Εική και ως έτυχεν...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Δηλαδή, στην τύχη. Στα τυφλά. Χωρίς κανέναν σχεδιασμό... Και το χειρότερο: υπό το κράτος πανικού, σε συνθήκες κατάρρευσης. Οντας σε μειονεκτική θέση, δεν διαπραγματεύεσαι, αλλά εκποιείς ό,τι βρεις μπροστά σου.

Οσο-όσο... Δεν απαιτείς στοιχειώδεις όρους για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά ενδίδεις και δέχεσαι τα φαραωνικά έργα που θα δώσουν τη χαριστική βολή... Κι έτσι, μοιραία και οδυνηρά, βαφτίζεις συμφέρουσα εθνική επένδυση τις λεόντειες συμβάσεις και τις ευκαιρίες που προσφέρεις στους άλλους... Αυτό είναι το πρόβλημα με συμφωνίες τύπου Κατάρ: Το «εική και ως έτυχεν». Η εμβαλωματική λογική και η πανικόβλητη σπουδή, που ευνοεί σπασμωδικές κινήσεις και προβληματικές επιλογές... Αυτό είναι το πρόβλημα και όχι τόσο η -επωφελής για τη χειμαζόμενη οικονομία- αξιοποίηση μέρους του Ελληνικού. Εξάλλου, δεν χάλασε ο κόσμος αν γίνει πάρκο το 70% του Ελληνικού και όχι ολόκληρο. Αρκεί να καταστεί πραγματική όαση πρασίνου, προσβάσιμη σε όλους, και όχι

επικράτεια καφενείων και πολυκαταστημάτων με υποψία πρασίνου *** Αλλά μήπως οι εξαγγελίες της κυρίας Μπιρμπίλη για μια αναμορφωμένη Θεσσαλονίκη δεν είναι το ίδιο προβληματικές; Εντυπωσιακές υποσχέσεις δίχως σάρκα οι περισσότερες: «Σχεδιάζεται». «Θα σχεδιαστούν». «Θα ανασχεδιαστούν». «Θα προκηρυχθούν νέες μελέτες». Ετσι! Χωρίς να έχει προηγηθεί το στοιχειώδες. Ούτε εκπονημένα σχέδια ούτε εξασφαλισμένα κονδύλια *** Ετοιμάσου, λοιπόν, για τα χειρότερα, υποβολέα. Νησιά, παραλίες, δρυμοί, αρχαία -όλα στο σφυρί. Το πραγματικό γεγονός, η οικονομική κρίση, εύκολα γίνεται άλλοθι για την εκποίηση της κρατικής περιουσίας, αλλά και για ποικίλες παρεκβάσεις -οικονομικές και περιβαλλοντικές. Το ίδιο δεν συνέβη και το 2004 με εκείνον τον ολίγιστο λογιστή; Αφησε να περάσει ο καιρός, και απροετοίμαστος έστειλε τα -επιβληθέντα λόγω Ολυμπιακών Αγώνων- έργα στο στόμα του λύκου. Στο ύψος το κόστος, ελάχιστα τα έργα σε σχέση με τις απαιτήσεις... Τότε χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για την αναμόρφωση της Αττικής, αλλά και ολόκληρης της χώρας. Τότε θα μπορούσαν να μπουν οι βάσεις για μια πραγματική ανάπτυξη, με αιχμή του δόρατος τον Τουρισμό (δρόμοι, μαρίνες, συνεδριακά κέντρα κ.τ.λ.), αλλά και με επενδύσεις στη γεωργία και στις ήπιες μορφές Ενέργειας. Αλλά ποιος να τα συλλάβει, να τα σχεδιάσει και να τα υλοποιήσει; Εκείνος ο ανύπαρκτος με το μπλοκάκι, ο τραγικός Σημίτης; (Κάποτε θα καταδειχθεί πλήρως πόσο καταστροφική υπήρξε για τη χώρα η επταετία του) *** Αδεια! Μαζί σας ο Γιώργος Κιούσης...

enet