“ Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για τη χώρα και η καταρρέουσα κυβέρνηση Σαμαρά μαζί με την πτωχευμένη μιντιοκρατία δεν είναι το αύριο, αλλά το θλιβερό χθες, το οποίο η ελληνική κοινωνία θα κάνει χρόνια για να ξεχάσει ”
Κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης καταγράφεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης Σαμαρά, γεγονός που οδηγεί πλέον τα πράγματα σε επικίνδυνα μονοπάτια για τη χώρα, καθώς η πλήρης παράδοση και υποταγή στις ορέξεις των δανειστών, αφήνει την Ελλάδα σαν ακυβέρνητο καράβι στη μεγαλύτερη θαλασσοταραχή της Σύγχρονης Ιστορίας της. Υπάρχει πια έντονη ανησυχία, καθώς ένα παρασιτικό κέντρο και παράκεντρο εξουσίας αρνείται πεισματικά, παρά την καταστροφή που έχει προκαλέσει στον τόπο τα τελευταία είκοσι χρόνια, να αποχωρήσει από το προσκήνιο και κυρίως από το παρασκήνιο.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αδυνατεί πλέον να ελέγξει την κατάσταση τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εξωτερικό, καθώς ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχουν χάσει την εμπιστοσύνη ακόμα και των κοινοβουλευτικών τους ομάδων. Οι βουλευτές της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ προσπαθούν με αγωνία να βρουν θέση στο πολιτικό σκηνικό της επόμενης ημέρας, λόγω των πολιτικών ανακατατάξεων, οι οποίες θα ακολουθήσουν τη συντριβή της κυβέρνησης Σαμαρά στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, και όχι μόνο, έχουν σπείρει τον πανικό στα επιτελεία της Λ. Συγγρού και της Χ. Τρικούπη. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό της όλης κατάστασης είναι ότι σχεδόν σε καθημερινή βάση παρατηρείται έντονη κινητικότητα στο χώρο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τα κόμματα αυτά να έχουν αποκτήσει αρκετά κομματίδια – δορυφόρους από διαγραφέντες ή αποχωρήσαντες βουλευτές και πολιτικά στελέχη των δύο πρώην μεγάλων πολιτικών σχηματισμών.
Σε αυτά τα πλαίσια, η εγχώρια διαπλοκή, εκμεταλλευόμενη το πολιτικό χάος που επικρατεί στην κυβέρνηση, προσπαθεί να μείνει αλώβητη, ενώ η αποκάλυψη μικρών και μεγάλων σκανδάλων είναι πια καθημερινό φαινόμενο. Κοντά σε αυτά οι εταίροι – δανειστές και η νεοφιλελεύθερη «παρέα» τους κινούνται στους ίδιους ρυθμούς προβάλλοντας απαιτήσεις, οι οποίες δεν απευθύνονται σε χώρα – μέλος της Ε.Ε., αλλά σε αποικία. Είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε συμπληγάδες, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά εντελώς ανήμπορη παρακολουθεί παθητικά να γίνεται μια «συζήτηση» τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό που αφορά στο μέλλον της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Η επιλογή της κυβέρνησης είναι η σιωπή, πράγμα εντελώς «φυσιολογικό» για αυτή, καθώς τα 4 τελευταία χρόνια οι μνημονιακές κυβερνήσεις ουσιαστικά εκτελούν πιστά τις εντολές της τρόικα, «βαφτίζοντας» τα Μνημόνια ως κυβερνητική πολιτική και «σχέδιο» εξόδου της Ελλάδας από την «κρίση».
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια καθεστωτική ζούγκλα με μια κοινωνία στα όρια της ανθρωπιστικής καταστροφής και μιας εθνικής οικονομίας, η οποία έχει πάψει προ πολλού να λειτουργεί. Το αν πιέζεται η κυβέρνηση Σαμαρά λίγο ενδιαφέρει την εξαθλιωμένη κοινωνία. Το αν τα στελέχη της θα έχουν πολιτικό μέλλον ακόμα λιγότερο. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι το αν η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα κάνει το μόνο χρήσιμο πράγμα από τη στιγμή της σύστασής της, την προκήρυξη της ημερομηνίας των εθνικών εκλογών. Τούτη η κυβέρνηση όχι απλά δε θέλει να αντιμετωπίσει την κατάσταση, αλλά είναι η ίδια μέρος του προβλήματος. Η πολιτική της ύπαρξη της είναι επικίνδυνη για τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα.
Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, θα παρθούν οι πλέον κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του λαού και της χώρας. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και η καταρρέουσα κυβέρνηση Σαμαρά μαζί με την πτωχευμένη μιντιοκρατία δεν είναι το αύριο, αλλά το θλιβερό χθες, το οποίο η ελληνική κοινωνία θα κάνει χρόνια για να ξεχάσει. Στη Δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα και στην πολική δεν υπάρχει κενό. Ήρθε η στιγμή για τον ελληνικό λαό να πάρει τις αποφάσεις του…
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου