Τιμητικές παραιτήσεις (Φλωρίδη, Νασιώκα)

(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)
 Του Θανάση Νικολαΐδη

ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ απέναντί τους. Συνολικά και…κομματικά. Είχαν  έμπνευση και ιδέες, «δούλεψαν» επίμονα, σιωπηρά και…συντονισμένα(!), για να κάνουν την  έδρα ζηλευτή και εαυτούς αντιπαθητικούς. Κατοχύρωσαν με νόμους δικαιώματα που δεν έχουν προηγούμενο κι άλλα που βγάζουν μάτι. Τους πήραμε χαμπάρι κι ήταν αργά. Και τον νόμο περί «μη ευθύνης κ.λπ.» είχαν

ψηφίσει και τις πολλαπλές συντάξεις και τη σύνταξή τους και την ασυλία και ό,τι άλλο πέρναγε απ’ το χέρι τους. Με τα μάτια κλειστά από ηδονή και αλληλοκατανόηση, ως εθνοπατέρες. Χωρίς αντιρρήσεις και αναστολές, παμψηφεί, χωρίς ντροπή και τσίπα. Κι ούτε ένας/μία τους βρέθηκε να τους ανακόψει την φρενήρη πορεία για βόλεμα βουλευτικό και για ατιμωρησία υπουργική.

ΚΙ  όταν τα πράματα δυσκόλεψαν γιατί έπεσε κρίση, βγήκαν στον αφρό οι πονηριές που κάλυπταν με τις φωνές, μαλώνοντας και κοκορομαχούντες. Και τι κάνεις που  σ’ έχουν ως λαό  παραμερίσει και  σου ‘στρωσαν το πιάτο με τα «ληγμένα» τους και κατοχυρωμένα; Φωνάζεις, μουντζώνεις, ελεεινολογείς τα κόμματα, τους βουλευτές, τους υπουργούς. Απ’ τις γεμάτες πλατείες, απ’ τα μαγαζιά της ανεργίας κι απ’ τα σπίτια της φτώχιας. Τους προκαλείς μιας και σε προκάλεσαν και περιμένεις. Κάποιος ή κάποιοι από δαύτους και πέρα από κόμματα, να τα βροντήξουν αηδιασμένοι. Να βάλουν την Ελλάδα πάνω απ’ τη βουλευτική τους έδρα.

ΚΑΙ βρέθηκαν κάποιοι  «αγανακτισμένοι» της  βουλής, ισορροπιστές και προσεκτικοί  μη την…πατήσουν. «Ξεσπάει»  και ανεξαρτητοποιείται ο κ. Λιάνης, τα «ψάλλει» η κα Βάσω στον Πρωθυπουργό, αλλά ξαναστρώνονται στη…ζεστή, ηδομική και δραχμοφόρο έδρα. Με τον κ. Σαλαγιάννη αποφασισμένο κι ίσως να μην πρόλαβε.

ΚΙ  απόμεινε στους κ.κ. Φλωρίδη και Νασιώκα  να σώσουν την τιμή του ΠΑΣΟΚ και  όλων των πτερύγων. Τους έκραξαν, τους λοιδόρησαν και τους χρέωσαν σκέψεις αποστασίας που δεν τη βλέπουμε, κι ας μη λες «ποτέ», στην πολιτική. Μετά το «τεχνητό οφσάιντ» και την προσωρινή εκτόνωση, οι δυο τους πάνε σπίτι τους αλλά με το κεφάλι ψηλά, κι οι άλλοι συνεχίζουν, με λόγια παχιά και τη τσέπη γεμάτη, την επωδό «οι αγώνες δίνονται από μέσα». Τι  έχασαν οι «εντός»; Τίποτα. Τι θα κερδίσουν οι δυο επιλαχόντες; Αναδρομικά απ’ τη μέρα των τελευταίων εκλογών.

ΤΙ (πρέπει) να «κερδίσουν» οι κ.κ. Φλωρίδης και  Νασιώκας, πέραν απ’  τη συμπάθεια και  την εκτίμησή μας; Ψήφους και (ξανά) μια βουλευτική έδρα. Είναι οι μόνοι που την τίμησαν (όχι με λόγια κούφια και λεονταρισμούς).