Ένας νέος έρωτας γεννιέται...

Του Γιάννη Χανιωτάκη...
Η συνάντηση του Ευάγγελου Βενιζέλου με τον Αρχιεπίσκοπο και τους λοιπούς εκπροσώπους της εκκλησίας πριν από λίγες εβδομάδες, είχε αίσιο τέλος. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών, επιβεβαιώνοντας τις άριστες σχέσεις που έχει με τα υψηλόβαθμα στελέχη της εκκλησίας, τους φέρθηκε με άριστο τρόπο χωρίς να τους βάλει να πληρώσουν ούτε ευρώ παραπάνω, παραλίγο μάλιστα να τους προσφέρει επιπλέον φοροαπαλλαγές. 
Η εκκλησία, παρόλο που αποτελεί έναν από τους πιο κερδοφόρους και πλούσιους οργανισμούς συνεχίζει να απολαμβάνει μιας πρωτοφανούς έκτασης οικονομική και φορολογική ασυλία.

Βέβαια, όλα αυτά τα εκτίμησαν οι απανταχού ιερείς και έτρεξαν από την πρώτη στιγμή να δείξουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Όμως, επειδή είναι άνθρωποι του πνεύματος και έχουν την ανάγκη να προσφέρουν, προχώρησαν πολλά βήματα παραπέρα. Τον τελευταίο καιρό, όπως μαθαίνουμε, στο κήρυγμά τους οι ιερείς προσθέτουν και 2-3 πινελιές για την κρίση και την ακολουθούμενη πολιτική, στηρίζοντας φανατικά το Γιώργο Παπανδρέου και τις προσπάθειες της κυβέρνησής του. Επιπλέον, αναφέρουν σε όλους τους τόνους ότι δεν φταίει η πολιτική ηγεσία για τη σημερινή κατάσταση αλλά η απληστία του λαού. 

Και ρωτάω τώρα εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό. Αν στη συνάντηση Βενιζέλου-Ιερώνυμου, ή στο μεσοπρόθεσμο περιλαμβάνονταν όροι όπως: επιπλέον φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, περικοπές στις αποδοχές των ιερέων ή ακόμα και χωρισμού κράτους-εκκλησίας, τότε όλοι αυτοί οι "ιερωμένοι" θα έλεγαν τα ίδια πράγματα; Ή θα κατηγορούσαν την κυβέρνηση και θα ζητούσαν εκλογές;

Το συμπέρασμα είναι ένα: Όσο σε αυτήν τη χώρα, τα πιστεύω μας θα καθορίζονται από τα συμφέροντά μας, τόσο περισσότερο θα απέχει η φυγή προς τα εμπρός και τόσο περισσότερο θα μένουμε κολλημένοι στο "άρρωστο" παρόν...

http://www.e-observer.gr/2011/07/blog-post_5702.html