Παρέμβασεις Ευ. Βενιζέλου στη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο (πρωί)

Παρεμβάσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στη συζήτηση του σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών "Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015"

Α’ παρέμβαση


 Κύριε Πρόεδρε, θα μιλήσει επί της αρχής ο συνάδελφος κ. Οικονόμου, αλλά ήθελα να καταθέσω την τροπολογία στην οποία έχω αναφερθεί. Έχω αναλύσει τα θέματα που περιλαμβάνει και στην επιτροπή και στην έναρξη της συζήτησης. Θα σας δώσουν σε λίγο οι συνεργάτες μου και την έκθεση. Θα σας δώσουν οι συνεργάτες μου και την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους η οποία απλώς είχε μείνει στο γραφείο μου της Βουλής. Πριν πάρει το λόγο ο κ. Οικονόμου θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις:

Πρώτον. Το αίτημα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για διεξαγωγή προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης θα αντιμετωπιστεί, όπως προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής, και όλα τα θέματα θα συζητηθούν. Άλλωστε η Βουλή, όχι απλώς θα ενημερωθεί, αλλά θα κληθεί να ψηφίσει το νομοθετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί και η συμμετοχή των ιδιωτών στο σχήμα της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους. 


Πρέπει να σας πω ότι οι διαβουλεύσεις με τον διεθνή ιδιωτικό τομέα βρίσκονται αναμφίβολα σε ένα πολύ λεπτό σημείο, αλλά εδώ ταυτόχρονα διεξάγονται και οι ουσιαστικές και κρίσιμες διαπραγματεύσεις για το νέο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τους θεσμικούς μας εταίρους. 

Η συμμετοχή των ιδιωτών, το λέγόμενο PSI, και η συμμετοχή του επίσημου τομέα, δηλαδή το νέο δάνειο ουσιαστικά των 130 δισεκατομμυρίων μαζί με το υπόλοιπο του αρχικού δανείου των 110 δισεκατομμυρίων και μαζί με τα προβλεπόμενα από τις ιδιωτικοποιήσεις έσοδα, συγκροτούν ένα χρηματοδοτικό σύνολο και πρέπει αυτό το χρηματοδοτικό σύνολο να καλύπτει τις ταμειακές ανάγκες της χώρας μέχρι το τέλος του 2015. 

Άρα, αυτή τη στιγμή διεξάγονται παράλληλες κρίσιμες διαδικασίες, οι οποίες απαιτούν ψυχραιμία, επαγγελματισμό, συνοχή -όχι απλώς συνοχή εθνική και κοινωνική, αλλά και συνοχή νου και καρδίας που έχει πολύ μεγάλη σημασία. 

Και το Κοινοβούλιο -θα μου επιτρέψετε να πω- πρέπει να κινηθεί σε αυτό το επίπεδο και αυτό δεν αφορά μόνο τα τρία κόμματα που στηρίζουν και μετέχουν στην Κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα, τα οποία βρίσκονται εκτός Κυβέρνησης και επιτελούν το λειτούργημα της Αντιπολίτευσης. Θα υπάρξει, λοιπόν, πλήρης ενημέρωση όχι μόνο της Βουλής, αλλά και του ελληνικού λαού, γιατί  ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα θα ξέρει τι είναι αυτό που γίνεται. 

Αλλά, σε τελευταία ανάλυση τι είναι αυτό που γίνεται; Είναι ότι απαλλασσόμαστε από 100 δισεκατομμύρια ευρώ δημοσίου χρέους, από 47 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ δημοσίου χρέους, και θέλουμε αυτό να γίνει με τρόπο ασφαλή για την Ελλάδα, με την Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη και χωρίς προβλήματα για τη λειτουργία τόσο της χρηματοοικονομικής σφαίρας όσο και της πραγματικής οικονομίας. 

Εάν πιστεύει κανείς ότι μπορεί εύκολα να εισηγηθεί άλλη μέθοδο επίλυσης του προβλήματος αυτού και ελάφρυνσης του ελληνικού λαού από το ιστορικό βάρος του δημοσίου χρέους, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη, το επίπεδο ζωής, η λειτουργία της χρηματοοικονομικής σφαίρας και της πραγματικής οικονομίας, να μας το πει. 

Πάντως, αυτό που πρότεινε ο κ. Τσίπρας κατ’ επανάληψη και εν τέλει στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα» της προηγούμενης Κυριακής, δεν είναι λύση. Είναι ο απόλυτος εκτροχιασμός και η οριστική ιστορική απώλεια του κεκτημένου ζωής των Ελληνίδων και των Ελλήνων - για να ξέρει ο κάθε πολίτης τι είναι αυτό που ακούει, ποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί στο δημόσιο διάλογο. 

Επίσης, επανήλθε ο κ. Λαφαζάνης στο πρόβλημα του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Μα, το Ταμείο διαχειρίζεται την ιδιωτική περιουσία του δημοσίου. Δεν διαχειρίζεται δημόσια κτήση. Δεν διαχειρίζεται κυριαρχικά δικαιώματα. Ρωτήστε –με συγχωρείτε που το λέω, κ. Λαφαζάνη- να πληροφορηθείτε τη διαφορά μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας του δημοσίου, τι σημαίνει ιδιωτική περιουσία, τι σημαίνει δημόσια κτήση. Σε εμάς εναπόκειται να χαρακτηρίσουμε τη δημόσια κτήση και να σταματήσει και αυτή η άκρως επικίνδυνη συζήτηση περί ελληνικού και αγγλικού δικαίου. 

Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η δανειακή σύμβαση του Μαΐου του 2010 διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, γιατί αυτό ξέρουν οι πιστωτές, οι θεσμικοί μας εταίροι και δανειστές μας και έτσι γίνονται αυτές οι διεθνείς συμβάσεις. Όμως, η αναγκαστική εκτέλεση διέπεται από το δίκαιο του τόπου της αναγκαστικής εκτέλεσης –δηλαδή από το ελληνικό δίκαιο- και αυτό είναι μια θεμελιώδης διαφορά, την οποία θα έπρεπε να ξέρει όποιος έχει μια στοιχειώδη προσέγγιση των θεμάτων αυτών, αντί να λέμε το ένα και το άλλο. 

Και όταν θα κάνουμε τη συζήτηση για το PSI και για το τι είναι σωστό για τη χώρα, σε σχέση με το δίκαιο και άλλες πολλές παραμέτρους  -γιατί οι παράμετροι που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας είναι πάρα πολλές, για να σώσουμε και τις ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία- θα μιλήσουμε και για το ισχύον δίκαιο. 

Επίσης –θα σας απαντήσει σχετικά και ο κ. Οικονόμου- έχετε επιμείνει πάρα πολύ και εσείς και λυπούμαι που το λέω, και ο κ. Χατζηδάκης, ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, στο ζήτημα της διάθεσης μετοχών ορισμένων εταιρειών του χαρτοφυλακίου του Δημοσίου μέσω του Χρηματιστηρίου. Μα, όταν γίνεται η διάθεση μέσω του Χρηματιστηρίου, δεν υπάρχει σύμβαση. Δεν υπάρχει συμβατικό κείμενο για να το ελέγξει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Ισχύει η χρηματιστηριακή νομοθεσία. Πότε γίνεται αυτό; Όταν το χαρτοφυλάκιο είναι πάρα πολύ μικρό, όταν έχουμε λίγες μετοχές από μια εταιρεία που δεν έχει νόημα να τις κρατάμε ή όταν προσπαθεί το ταμείο να συγκροτήσει αγορά και να ανεβάσει το χρηματιστήριο –και άρα τη χρηματιστηριακή αξία- μέσα από σταδιακές εκποιήσεις. 

Αυτές είναι πρακτικές που τις εισηγούνται οι διεθνείς σύμβουλοι και που τις έχουν εφαρμόσει κατά κόρον χώρες που ήθελαν να κάνουν επωφελή ιδιωτικοποίηση περιουσιακών τους στοιχείων, ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων. 

Θα ήθελα να πω και δυο λόγια για μια παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία συνδέεται με το ζήτημα των εμμέσων τεχνικών ελέγχων, με το άρθρο 4 παράγραφος 14 του νομοσχεδίου. 

Κατ’ αρχήν, γιατί το θέτουμε τώρα και δεν περιμένουμε το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα; Έχω στείλει ήδη επιστολές στους αρχηγούς των κομμάτων και τους καλούμε σε συνάντηση την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου, για να αρχίσουμε το διακομματικό διάλογο επί του συγκεκριμένου πλέον, για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Όμως, γιατί τώρα αυτό; Διότι αυτό δεν είναι θέμα φορολογικής πολιτικής, είναι θέμα φορολογικής διοίκησης. Διότι τώρα διεξάγονται έλεγχοι και πρέπει να μπορεί η φορολογική διοίκηση να χρησιμοποιηθεί αυτές τις τεχνικές.

Η Επιστημονική Υπηρεσία λέει κάτι το οποίο με εξέπληξε: ότι εδώ δεν προσδιορίζεται το αντικείμενο της φορολογίας και μπορεί να επιβάλλεται φορολογία υπεράνω της φοροδοτικής ικανότητας. Ξέρετε τι λέει η ρύθμιση; Λέει ότι αυτό που φορολογείται –δηλαδή η βάση υπολογισμού- είναι τα ακαθάριστα έσοδα. Αυτό το ορίζει ο νόμος, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Όμως, το πώς προσδιορίζονται τα ακαθάριστα έσοδα, το λένε οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου. 

Πληρούνται, συνεπώς, όλες οι προϋποθέσεις που τάσσει και το άρθρο 78 και το άρθρο 4 του Συντάγματος, εκτός και αν δεν έχουν γίνει κατανοητά πολύ απλά πράγματα. Το φορολογικό αντικείμενο είναι σαφές. Είναι τα ακαθάριστα έσοδα, από τα οποία απορρέει και η υποχρέωση απόδοσης ΦΠΑ, ο οποίος είτε εισπράχθηκε και δεν αποδόθηκε είτε δεν εισπράττεται μέσα σε μια συμπαιγνία φοροδιαφυγής. 

Τώρα, λοιπόν, αυτό αφορά και το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων και εν γένει επιχειρήσεων και το φόρο προστιθέμενης αξίας. Είναι, κατά τη γνώμη μου, προϊόν παρεξήγησης οι παρατηρήσεις που περιλαμβάνονται στην Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας, την οποία και θα σας καταθέσω. 

Τα υπόλοιπα θα σας τα πει ο κ. Οικονόμου. 

---

Β’ παρέμβαση

 Ο κ. Λαφαζάνης εκπροσωπεί ένα κόμμα της Αντιπολίτευσης, έχει μια ολοκληρωμένη άποψη. Προσωπικά, ο ίδιος έχει διατυπώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό την άποψή του σε σχέση με το νόμισμα της χώρας. Είναι μια διαφορετική προσέγγιση. Τη σέβομαι, αλλά διαφωνώ πλήρως. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε διαρκώς στο σύνολό της αυτή τη συζήτηση.

Η ΝΔ όμως είναι ένα κυβερνητικό κόμμα. Κυβερνά τον τόπο αυτή τη στιγμή. Μετέχει με τους δύο Αντιπροέδρους της και άλλα επίλεκτα στελέχη της στην Κυβέρνηση, έχει παράσχει ψήφο εμπιστοσύνης και διεκδικεί να έχει μια καλή επίδοση στις βουλευτικές εκλογές για να εφαρμόσει το πρόγραμμα που έχει προσυπογράψει ο κ. Σαμαράς και η προσυπογραφή του αυτή θα επεκταθεί τώρα και στο προϊόν της διαπραγμάτευσης που διεξάγεται στο όνομα της χώρας, προκειμένου να καταλήξουμε στο νέο πρόγραμμα και στη νέα δανειακή σύμβαση.

Δεν θέλω στην αίθουσα αυτή να αναφερθώ τώρα σε λεπτομέρειες για το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και το PSI. Θα παρακαλούσα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ που αναπληρώνει και εκπροσωπεί τον Πρόεδρο της ΝΔ να τον ρωτήσει –γιατί ο Πρόεδρος της ΝΔ γνωρίζει λεπτομέρειες, είναι πλήρως και σε βάθος ενημερωμένος από τον Πρωθυπουργός, από εμένα και από τον Γενικό Διευθυντή του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Και θα σας παρακαλούσα κ. Κεφαλογιάννη, προτού ενημερωθείτε από τον Πρόεδρό σας, να μην εισάγετε με λάθος τρόπο στην κοινοβουλευτική συζήτηση, λάθος θέματα σε λάθος στιγμή. Γιατί αυτή η συζήτηση μπορεί να αποβεί πολύ βλαπτική για τη χώρα. Όλα τα θέματα που θέσατε τα ξέρει εις βάθος ο κ. Σαμαράς, με τον οποίον έχουμε άψογη συνεργασία και ο οποίος ενημερώνεται διαρκώς και με πάσα λεπτομερεία. 

Το ίδιο ισχύει και για τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ. Μην προτρέχετε, μην βιάζεστε. Στη διοίκηση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου εκπροσωπείται το κόμμα σας και η διοίκηση του Ταμείου ενημερώνει την ηγεσία του κόμματός σας συστηματικά. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτε από αυτά τα οποία αναφέρετε διότι αναφερόμαστε πάντα στον κατάλογο των ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής και τα στοιχεία αυτά μεταφέρονται με αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής Ιδιωτικοποιήσεων και Αναδιαρθρώσεων.

Το πρόγραμμα αυτό είναι απολύτως συγκεκριμένο. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι συνθήκες της αγοράς και το ενδιαφέρον για να μπορέσουμε να αντλήσουμε πόρους και να μειώσουμε το δημόσιο χρέος με τις δικές μας δυνάμεις.

Σας παρακαλώ, λοιπόν, κάνω έκκληση, να σταματήσει αυτή η συζήτηση τώρα. Είναι λάθος συζήτηση, σε λάθος στιγμή, με λάθος τρόπο. Δεν συζητούνται έτσι τα θέματα αυτά. Θα ενημερωθεί η Βουλή πλήρως. Αλλά, δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που διεξάγεται μία διεθνών διαστάσεων διαβούλευση, να ζητάτε από εμένα ή από τον Πρωθυπουργό να σας πούμε με κάθε λεπτομέρεια τι πρόκειται να γίνει. Πρέπει να προστατέψουμε τα συμφέροντα της χώρας. Ζητάω, λοιπόν την κατανόησή σας κ. Κεφαλογιάννη, να μη το συνεχίσουμε αυτό.