Ποιος θυμάται τη μάχη του Δραγατσανίου;

Ν. Λυγερός
-Γιατί να τη θυμάται;
-Μία ήττα δεν ήταν ;
-Δεν ήταν απλώς αυτό!
-Και τι άλλο;
-Υπήρξε η αρχή.
-Μία προδοσία βλέπω και τίποτα άλλο…
-Υπήρξε όμως και η θυσία του Ιερού Λόχου.
-Έχεις δίκιο.
-Αλλά αυτό δεν άλλαξε τίποτα.
-Οι Οθωμανοί τους κατέστρεψαν.
-Εν αρχή ο θάνατος.
-Τι θες να πεις με αυτό;
-Μετά από αυτή τη θυσία, άρχισε η επανάσταση.
-Και το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
-Έπρεπε όμως να πεθάνουν;
-Ήταν όντως απαραίτητο;
-Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει.
-Αλλά όλοι μας γνωρίζουμε τη συνέχεια.

-Σωστά, όλοι μας.
-Είχαν πάει να βοηθήσουν τον Καραβιά.
-Αλλά οι ιππείς του εγκατέλειψαν τον αγώνα.
-Όχι όμως ο Ιερός Λόχος.
-Έπεσαν νεκροί… ο σημαιοφόρος…
-Είκοσι πέντε αξιωματικοί…
-Και εκατόν ογδόντα στρατιώτες.
-Και τριάντα επτά αιχμαλωτίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν.
-Ο Ολύμπιος όμως διέσωσε του υπόλοιπους.
-Κι ένας Γάλλος, τον Νικόλαο Υψηλάντη.
-Η αρχική θυσία.
-Για τον αγώνα.
-Για την επανάσταση.
-Πρώτα ο θάνατος…
-Κι ύστερα μόνο η ελευθερία!
-Πάντα έτσι δεν ήταν σ' εμάς;
-Αυτό λέει η μνήμη μας.
-Ας μην το ξεχάσουμε λοιπόν.