Στρατηγική και Ρόδος

Ν. Λυγερός
Όταν είσαι ένα όμορφο νησί δεν έχεις ανάγκη από στρατηγική. Τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Τι ανάγκη έχει ένα τριαντάφυλλο από έναν ιππότη; Καμία, όσο το προστατεύει. Αν όμως λείψει κι εμφανιστεί η σελήνη με το τσεκούρι της, τότε δεν πέφτουν μόνο τα πέταλα. Όταν είσαι ένα όμορφο νησί, δεν κοιτάς τη θάλασσα. Η γη σου είναι πιο σημαντική. Τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Τι ανάγκη έχει η χαρά από γνώσεις; Η Ρόδος πιστεύει ότι είναι ανεξάρτητη και αυτόβουλη. Δεν λογαριάζει τα Δωδεκάνησα με τον ίδιο τρόπο. Θυμίζει την Κέρκυρα με το Ιόνιο. Διότι δεν συνειδητοποιεί ότι οι ανοιχτές δομές είναι αυτές που με την ανθεκτικότητά τους, της εξασφαλίζουν την ελευθερία της. Κοιτάζει περισσότερο την
οικονομία και όχι τη στρατηγική, διότι θεωρεί ότι είναι πιο σημαντική αυτές τις μέρες, δίχως να υπολογίσει το βάθος του χρόνου. Κοιτάζει το παρόν και δεν βλέπει τη γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος. Θέλει άμεση λύση ακόμη και αν δεν έχει διάρκεια. Ενώ η Ανθρωπότητα και ο Χρόνος λειτουργούν σε άλλο πλαίσιο. Έχει το ρόλο της πριγκίπισσας και δεν προσέχει τι σημαίνει ευγενής στη στρατηγική. Προσέχει μόνο την άνεση και την ευχαρίστηση και προετοιμάζεται για τα παιδιά της, δίχως να αντιλαμβάνεται τις θυσίες που κάνει η στρατηγική για να αντέξει τις πιέσεις και τις αλλαγές φάσης. Λειτουργεί με την έννοια της περιόδου, ενώ η στρατηγική σκέφτεται με το χρόνο. Δεν μελετά το στρατηγικό σχεδιασμό και θέλει να αποκτήσει εμπειρίες, γιατί δεν ξέρει ότι είναι το συνονθύλευμα των λαθών. Νομίζει ότι διαθέτει μια κυρίαρχη στρατηγική, ενώ δεν κάνει ό,τι θέλει αλλά ό,τι μπορεί. Και βλέπει το έργο της στρατηγικής ως ουτοπικό, ενώ είναι το μόνο που έχει και βάθος και βαρύτητα. Δεν έχει βαριά βιομηχανία και βασίζεται στον τουρισμό αποκλειστικά, ενώ αν χρησιμοποιούσε το τρυπάνι που διαθέτει θα είχε στη διάθεσή της την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Κοιτάζει περισσότερο τις μάρκες παρά τα οικόσημα. Διαβάζει τις εφημερίδες και δεν της αρέσουν τα χοντρά βιβλία. Αν δεν ήταν όμως η ιστορία της, που είναι το έργο της στρατηγικής στην περιοχή, θα μιλούσε άλλη γλώσσα και δεν θα πρόσεχε τον ήλιο της δικαιοσύνης αλλά τη σελήνη της λήθης. Η στρατηγική θα προστατεύσει τη Ρόδο, ακόμα και αν η ίδια το μάθει μόνο από τα παιδιά της.