Αναστασία Μανωλοπούλου - Νικολοπούλου : Παρέμβαση για την παγκόσμια ημέρα ΑμΕΑ

3 Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα ΑΜΕΑ

Αυτές οι «παγκόσμιες ημέρες»….. γεμάτες ανακοινώσεις , δελτία τύπου , εξαγγελίες, διαπιστώσεις και διατυπώσεις.

Κι όταν τα φώτα κλείνουν , βαθύ κι αβυσσαλέο σκοτάδι. Ο καθένας μόνος του και κάποιοι, δυστυχώς λίγοι , μαζί να παλεύουν.

Το λέει  βέβαια και ο τίτλος : «ΗΜΕΡΑ» ! ήτοι 24 ώρες κρατάει το «θαύμα»!

Βαρεθήκαμε να φωνάζουμε, να διεκδικούμε , να παρακαλάμε για τα …. Αυτονόητα!

• Έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση.
• Πρώιμη παρέμβαση.
• Κατάλληλα επανδρωμένα και εξοπλισμένα σχολεία.
• Κέντρα δημιουργικής  απασχόλησης.
• Παράλληλη στήριξη.
• Δράσεις ένταξης και κοινωνικοποίησης.  
• Σύνδεση εκπαίδευσης – παραγωγής στις αναπηρίες που είναι εφικτό.
• Αξιοπρεπής διαβίωση.
• Εύκολη πρόσβαση.
• Άμεση ανταπόκριση από το κράτος στις επιτροπές , επιδόματα , φαρμακευτικές αγωγές , συνεδρίες , και ότι άλλο οφείλει ένα σύγχρονο (θέλει ν α λέγεται) κράτος να παρέχει στους πολίτες  του και ειδικά στους ΑΜΕΑ πολίτες του.
• Κέντρα υποστηριζόμενης διαβίωσης .

Και … και … και …

που με δυο λόγια μεταφράζεται :  

Δικαίωμα στην Αξιοπρεπή και Ασφαλή  Διαβίωση! Δικαίωμα στην Ζωή!

ΥΓ : Λυπάμαι που κάθε χρόνο επαναλαμβάνομαι αλλά δεν φταίω εγώ , φταίει το ότι όλα τα ίδια μένουνε (και ιδιαίτερα τελευταίως γίνονται και χειρότερα).