Η διάψευση μιας «διάψευσης»...

Οσο κι αν ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία ότι διαψεύστηκαν, οι δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά περί «τουρκικής μειονότητας» ήταν απολύτως σαφείς και πραγματικές. Περιλαμβάνονται σε...
συνέντευξη που είχε δώσει το 1989 στον Παναγιώτη Δρακόπουλο και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εποπτεία» (τχ. 141, Ιανουάριος 1989, σ. 34).



Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού περί «τουρκικής μειονότητας» περιλαμβάνονται σε συνέντευξη που είχε δώσει το 1989 στον Παναγιώτη Δρακόπουλο και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εποπτεία» (Ιανουάριος 1989)

Η ακριβής δήλωση έχει ως εξής:

Σαμαράς: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι εγώ ο ίδιος, εάν ζω στα 55 ή 60 χρόνια μου [σ.σ. ο κ. Σαμαράς είναι σήμερα 63 ετών] και έχω κυβερνητικές ευθύνες, δεν πρόκειται να αντιμετωπίζω το πρόβλημα της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, π.χ., γιατί οι Τούρκοι θα ‘χουν φύγει από κει, θα ‘χουν εγκατασταθεί στη Φρανκφούρτη ή τη Μασσαλία».
Με άλλα λόγια, το σκάνδαλο αυτής της δήλωσης έγκειται κυρίως στην προφητική δεινότητα του σημερινού πρωθυπουργού. Αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε τότε μ’ αυτές τις απόψεις. Θεωρήθηκαν τότε απολύτως φυσιολογικές, διότι δεν είχε ακόμα ξεσπάσει ο εθνικιστικός πυρετός που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή τη δεκαετία του 1990, με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον κύριο Σαμαρά.
Για την ακρίβεια, το ιστορικό αυτής της υπόθεσης έχει ως εξής: Μετά τη δημοσίευση δεν υπήρξε καμιά αντίδραση. Πρώτοι ανασύραμε και σχολιάσαμε αυτή τη δήλωση στον «Ιό» τέσσερα χρόνια μετά («Ελευθεροτυπία», 6.3.1993). Το κάναμε σχολιάζοντας την όψιμη πατριωτική σταυροφορία του κ. Σαμαρά, τότε που προετοίμαζε την ίδρυση της «Πολιτικής Ανοιξης». Και πάλι δεν υπήρξε διάψευση. Η περιβόητη διάψευση, δηλαδή η απόδοση της φράσης σε λάθος κάποιου ανώνυμου «ριράιτερ», εκδόθηκε τις παραμονές των ευρωεκλογών του 1994, πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης.




Σαμαράς: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι εγώ ο ίδιος, εάν ζω στα 55 ή 60 χρόνια μου και έχω κυβερνητικές ευθύνες, δεν πρόκειται να αντιμετωπίζω το πρόβλημα της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, π.χ., γιατί οι Τούρκοι θα ‘χουν φύγει από κει, θα ‘χουν εγκατασταθεί στη Φρανκφούρτη ή τη Μασσαλία»


Το γεγονός ότι δεν υπήρξε κανένα λάθος επιβεβαιώνεται από το ίδιο το περιοδικό «Εποπτεία». Στο επόμενο τεύχος του 1989, το περιοδικό αναφέρεται στη συνέντευξη με διθυραμβικά λόγια: «Η συνέντευξη του βουλευτή κ. Αντώνη Σαμαρά στο προηγούμενο τεύχος μας είχε μιαν υποδοχή απρόσμενη: ρεκόρ τηλεφωνημάτων από τακτικούς αναγνώστες αλλά κι από πάρα πολλούς που πήραν πρώτη φορά το τεύχος. Είναι παραπάνω από σαφές ότι ο πολιτικός λόγος του κ. Σαμαρά ανταποκρίθηκε σε βαθύτερους προβληματισμούς του κοινού. Μόνον έτσι εξηγείται αυτή η ανταπόκριση που είχε ανάμεσα στ’ άλλα, και ευεργετικές οικονομικές συνέπειες για την “Εποπτεία”. Το τεύχος μας είχε υψηλή κυκλοφορία, ενώ ταυτόχρονα σημειώθηκε σοβαρή αύξηση νέων συνδρομητών. Πολλοί αναγνώστες ζήτησαν συνέχιση της συνομιλίας, με κάλυψη θεμάτων συγκεκριμένων που αντιμετωπίζει σε διάφορους τομείς η κοινωνία μας. Μεταβιβάσαμε στον κ. Σαμαρά τα συγκεκριμένα ερωτήματα που υπέδειξαν οι αναγνώστες, αλλά δεν είναι εύκολο να έχουμε προ των εκλογών μια νέα συζήτηση μαζί του τόσης έκτασης όση απαιτούν τα θέματα» («Εποπτεία», τχ. 142, σσ. 6-7).

Πουθενά, λοιπόν, ούτε λέξη για «επανόρθωση» ή για «ριράιτερ». Αλλωστε το περιοδικό «Εποπτεία» προωθούσε εκείνη την περίοδο με κάθε ευκαιρία τον Σαμαρά, ενώ στον συντακτικό του πυρήνα βασικό ρόλο έπαιζε ο Διονύσης Καραχάλιος, ένας από τους στενότερους συνεργάτες του σημερινού πρωθυπουργού από την αρχή της πολιτικής του καριέρας.




«Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει ν’ αποκτήσει νέους προσανατολισμούς (…) Θα πρέπει να εργαζόμαστε για τη σχετικοποίηση των αντιθέσεων και την ενίσχυση των ευρωπαϊστών μέσα στην Τουρκία»


Ενδιαφέρον για τις θέσεις του κ. Σαμαρά απέναντι στην Τουρκία έχει και άλλο απόσπασμα της ίδιας συνέντευξης, όπου εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και της ελληνοτουρκικής συνεργασίας: «Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει ν’ αποκτήσει νέους προσανατολισμούς – και θα τους αποκτήσει κατ’ ανάγκην. Είναι πια κοινός τόπος ότι η Τουρκία θα μπει τελικά στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί ογκωδέστατοι φάκελοι του αρμόδιου υπουργείου θα μπουν στο αρχείο, και θ’ αφεθούν στα χέρια των ερευνητών της ιστορίας. Συνεπώς θα πρέπει να εργαζόμαστε για τη σχετικοποίηση των αντιθέσεων και την ενίσχυση των ευρωπαϊστών μέσα στην Τουρκία».

Κατανοώντας ότι εμφανίζεται πολύ υπέρ της Τουρκίας, ο κ. Σαμαράς προλαβαίνει τον συνομιλητή του: «Παρακαλώ να με καταλάβετε, δεν είμαι ενδοτικός. Και δεν συνιστώ κανενός είδους χαλάρωση. Αλλά σας καλώ να μάθουμε να βλέπουμε σε μεγάλη και ανοιχτή προοπτική. Μια ματιά στο χάρτη αρκεί για να δείξει ότι η Ελλάδα είναι ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την Τουρκία με τον ευρωπαϊκό πλακούντα. Είναι αυτονόητα κοντόφθαλμη η πολιτική που αντί να εκμεταλλευθεί αυτό το γεγονός, προσπαθεί να μας πείσει με βρυχηθμούς».

Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά και το επιτελείο του, scripta manent.

Δημήτρης Ψαρράς

efsyn.gr