"Τα φαντάσματα του εκσυγχρονισμού και οι σύγχρονες εκβολές τους. "

Γράφει ο Σωκράτης Αργύρης.*. Οικονομολόγος -ιστορικός.
"Κάθε νέα τάξη η οποία τίθεται στη θέση μιας άλλης που κυριαρχούσε πριν από αυτήν, είναι αναγκασμένη, ήδη για να διεκπεραιώσει το σκοπό της, να παραθέσει το συμφέρον της ως το κοινό συμφέρον όλων των μελών της κοινωνίας, δηλαδή με ιδεατή έκφραση: να αποδώσει στις σκέψεις της τη μορφή της γενικότητας, να την παραθέσει ως την μοναδική έλλογη, γενικά ισχύουσα." (Κ. Μαρξ, Φ. Ένγκελς -Γερμανική Ιδεολογία)

Όψιμα κάποιοι θιασώτες του «αποτυχημένου εκσυγχρονισμού», φαίνεται να γοητεύτηκαν και από την “σοσιαλιστική” εκδοχή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Δεν πρόκειται για μια απλή προσχώρηση στο λεγόμενο ρεύμα του εξισωτικού ελευθερισμού (libertarianism) ο οποίος απορρίπτει την έντονη παρεμβατικότητα του κράτους για να επιβάλει δημόσια κάποιες επιλογές, διότι κάτι τέτοιο θα αντίβαινε στις αρχές της......
συνέχεια εδώ