σύστημα δεν αλλάζει. Όπως το μάθαμε και μας έμαθε κι αν βρεις έλληνα να αλλάζει νοοτροπία και να στρώνεται στη δουλειά, γράψ’ τον στη λίστα των…κορόιδων. Αν επισημάνεις «σινάφι» με συνδικαλιστές να προτρέπουν για δουλειά και κλάδο να μην διεκδικεί, έλπιζε πως κάτι προχώρησε και περίμενε καλύτερες μέρες. Κι αν συναντήσεις πολιτικό να μη σου χαρίζει χαμόγελα προεκλογικά και υπουργό να παραιτείται μετά από επεισόδια και αστυνομικές βαρβαρότητες, κάνε τον σταυρό σου για την…αλλαγή.
ΜΕ  τις ίδιες δομές  και με αναλλοίωτη νοοτροπία περί «αγώνων», περίμενε απεργίες «καταλυτικές», ΠΑΜΕίτες να φρακάρουν  λιμάνια, τουρίστες  απορημένους και  ντόπιους ταξιδευτές αηδιασμένους. Τι άλλο να περιμένεις που θα «φάει» τα δις του δανείου; Τον τεμπέλη του δημοσίου να «αγωνίζεται» μη του μειώσουν τον μισθό και του καταργήσουν επιδόματα και τον φοροκλέφτη επαγγελματία να  επιδίδεται με πάθος στο προσφιλές του σπορ. Τον (κάποιο) βενζινά της νοθείας να βάζει κάτι στην άκρη για φακελάκι στον γιατρό και το χρήμα να ανακυκλώνεται. Χωρίς τη σφραγίδα της προέλευσης και την οσμή της βρομιάς του.
ΕΧΕΙΣ άποψη; Ναι, φίλε μου, και μην το συζητάς. Δεν αλλάζεις τις  δομές «αυτοβούλως»; Θα σου τις αλλάξει  ο φόβος της  ποινής. Με νόμους ευρέος φάσματος, μη δαιδαλώδεις και εφαρμόσιμους. Η ατιμωρησία που «χάλασε» λαούς, θα γίνει (δίκαιη) τιμωρία, που η προοπτική της τρομάζει και συμμορφώνει. Δεν φτιάξανε κράτος οι «κρυόκωλοι» με…παρακάλια. Δηλώσαμε ευρωπαίοι, «υπογράψαμε» (με…καμάρι) και δεν σηκώνει προχειρότητα, αυτοσχεδιασμούς και…ζορμπαλίκι.