«Ειδικό…καθεστώς»

 Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ αυτοί, το ίδιο κι εμείς  κι ας μη γίνει τίποτα. Κυβέρνηση, κοινοβούλιο  και πολιτικοί  να μην καταλαβαίνουν, να επιμένουν στην ίδια ρότα κι ας τους πλευροκοπούν τα κύματα. Μπόρα είναι-θα περάσει  και το «επάγγελμα» περνάει κρίση, προσωρινή και επιπόλαιοι. Έτσι νομίζουν, έτσι σκέφτονται και συνεχίζουν μετρώντας γιούχα και γιαούρτια, αλλά με το κεφάλι ψηλά να ατενίζει την επανεκλογή, το χέρι χαμηλά να ψηλαφίζει τα σίγουρα (προνόμια) και την ψυχή να αγαλλιάζει στην ηδονή της εξουσίας. Χωροφύλακες να σε φυλάνε, γραμματείς να σε βοηθάνε, θυρωροί να χαιρετούν (κι αν είσαι υπουργός)…κλαρίνο και ο
λογαριασμός στο ταμείο. Με την κα Γκερέκου να δίνει (στο «γυαλί») τη μάχη. Για τις πολλές υποχρεώσεις του βουλευτή. Για τα δίκια του πολιτικού και τα δικαιώματα του υπουργού. Κι ούτε να τη ρωτάει κανένας «με πόσα καθάρισε ο κ. Βοσκόπουλας στην εφορία, πόσα του κόστισε η…αμαρτία».
ΒΓΗΚΑΝ  για…τσιγάρο οι γλεντζέδες και ξαναγύρισαν  στο πάρτι. Έριξαν τη ματιά στους  ατιμώρητους, πήραν τον αέρα τους και συνεχίζουν. Με τα πιράνχας στην Υγεία, τους μαθητέμπορους στη Μ. Εκπαίδευση, την «οικογενειοκρατία» των βολεμένων στην Ανώτατη κι ένα βλέμμα αδιάφορο βλέμμα στη γραφειοκρατία (για τη μίζα). Κι ύστερα; Στο «κυρίως έργο». Στην ψηφοθηρία που ηλεκτρίζει, για την εξουσία που ηδονίζει.
ΤΟΥΣ  το’ παμε χίλιες φορές, το ξαναλέμε και  περιμένουμε. Τους πολιτικούς μας-νομοθέτες συνολικά, τους κυβερνώντες(;) ειδικά και τον  Πρόεδρο της βουλής ειδικότερα. Θα «βάλετε  χέρι» στους «εργαζόμενους» της βουλής ή σας κούρασε η «δουλειά» με τους άλλους, τους καθημερινούς, συνήθεις και αδύναμους (χαμηλόμισθους, συνταξιούχους…) που βιαστικά και «βίαια», ίσως και ασμένως τους κουτσουρέψατε μισθούς και τους κόψατε τον…βήχα;
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ τονωτική ένεση με πειστικό «δείγμα γραφής» κι αυτοί/αυτές σφυρίζουν αδιάφορα. Μιλούν για «ειδικό καθεστώς» και καθαρίζουν. Πήρε απάνω του τη «δουλειά» ο κ. Πετσάλνικος, μας δουλεύει και μόνο οι «εργαζόμενοι» της βουλής δεν δουλεύουν. Γιατί; Γιατί σπεύδουν 20 για δουλίτσα 2 (δυο) ατόμων, για να φανεί πόσο δουλεύουν και μας δουλεύουν και μόνο οι τοίχοι του κοινοβουλίου μας δεν πέφτουν. Οι τέως και οι πρώην που διόρισαν γυναίκες, γαμπρούς, φίλους και παιδιά δεν βγαίνουν να μας εξηγήσουν και να εξηγηθούν, τη λίστα την κρατούν κλειστή, τα κόμματα σιωπούν και οι ευνοημένοι (φυσικά) κάνουν την πάπια. Με το «ειδικό καθεστώς» για προστασία και τους πολιτικούς (χωρίς ντροπή και τσίπα) να διώκονται πυξ-λαξ, όταν δεν μετρούν απορημένοι(;!) αυγά, γιαούρτια και συνθήματα.