Έντιμη Συμφωνία ή Διασυρμός;

Η Σοσιαλιστική Προοπτική πιστή στην αρχή της κριτικής στήριξης με την οποία αντιμετωπίζει την Κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας» είναι υποχρεωμένη να τοποθετηθεί και να εκφράσει τις απόψεις της για τη συμφωνία που επήλθε πρόσφατα με τους «εταίρους» στο Eurogroup, ενόψει μάλιστα και των άμεσων εξελίξεων.

Προφανώς η συμφωνία αυτή είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού. Για την επίτευξή του έγιναν από Ελληνικής πλευράς πολλές παραχωρήσεις, περισσότερες από όσες αναμέναμε. Αντάλλαγμα ο χρόνος που πέτυχε να κερδίσει η Κυβέρνηση για να καταρτίσει ένα νέο πρόγραμμα, ακυρώνοντας τα σκληρά μέτρα του «e-mail Χαρδούβελη», τις περαιτέρω περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, την υιοθέτηση της αρχής του μηδενικού ελλείμματος και στις κύριες συντάξεις, την ενίσχυση της κοινωνικά άδικης και οικονομικά αναποτελεσματικής έμμεσης φορολογίας  - προβλέπονταν κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, τα τρόφιμα και τα φάρμακα – και τέλος την απαίτηση για πρωτογενή πλεονάσματα (3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% το 2016), πέρα και έξω από κάθε δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας.

Η επιχειρηματολογία την οποίαν ανέπτυξε η Κυβέρνηση προκειμένου να αποκρούσει την κριτική που τις ασκήθηκε δεν μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Κανένα δημοσκοπικό εύρημα, καμιά μετεκλογική ανάγνωση των προθέσεων της κοινωνίας δεν τη νομιμοποιεί να μην επιμείνει στην εκπλήρωση του προεκλογικού της προγράμματος. Αν η κοινή γνώμη εκδηλώνεται στις δημοσκοπήσεις υπέρ της κατάργησης της λιτότητας παραμένοντας όμως εντός της ευρωζώνης, αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία: ο Ελληνικός Λαός στις 25 Γενάρη ψήφισε για την κατάργηση των μνημονίων και της λιτότητας που εκπορεύεται από αυτά, την απομείωση του χρέους  και την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, στο πλαίσιο μιας νέας συμφωνίας με αναπτυξιακή διάσταση.

Γνωρίζουμε ότι οι πιέσεις και οι εκβιασμοί που ασκούνται έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και αυτό γιατί τα συμφέροντα που διακυβεύονται από μια ενδεχόμενη επιτυχία της ελληνικής πλευράς είναι τεράστια. Η νεοφιλελεύθερη κλίκα που έχει αλώσει τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, σε απόλυτη σύμπνοια και συνεργασία με το Σόϊμπλε, τη Μέρκελ και τους τοκογλύφους δανειστές έχουν συμπτύξει ένα μαύρο μέτωπο με μοναδικό σκοπό την αποσταθεροποίηση της Ελληνικής Κυβέρνησης και την υπονόμευση της διαπραγματευτικής της θέσης. Στο έργο τους αυτό πολύτιμη βοήθεια τους παρέχει η εσωτερική υπονόμευση υπό τον κύριο Σαμαρά και το επιτελείο του, με τον οποίο δυστυχώς συντάσσονται το κόμμα του κυρίου Βενιζέλου και το Ποτάμι του κυρίου Θεοδωράκη.   

Ο Ελληνικός Λαός όμως, όπως φανερώνουν και οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις, έπαψε να φοβάται, στηρίζει την Κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας» και απαιτεί από αυτήν να μην πτοηθεί, να μην κάνει πίσω. Εάν υποκύψει στις ορέξεις των τοκογλύφων υπό την απειλή ενός πιστωτικού γεγονότος και αποδεχθεί η χώρα να παραμείνει αποικία χρέους, όπως ακριβώς την θέλει ο Σόϊμπλε και το νεοφιλελεύθερο μέτωπο, αυτό θα είναι μοιραίο λάθος, το οποίο ο τόπος θα πληρώσει ακριβά.

Για να μη συμβεί αυτό, η Κυβέρνηση πρέπει άμεσα να δεσμευθεί  ότι στο τέλος του τετράμηνου θα καταργήσει την Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, η οποία επιβάλλει την εποπτεία της τρόικα, το αγγλικό δίκαιο, την παραίτηση της Ελλάδας από την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας και τη διαιώνιση του διεθνούς οικονομικού ελέγχου της πατρίδας μας.

Οφείλει τέλος να αξιοποιήσει τον λίγο χρόνο που κέρδισε για να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό και στην Ευρώπη ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παραγωγικής, κοινωνικής, πολιτειακής ανασυγκρότησης, με καθαρά δημοκρατικά, κοινωνικά χαρακτηριστικά, αντικείμενο στις νεοφιλελεύθερες εμμονές, στην κατεύθυνση μιας κοινωνικά δίκαιης και περιβαλλοντικά ισόρροπης, βιώσιμης ανάπτυξης.