Η λύση; Απόρριψη και αντικατάσταση!

Του Θανάση Νικολαΐδη

«ΠΟΥ δουλεύεις; Στο ΠΑΣΟΚ! Πού εργάζεσαι; Στη ΝΔ!!». Καλά τα μαγαζιά, με παρελθόν, παρόν και μέλλον κι ας κλείνουν καθημερινά τα μαγαζιά της κρίσης. Απρόσωποι οργανισμοί κι αν κανένας εισέπραξε χωρίς απόδειξη, βρες τον να τον μάθουμε, με το ουίσκι του στο χέρι και τη βίλα μακριά απ’ τα…σιχαμερά κελιά της φυλακής. Στο ίδιο πόστο θα τον δούμε, περιτριγυρισμένο στοργικά από φίλους και πολιτικούς.

ΕΙΔΑΝ το δημόσιο σαν μηχανή παραγωγής προνομίων, γελάδα για άρμεγμα που δεν…ψοφάει κι άλλοι για πτυελοδοχείο. Μόνο γι

αυτούς δεν αδειάζει το δημόσιο ταμείο και του φορολογούμενου η φωνή σβήνει έξω απ’ τη βουλή. Κι όταν δεν συνεδριάζουν; Σχεδιάζουν και ονειροπολούν. Με πρώτο ζητούμενο την επανεκλογή-μέρες που είναι-και με τη ματιά λοξή μη λιγοστέψουν τα προνόμια.

ΑΥΤΑ, λοιπόν, τα παλικάρι και οι νιες, με το άλλοθι του κόμματος και χωρίς να εκτίθενται ατομικά, συνομίλησαν με τον…εαυτό τους, το ενέκριναν, και το πήραν. Δάνειο προκαταβολικά και μέχρι το 2016, προεξοφλώντας και την ύπαρξή τους μέχρι τότε, ως «ιδεολογικών» σχηματισμών που τα’ παν κόμματα. Γέμισαν λοιπόν κομματικά ταμεία, πήραν την ανάσα τους οι «ιδεολόγοι», με απλήρωτους για μήνες εργαζόμενους(!;), που θυμίζουν τους υπεράριθμους «εργαζόμενους» της βουλής.

ΤΟ «μαγαζί» δεν κλείνει κι ούτε θα πέσει να τους πλακώσει. Το μαστορεύουν οι «300», το συντηρεί το σύστημα κι ας ντρέπεται ο κοινοβουλευτισμός στην Ελλάδα της ντροπής, της ρεμούλας και της αρπαχτής. Χωρίς να νοιάζεται κανένας από δαύτους πέρα απ’ τα προνόμια και την επανεκλογή του (της).

«ΟΥΤΩΣ, λοιπόν, εχόντων των πραγμάτων», ψάχνουμε για λύση. Στη βάση της συμμόρφωσης των ασυμμόρφωτων και τιμωρίας τους. Είναι μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Δεν ψηφίζεται ΚΑΝΕΝΑΣ τους-καμιά απ’ τους παλιούς, δοκιμασμένους και «αμαρτωλούς». Δεν κουνήθηκε κανένας τους απ’ τη θέση του να τα βροντήξει μουντζώνοντας το σύστημα, δεν απέδρασε απ’ το κύκλωμα, την κλίκα, το σινάφι. Αν δουν, λοιπόν, δόντια που τρίζουν και πρόθεση απόρριψης και αντικατάστασής τους από (οποιουσδήποτε) «καινούριους», μόνο τότε θα χάσουν τον ύπνο τους.

ΚΑΙ, βέβαια, είναι υπόθεση του ψηφοφόρου η απόρριψη. Του διαδηλωτή που τσίριζε «να καεί η Βουλή» και τώρα…Τι τώρα; Ετοιμάζεται να τους ξαναψηφίσει, ανανεώνοντας τη θητεία τους και τα δεσμά του. Ακροβολισμένος για κάνα βόλεμα μετεκλογικό, ταιριαστό στις συνήθειες και στο…ταπεραμέντο του. (Στον τελευταίο θα επανέλθουμε).