Ποιήματα Νίκου Λυγερού

Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Tα στίγματα του νόμου


Τα στίγματα του νόμου
δεν αφορούν στους λαούς
ή στις παρατυπίες
αλλά στις γενοκτονίες
και αν εμείς είμαστε οι ίδιοι
ανίκανοι να τα διορθώσουμε
δεν πρέπει να λοιδορούμε τους άλλους
ο ρόλος μας είν’ εκείνος της εφαρμογής του δικαίου
το καθήκον μας είναι να παραμένουμε ανθρώπινοι

εις πείσμα της βαρβαρότητας της λήθης.


To καθήκον των νομοθετών


Οι νομοθέτες δεν γράφουνε την ιστορία
μα οφείλουν να την προστατεύουν
από τις προσπάθειες αποξένωσης
αφανισμού και θανάτωσης.
Δεν πρόκειται να συντάξουν
μα ν’ απαντήσουν στο ερώτημα
Είναι όλα επιτρεπτά;
Τώρα λοιπόν, η ανθρωπότητα έχει ήδη απαντήσει
με την άρνηση να μην χάσει το δίκιο.
Δεν πρόκειται να καινοτομήσουν
μα να συμπληρώσουν.
Κι ας τελειώνουμε με τις αμφιταλαντεύσεις
και να τολμήσουμε να δράσουμε για να βοηθήσουμε
τα θύματα που δεν τολμούνε να επιζήσουν
από φόβο να κατηγορηθούν
ότι στιγματίζουν τους δημίους


Η εκδίκηση των νεκρών


Μην βλέπεις μέσα σε αυτήν την απόφαση
μόνο μια πράξη δικαιοσύνης
αλλά επίσης την εκδίκηση των νεκρών
θυμάτων της γενοκτονίας
τα οποία δεν μπόρεσαν να ζήσουν στη γη τους 
επειδή ήταν αρμενικά
μέσα σε μια Οθωμανική αυτοκρατορία
η οποία δεν τα θέλησε
παρά μόνο νεκρά
όπως τα φύλλα
που έχουν συγκεντρωθεί για ένα βιβλίο
που ανήκει στην ανθρωπότητα.


Η τρυφερότητα της απελπισίας


Έχεις αισθανθεί ποτέ
την τρυφερότητα της απελπισίας
ενώ κοιτάς επίμονα
το βλέμμα ενός θύματος
που δεν είχε το χρόνο
να δημιουργήσει την ιστορία του
εξαιτίας της καταγωγής του
καθώς ήταν απαγορευμένο να υπάρξει
εάν δεν υπήρξε αυτή η περίπτωση
κοίτα εκ νέου
μέσα στην αποδυναμωμένη καρδιά σου
τον φίλο σου που κλαίει.