Μιχάλης Ηλιάσκος: Με δύναμη από τον Έβρο!

Ήταν μία ιδέα που έπεσε στο τραπέζι του Ορφέα κάποια στιγμή. Να ανοίξουμε ένα δρόμο σε νέους καλλιτέχνες. Σε καλλιτέχνες που αγαπούν με πάθος τη μουσική, που συνθέτουν, που τραγουδούν, που γράφουν στίχους, που παίζουν μουσική και που δεν έχουν βρει ακόμη το δρόμο προς τη δισκογραφία. Κι αυτοί οι καλλιτέχνες να μπορούν να πουν δυο λόγια από καρδιάς, να δείξουν τη δουλειά τους και να κάνουν γνωστά τα μουσικά τους όνειρα.  Έτσι φτιάξαμε μία νέα μουσική ενότητα. Εύκολα βρέθηκε κι ο τίτλος που καλείται να συνοδέψει έναν νέο καλλιτέχνη στο δρόμο του. Εραστές του ονείρου. Ένας από αυτούς τους νέους καλλιτέχνες είναι και ο Μιχάλης Ηλιάσκος.

Ο Μιχάλης Ηλιάσκος είναι ο τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος «Οιωνός» που δημιουργήθηκε το 2003 στον ακριτικό Πέπλο, ένα χωριό του Έβρου. Τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ σήμερα είναι οι: Σταύρος Σαριανίδης, Άκης Διαμαντίδης, Νίκος Καλύβας, Γιώργος Βραχιώλιας, Γιώργος Δροσάκης.   Ο Μιχάλης γράφει στίχους και μουσική, κάνει την ενορχήστρωση των τραγουδιών, αναλαμβάνει συχνά το ρόλο του ηχολήπτη και του παραγωγού και βέβαια, ερμηνεύει με δύναμη, ένταση και νεύρο τα τραγούδια που γράφει. Έχει μια καλοδουλεμένη φωνή που θυμίζει το παλιό καλό ελληνικό rock που όλοι αγαπήσαμε. Το 2004 κυκλοφόρησε στον Έβρο ένα δισκάκι, από μια ηχογραφημένη πρόβα τους, με τέσσερα τραγούδια (Ταξίδι στο όνειρο, Δώσε κουράγιο, Κορίτσι μου τρελό, Άσε την καρδιά σου). Έφτασαν στα χέρια μου, τα άκουσα και άρχισα να τα μεταδίδω από το ραδιόφωνο. Τα χρόνια περάσανε, οι «Οιωνός» με επικεφαλής τον Ηλιάσκο θα κάνουν αρκετές  συναυλίες όλα αυτά τα χρόνια εντός και εκτός Έβρου και σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει η ολοκληρωμένη δισκογραφική τους εργασία. Τα υπόλοιπα στην κουβέντα που ακολουθεί.

Μιχάλη καλώς ήλθες στον Ορφέα. Πες μας που γεννήθηκες, που μεγάλωσες και ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα;
Μιχάλης Ηλιάσκος: Καλώς σε βρήκα Θεοδόση και χαιρετώ όλους τους ανθρώπους του Ορφέα και χαίρομαι ιδιαιτέρως για την όμορφη αυτή πρωτοβουλία σας με τη στήλη «Εραστές του ονείρου», γεμάτη όνειρα και ελπίδες! Γεννήθηκα στο Ostfildern της Γερμανίας και σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο χωριό του Πέπλου στο Νομό Έβρου, όπου και ζω μέχρι σήμερα.
Τα πρώτα μουσικά ακούσματα ήταν η rock μουσική παλιών συγκροτημάτων όπως Pink Floyd, Deep Purple… αλλά και πολλά ελληνικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες, όπως 2002GR, Βασίλης Καζούλης… Και γενικότερα, τραγούδια όλων σχεδόν των Ελλήνων καλλιτεχνών.
Πώς ξεκινά η σχέση σου με τη μουσική και τι ήταν αυτό που σ’ έκανε ν’ ασχοληθείς με τη δημιουργία και ερμηνεία τραγουδιών; 
Μ.Η.: Από πολύ μικρή ηλικία ασχολήθηκα με μουσικά όργανα και συγκεκριμένα με κλασική κιθάρα, παίζοντας διάφορα τραγούδια της παρέας και παράλληλα σπουδάζοντας στο ωδείο. Όμως, στην ηλικία των 18 χρονών συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα και έφυγε από τη ζωή ένας από τους καλύτερούς μου φίλους, ο Δήμος. Εκεί λοιπόν, έγραψα το πρώτο μου τραγούδι με τίτλο «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ».
Από τότε και χωρίς ακόμα να το καταλάβω, έχω γράψει περίπου 80 τραγούδια! Νομίζω πως αυτή η όμορφη συνήθεια –το να γράφω στίχους και μουσικές- είναι ένας τρόπος ζωής για μένα, ένα ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ένα ταξίδι στη δημιουργία και στην πραγματική απελευθέρωση. Είναι κάτι που έκανα, θα κάνω και δεν θα σταματήσω για κανέναν λόγο να κάνω. 

Μίλησέ μου για τα τραγούδια σου. Τη θεματολογία τους, το στίχο τους, το μουσικό τους ύφος… Πώς τα γράφεις;Η θεματολογία των στίχων έχει να κάνει με πρωτότυπες και αληθινές ιστορίες, εξομολογήσεις θαρραλέες, υπαρξιακά αδιέξοδα, ερωτική αυτό-λύπηση, παρηγοριά, μοιρολατρία, φιλία, σοφία και ότι μπορείς να φανταστείς… όπως λέμε, κάθε στίχος και μια ιστορία! Είναι σημαντικό όμως για μένα ο ακροατής να αντιλαμβάνεται και να ερμηνεύει τους στίχους έτσι όπως θέλει αυτός. Εγώ από την πλευρά μου, θέλω στα τραγούδια που γράφω να υπάρχει ένα αισιόδοξο μήνυμα στο οποίο να μπορεί να βρει κάποιος ελπίδα, αγάπη και μια θετική αύρα.Πάμε τώρα στο μουσικό ύφος. Πάντα είχα μια απορία για το τι ταμπέλα θα έδινα! Σ’ αυτό που έχω καταλήξει είναι ψυχεδελικό rock, τουλάχιστον γι’ αυτά τα έντεκα τραγούδια που παρουσιάζω αυτή την εποχή.
Διαδικαστικά, οι στίχοι μελοποιούνται με μια κιθάρα από μένα, μετά όμως αφήνω τους συνεργάτες μου να πάρουν κυριολεκτικά το τραγούδι στα χέρια τους και να το κάνουν δικό τους. Εκεί λοιπόν έρχεται αυτό που ονομάζω ομάδα και ρίχνει την πινελιά του ο καθένας. Όργανα φυσικά, ψυχολογία καλή, και πάντα ταυτοποίηση με τη θεματολογία και την ουσία του στίχου και της μουσικής. Αυτό για μένα σημαίνει σύνθεση, αυτό για μένα αποκαλείται «ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ» με συναίσθημα και πάθος! Έτσι μόνο ο ακροατής θα μπορέσει να βιώσει αυτό που βιώσαμε εμείς κατά τη δημιουργία και εκτέλεσή του.

Τι σημαίνουν για σένα αυτά τα τραγούδια;
Μ.Η.: Τα τραγούδια αυτά για μένα είναι μια βιογραφία… μια φανταστική ιστορία… άλλα πάνω απ’ όλα είναι τα δημιουργήματά μου ή αν θέλεις τα ‘’παιδιά’’ μου και πιστεύω πως όσο τα αγαπάω εγώ, θα τα αγαπήσει κι ο κόσμος, ένα, ένα,  ξεχωριστά!

Τι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό; Ποιο είναι το επόμενο καλλιτεχνικό σου βήμα;
Μ.Η.: Έχω ετοιμάσει έντεκα τραγούδια με πολλές συνεργασίες στο προσωπικό μου στούντιο, και φυσικά κάποιες συναυλίες για ν’ ακούσει ο κόσμος τη νέα μας δουλειά. Σ’ αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω όλους τους μουσικούς του συγκροτήματος «Οιωνός», όπως και όλους τους φίλους μου για την συνεργασία τους, και ιδιαίτερα τον Κώστα Λάττα (πρώην Stavento) για τα τραγούδια μου «Κορίτσι μου τρελό» και «Θαλασσογραφία», το Νίκο Κικιδάκη για το «Δώσε κουράγιο» και την Εύα Κανατά (Ex Poised) για το «Άγγιξέ με», με τα όμορφα φωνητικά τους. Και φυσικά όλους τους αφανείς ήρωες που συνέβαλαν στο δημιουργικό κομμάτι και όχι μόνο.
Να μην ξεχάσω και την αγαπημένη μου αδερφή Χριστίνα Ηλιάσκου για τους στίχους της στα τραγούδια «Τρεις κόρες», «Αιώνιοι εραστές», «Σπρώξε γερά» και «Φεύγεις».
Φυσικά, το επόμενο βήμα είναι ν’ ακούσει ο κόσμος τα τραγούδια μας. Στην ιστοσελίδα www.oiwnos.com  που θα λειτουργήσει σε λίγες μέρες, μπορεί όποιος θέλει ν’ ακούσει ένα δείγμα της δουλειάς μας και να μαθαίνει τα νέα μας, σχετικά με τα live που θα κάνουμε και όχι μόνο. 

Πιστεύεις πως η δισκογραφία στη χώρα μας έχει παρόν και μέλλον; Κι αν ναι, κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
Μεγάλο θέμα συζήτησης ανοίγεις για πολλές ώρες! Αυτό που πιστεύω για τη δισκογραφία είναι ότι μιλάμε πάνω απ’ όλα για εμπόριο… έτσι λοιπόν μπαίνουμε όλοι οι μουσικοί στο τρυπάκι για τραγούδια που ονομάζονται προϊόντα, άρα μιλάμε για ζήτηση και προσφορά.
Εκεί λοιπόν αρχίζει σιγά σιγά να χάνεται ο όρος μουσική και να ονομάζετε η μουσική, εμπόριο! Όμως δεν κατακρίνω κανέναν και τίποτα, αφού όλα πλέον έχουν αποκτήσει μια τιμή και μια αξία…
Δεν μπορώ να ξέρω αν έχει μέλλον η δισκογραφία, ξέρω όμως σαν ακροατής ότι το παρόν που ακούω δεν με ενθουσιάζει. Ακούω εδώ και χρόνια τα ίδια ευκολοφάγωτα τραγουδάκια χωρίς να υπάρχει συναίσθημα, χωρίς αυτό το κάτι που θα κάνει ένα τραγούδι ξεχωριστό. Και μιλάω πάντα για το 80% περίπου, γιατί υπάρχουν και αξιόλογοι ποιοτικοί καλλιτέχνες που ξεχωρίζουν.  Είναι καλό να υπάρχουν πολλές επιλογές για τον κόσμο, να υπάρχουν όλα τα είδη μουσικής, αλλά μου λείπουν οι καινοτόμες ιδέες, με ποιοτικό πάντα κριτήριο.

Ζεις στον Έβρο και τραγουδάς σε διάφορους χώρους της περιοχής. Θεωρείς «αναγκαίο κακό» το να κατέβεις στην Αθήνα κάποια στιγμή, για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου;
Αν σου πω τώρα, ότι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έθετα πάντα αυτήν την ερώτηση; Κι όμως… είμαι και ζω στη γενέτειρά μου, γυρίζω από τόπο σε τόπο, όμως επειδή αυτό που ετοιμάζω θέλω να είναι 100% αληθινό, έφτιαξα το δικό μου στούντιο, στο δικό μου χώρο και τα έντεκα αυτά τραγούδια χρειάστηκαν τέσσερα  χρόνια μόνο για να ηχογραφηθούν άλλα και να ενορχηστρωθούν σωστά. Τώρα εσείς θα κρίνετε αν άξιζε ο κόπος και αν αξίζει το τελικό αποτέλεσμα! Το να πάω στην Αθήνα για επαγγελματικούς σκοπούς θα πήγαινα, για να μείνω όμως μια ζωή δεν θα το έκανα! Αλλά ποτέ μη λες ποτέ…

Τι είναι αυτό που ψάχνεις και ζητάς, ως νέος τραγουδοποιός, από μια δισκογραφική εταιρεία;
Μ.Η.: Σίγουρα μια καλή προώθηση, ένα δημιουργικό marketing, χωρίς όμως να μπαίνει στα πλαίσια της δημιουργίας και να αλλοιώνει το υλικό στα μέτρα της… Πιστεύω πως υπάρχει ακόμα ρομαντισμός και αξιοπρέπεια. Εξάλλου, εσείς έχετε... εμείς θέλω να πιστεύω ότι έχουμε… και κάπου εκεί έξω υπάρχει κόσμος που ξέρει ν’ ακούει με το συναίσθημα και όχι με τα νούμερα. Θέλω να ελπίζω πως υπάρχει ακόμα χώρος για καλό και ποιοτικό τραγούδι!

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου ανησυχίες; Πιστεύεις στη μαγική στιγμή της έμπνευσης; 
Μ.Η.: Μ’ αρέσει πάρα πολύ να ασχολούμαι με τη σύνθεση του τραγουδιού, με τη μελοποίηση του στίχου, με την ηχοληψία και γενικά με την τελειοποίηση ενός μουσικού κομματιού. Τις περισσότερες φορές δεν είναι ότι πρέπει να γράψω ή πρέπει να μελοποιήσω κάτι. Υπάρχει μια μαγική στιγμή όπου από το τίποτα έρχεται η έμπνευση.
Και τότε "εμφανίζεται αυτό το κάτι"...
Μπορεί να είναι μια "τυχαία κουβέντα"...
Μια τυχαία συνάντηση...
Ένα τυχαίο συμβάν...
Μια ταινία που είδες...
Ένας πίνακας...
Ένα άρθρο που διάβασες...
Και μετά, ως δια μαγείας όλα παίρνουν το δρόμο τους… την πορεία τους.

Πως βλέπεις γενικά τη μουσική σκηνή της πατρίδας μας; Νομίζεις πως η μουσική και το τραγούδι έχουν ακόμη πολλά και καινούργια πράγματα να προσφέρουν;
Μ.Η.: Η μουσική σκηνή της πατρίδας μας, είναι έτσι όπως βλέπω και την πατρίδα μας γενικά… μέσα στη διαφθορά και την κερδοσκοπία. Μετά όμως εμφανίζεται κάτι ωραίο και λες δεν μπορεί… ξεχωρίζει και το σωστό μες τη μαυρίλα! Έτσι λοιπόν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» καλλιτέχνες, θέτοντάς το έτσι όπως θέλει ο καθένας. Όμως αν κάτι είναι καλό θα παραμείνει για μια ζωή και όλοι θα το θυμούνται, αυτό σημαίνει διαχρονικότητα.
Και φυσικά… ναι, πάντα θα υπάρχουν πολλά και καινούργια πράγματα να προσφέρουν και να πούνε οι νέοι. Το ποτάμι δεν σταματά ποτέ!  

Ξεχωρίζεις ιδιαίτερα κάποιους καλλιτέχνες και δημιουργούς; 
Μ.Η.: Ναι, σίγουρα ξεχωρίζω κάποιους που νομίζω ότι είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Πού να ξεκινήσω και πού να τελειώσω… Διονύσης Σαββόπουλος, Σωκράτης Μάλαμας, Χρήστος Θηβαίος, Θάνος Μικρούτσικος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, οι  αξέχαστοι Νίκος Ξυλούρης και Νίκος Παπάζογλου…

Υπάρχουν πολλά ακόμη ονόματα και συγκροτήματα που είναι πολύ σημαντικά και έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στην ελληνική μουσική σκηνή. Υπάρχει κάποιο τραγούδι που θα ήθελες να είχες γράψει εσύ ή να είχες ερμηνεύσει πρώτος;
Μ.Η.: Εννοείται πως έχω ζηλέψει αρκετά τραγούδια. Θα ήθελα να γράψω και να ερμηνεύσω ας πούμε τον «Άμλετ της σελήνης» ή το «Δημοσθένους λέξις» και πολλά άλλα βέβαια, γιατί είναι αγαπημένα άλλα και τελειοποιημένα, κάθεσαι τα ακούς και λες: μα τι έμπνευση είχε αυτός ο άνθρωπος όταν τα έγραφε; πως είναι δυνατόν; Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής!
Ποια ερώτηση θα έκανες στους τοπικούς φορείς αυτού του τόπου και στον υπουργό πολιτισμού, αν τους είχες μπροστά σου; 
Μ.Η.: Αλήθεια, η τοπική αυτοδιοίκηση που είναι τόσα χρόνια; Τι έχει κάνει για να στηρίξει τους νέους δημιουργούς τόσο καιρό; Δεν μπορεί να διοργανώσει ένα φεστιβάλ νέων δημιουργών, να περνούν από μια επιτροπή τα νέα τραγούδια, ή να ψηφίζονται από το κοινό, να δημιουργήσουν τέλος πάντων ερεθίσματα στα νέα παιδιά να ασχοληθούν κι αυτά επίσης με τη μουσική;
Πολιτισμός είναι να φέρνουν ονόματα είδη γνωστά και ονόματα μπουζουκοτράγουδων πίστας, με φορέματα εντυπωσιακά που δεν έχουν καμιά σχέση με την τέχνη; Ποιο μήνυμα δίνουν στα παιδιά τέτοιες εκδηλώσεις; Για προϋπολογισμούς των 180.000 ευρώ μιλάμε τώρα, και όταν κάνουμε εμείς προτάσεις, η απάντηση όλων αυτών είναι πως δεν υπάρχει για εμάς χώρος και χρόνος!
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια διοργάνωση στο δήμο μας όπου σε μια συναυλία μας, μαζέψαμε 2.000 κόσμο. Τις επόμενες χρονιές δεν ξανάγινε. Γιατί;Η ερώτηση είναι η εξής: Με ποιο τρόπο κύριε υπουργέ πολιτισμού θα μπορούσατε να δώσετε ερεθίσματα στη νεολαία να αποκτήσει μουσική παιδεία; Με ποιον τρόπο θα στηρίζατε εσείς τους νέους δημιουργούς; Τα λεφτά των προϋπολογισμών πολιτισμού έχουν αξιοποιηθεί σωστά όλα αυτά τα χρόνια;

Ο επίλογος σ’ εσένα Μιχάλη. Τι είναι αυτό που θα εκφράσεις με το λόγο σου ως νέος καλλιτέχνης στους αναγνώστες;
Μ.Η.: Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουν το φως. Είμαστε όμως εκείνοι που θα θυμίζουμε πάντα πως το σκοτάδι δεν είναι μόνο και ανίκητο. Οιωνός σημαίνει: προβλήματα και δυσκολίες, στα οποία θα βρούμε τη βοήθεια και τους τρόπους να τα λύσουμε. Αν καταφέρουμε να κρατηθούμε πάνω στο εμπόδιο, να καθίσουμε ή όρθιοι πάνω σε αυτό, σημαίνει ότι η προσωπική μας προσπάθεια και η επιβίωσή μας θα μας εξασφαλίσουν την τελική επιτυχία.
Θα πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Οιωνός σημαίνει:  Ν’ αναζητάς λοιπόν "κάτι" που να σε "σπρώξει" τρόπον τινά στην "βέλτιστη λύση"
Άραγε, όταν αρχίζεις να βαδίζεις στον Εσωτερισμό, είναι τίποτα "τυχαίο" και "άχρηστο" από όσα μας "συμβαίνουν";
 Ή μήπως, κάποια  είναι "Σημάδια και Οιωνοί" ;…
"Από κάθε τι θα μπορούσαμε να διδαχτούμε κάτι".
"...Τα πάντα ξεκινούν με ένα σημάδι που σε πηγαίνει από το ένα σημείο στο επόμενο..." 

http://www.e-orfeas.gr/