Ο Μίμης Ανδρουλάκης, η πολυκομματική βουλή του 1936!! και η αποτυχία του δικομματισμού στα χρόνια του Μεσοπολέμου

Πολλές φορές όταν παρακολουθώ ειδήσεις απελπίζομαι με αυτά που βλέπω και ακούω. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο από όλα είναι ότι οι κυβερνήσεις τα τελευταία δύο χρόνια λειτουργούν εκτός των πλαισίων των Νόμων και του Συντάγματος. Εκεί όμως που εξοργίζομαι είναι όταν ακούω πολιτικούς και "ανθρώπους του πνεύματος" να κακοποιούν την Ιστορική αλήθεια για να εκβιάσουν την συνείδηση του μέσου Έλληνα και μάλιστα πάνω σε ζητήματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης και ποτέ δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο αντιπαράθεσης. Το νέο ατόπημα ανήκει στον κ. Μίμη Ανδρουλάκη, γνωστό πολιτικό, βουλευτή, πολυγραφότατο στοχαστή, στου οποίου τις παρουσιάσεις βιβλίων συνωστίζονται κάθε τόσο υπουργοί, καθηγητές πανεπιστημίου, τέως πρωθυπουργοί, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κτλ. Είπε λοιπόν ο Μίμης ότι επειδή η βουλή που προέκυψε μετά τις εκλογές του 1936 ήταν πολυκομματική, υπήρξε ασυνεννοησία, ακυβερνησία που οδήγησε στην δικτατορία και τελείωσε με την "δημοκρατικότατη" προειδοποίηση:«Χρειάζεται φρόνηση για να μην επαναληφθούν τα αποτελέσματα των εκλογών του 1936 που οδήγησαν στη Δικτατορία του Μεταξά». (εδώ όλες οι επίμαχες δηλώσεις).

Εν τάχει τι συνέβη εκείνη την περίοδο για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν. Μετά την Παλινόρθωση της Βασιλείας στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 κατέβηκαν δύο συνασπισμοί κομμάτων (Φιλελεύθεροι, Λαϊκοί) και το ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ισόπαλο και το ΚΚΕ με μόλις 10 βουλευτές, είχε ρόλο ρυθμιστή καθώς με όποιον από τους δύο συμμαχούσε αυτός σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Οι Φιλελεύθεροι με τον Σοφούλη ήρθαν σε συνεννόηση με τους κομμουνιστές, υπέγραψαν το περίφημο σύμφωνο "Σοφούλη - Σκλάβαινα" με το οποίο τα δύο κόμματα

θα συνεργάζονταν και οι Φιλελεύθεροι αναλάμβαναν να υλοποιήσουν πτυχές του προγράμματος των κομμουνιστών όταν θα αναλάμβαναν την κυβέρνηση. Χάρις τις κομμουνιστικές ψήφους ο Σοφούλης

ο Γεώργιος εκφωνεί τον λόγο του Θρόνου στην βουλή, δίπλα του ο Δεμερτζής

εξελέγη πρόεδρος της Βουλής και ο Βασιλιάς ήταν υποχρεωμένος να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους Φιλελεύθερους. Τότε όμως ξεσηκώθηκε σάλος στον Τύπο αλλά και στο εσωτερικό των Φιλελευθέρων, και ο Σοφούλης δεν επισημοποίησε την συμφωνία.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος ευνοούσε μια συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά οι ιθύνοντες τους αδυνατούσαν να συνεννοηθούν καθώς ήταν οι εποχές του "δεύτερου Διχασμού". Τότε ο Βασιλιάς για να μην μείνει ακυβέρνητη η χώρα και σε συνεννόηση με τους αρχηγούς των δύο κομμάτων, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή με υπουργό στρατιωτικών των Ιωάννη Μεταξά, γνωστό για τις αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές απόψεις του. Πριν εμφανιστεί στην βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης, ο Δεμερτζής πέθανε και εμφανίστηκε στην βουλή ως Πρωθυπουργός ο Ιωάννης Μεταξάς για να παρουσιάσει τις προγραμματικές του δηλώσεις και να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Τα δύο κόμματα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης τον Μεταξά, τον οποίο καταψήφισαν μόνο οι Κομμουνιστές και οι Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Καφαντάρης και Γεώργιος Παπανδρέου. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ανάδειξη του μέταξά σε πρωθυπουργό ευνόησαν κυρίως οι Φιλελεύθεροι και ο εξόριστος στην Γαλλία από το κίνημα του 1935, Ελευθέριος Βενιζέλος. Η βουλή έκλεισε για έξι μήνες και λίγους μήνες μετά, με πρόσχημα τα σοβαρά επεισόδια του Μαΐου στην Θεσσαλονίκη και τον "κομμουνιστικό κίνδυνο", ο Μεταξάς στις 4 Αυγούστου κήρυξε την δικτατορία του.

Όπως είναι φανερό, στην αφήγηση αυτή δεν υπάρχουν ούτε πολυκομματικές βουλές, ούτε κακός λύκος ούτε σταχτοπούτα. Οι ψηφοφόροι της εποχής υπερψήφισαν μαζικά τα δύο μεγάλα κόμματα, ενώ οι κομμουνιστές εξασφάλισαν πολύ λίγους βουλευτές, άρα το Ιστορικό παράδειγμα Ανδρουλάκη επιβεβαιώνει την ακριβώς αντίθετη θέση: αν ο κόσμος ψηφίσει δικομματισμό θα οδηγηθεί στην δικτατορία. Το 1936 η Ελλάδα διολίσθησε σε δικτατορία επειδή τα δύο βασικά αστικά κόμματα αδυνατούσαν να συνεννοηθούν και υπερψήφισαν στην Βουλή πολιτικό που δεν έκρυβε τις προθέσεις

Ο Ιωάννης Μεταξάς με μέλη της πρώτης κυβερνήσεως του

του και τις δικτατορικές διαθέσεις του. Έτσι και αλλιώς τα δύο κόμματα είχαν συνεργαστεί στενά με τον στρατό κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου σε μια σειρά στρατιωτικά πραξικοπήματα (9 τον αριθμό) έχοντας υπονομεύσει και εξευτελίσει κάθε έννοια κοινοβουλευτικής και δημοκρατικής νομιμότητας.

Αρκετά λοιπόν με τους εκφοβισμούς και τους εκβιασμούς στους Έλληνες πολίτες. Αφού κατάφεραν οι ανίκανοι με τις ισχυρές μονοκομματικές τους κυβερνήσεις να καταστρέψουν πλήρως την Ελλάδα οικονομικά αλλά κυρίως ηθικά, μας απειλούν κιόλας μην τύχει και δεν ψηφίσουμε τους ίδιους, τα παιδιά τους και τους ευνοούμενους τους. Ακόμη και έτσι αν είναι τουλάχιστον ας αφήσουν ήσυχη την Ιστορία και να πάψουν να κρύβονται πίσω από τέτοια Ιστορικά ψεύδη. Μας αρκεί που έχουν διαστρεβλώσει κάθε έννοια δημοκρατίας, αλήθειας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Ας γλυτώσει τουλάχιστον η Ιστορία....

Ι. Β. Δ.

http://www.istorikathemata.com/2012/03/1936.html