Επιστολή προς τον Υφυπουργό Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων κ. Ιωάννη Μαγκριώτη

Θέμα: Περιφερειακός δρόμος Αλεξανδρούπολης.

    Στην  τελευταία συνάντηση που είχατε το προηγούμενο καλοκαίρι του 2010, τόσο στο γραφείο του Δημάρχου κ. Γιώργου Αλεξανδρή, στην οποία συμμετείχα και εγώ, ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, όσο και στο γραφείο του Νομάρχη στην οποία συμμετείχαν και όλοι οι βουλευτές του νομού, σας ενημερώσαμε για την αναγκαιότητα δημοπράτησης του έργου «Περιφερειακός δρόμος Αλεξανδρούπολης», από πιστώσεις των ΠΕΠ.

    Τα  επιχειρήματα που αναπτύξαμε για  να στηρίξουμε την άποψή μας ήταν τα εξής:

1. Θα δοθεί ουσιαστική διέξοδος στην κυκλοφοριακή συμφόρηση της πόλης.
2. Θα συνδεθεί το λιμάνι με την Εγνατία οδό. Είναι παραλογισμός το να δαπανώνται χρήματα από τους εθνικούς πόρους σε ένα, πλήρως απομονωμένο και αποκομμένο από την κεντρική οδική αρτηρία, λιμάνι.
3. Θα μπορέσει να λειτουργήσει ομαλά και απρόσκοπτα ο κεντρικός ΧΥΤΥ και το ΚΔΑΥ που θα εξυπηρετεί τους δυο νομούς, του Έβρου και της Ροδόπης. Όπως αντιλαμβάνεσθε, είναι πέραν κάθε λογικής, να αποδεχθούμε τη διέλευση, μέσα από τους δρόμους της πόλης, των κοντέινερς που θα κατευθύνονται προς το κεντρικό ΧΥΤΥ και ΚΔΑΥ.

      Τέλος σας ζητήσαμε μαζί με την δημοπράτηση του παραπάνω έργου, υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη της Αλεξανδρούπολης να συμπεριλάβετε και το έργο «Δρόμος Αλεξανδρούπολης – Παλαγίας» (τμήμα μεταξύ του περιφερειακού και της Εγνατίας οδού) προϋπολογισμού 7.000.000€.

    Η δική σας δημόσια δέσμευση, παρουσία και του Προέδρου της Εγνατία ΑΕ ήταν: «Δημοπρατείται, αμέσως, η βελτίωση του κάθετου άξονα Αρδάνιο- Ορμένιο από πιστώσεις των ΠΕΠ, και στις αρχές, και όχι πέραν, του 2011 με την έκπτωση από το παραπάνω έργο θα δημοπρατηθεί ο περιφερειακός δρόμος Αλεξανδρούπολης στον οποίο θα συμπεριληφθεί και το τμήμα του δρόμου Αλεξανδρούπολη – Παλαγία».

    Παρακαλώ  κ. υπουργέ να με ενημερώσετε σχετικά  με την εξέλιξη των παραπάνω έργων, πριν φέρουμε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ως μείζων αντιπολίτευση σήμερα.

                                      Με εκτίμηση

                                        Νίκος Γρηγοριάδης