Ο μεγάλος κίνδυνος

Διαβάζω τα διάφορα σενάρια για τις αποφάσεις της Ευρώπης για το ελληνικό χρέος κι αν για κάτι είμαι σίγουρος, είναι ότι ουδείς γνωρίζει που μπορεί να καταλήξει όλη αυτή η διαπραγμάτευση/συζήτηση.

Προσωπικά, δεν με τρομάζει η χρεοκοπία ή η αναδιάρθρωση ή οποιοδήποτε πιστωτικό γεγονός. Με τρομάζει το ενδεχόμενο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης κι άρνησης της αλήθειας.
Αν συνολικά η Ευρώπη δεν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, οι θυσίες του ελληνικού λαού είτε στα πλαίσια του Μνημονίου είτε στα πλαίσια του Μεσοπρόθεσμου δεν θα αποφέρουν το maximum των επιθυμητών αποτελεσμάτων.

Μια τέτοια "πραγματικότητα" θα εξελιχθεί σε όπλο μαζικής καταστροφής στα χέρια των υπερασπιστών του παλαιού καθεστώτος οι οποίοι θα ανέλθουν ταχύτατα στην εξουσία. Τρέμω στην ιδέα να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι τελικά τίποτα δεν πήγε λάθος όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θέλω να ζήσω τη στιγμή που κάποιος από ένα μπαλκόνι θα...

...διατυπώσει κάτι του τύπου "Για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ και το μνημόνιο" κι ο λαός από κάτω θα τον αποθεώνει.

Το τελευταίο που με απασχολεί είναι το αν στο τέλος του δρόμου θα έχει καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να διατηρηθεί στην εξουσία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι στο τέλος αυτού του δρόμου να έχουμε πειστεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και να επιλέξουμε κάποιον που να κηρύσσει την αλλαγή και τον εκσυγχρονισμό κι όχι την οπισθοδρόμηση.

Χειρότερη κι από τη χρεοκοπία, η αυτοκτονία.
 Παραπολιτική