Μια ΑΟΖ για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!

Του Νίκου Λυγερού
Συνεχίζουμε το έργο μας ή τις δουλειές μας, όπως λένε οι άλλοι, διότι το έχει ανάγκη η πατρίδα μας, για να ζήσουν πιο ωραία οι δικοί μας, για να είναι πιο όμορφη η ανθρωπότητα. Αλλιώς ποιος θα το κάνει; Κι αν δεν έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε κανονικά, κι αν δεν θα υπάρχουν καλοκαίρια για μας, δεν πειράζει, ας ζήσουν οι αδιάφοροι, οι κοινωνικοί και οι ραγιάδες την πραγματικότητα που δημιουργούμε. Αν το μέλλον των άλλων χρειάζεται μόνο τις θυσίες μας, τότε θα τις κάνουμε κι αυτές, αρκεί ν’ αλλάξει η ζωή των δικών μας. Έτσι όσοι έχουν φοβίες και δεν ξέρουν ακριβώς σε ποια κατάσταση βρίσκονται, θα απολαύσουν κι αυτοί την ελληνική ΑΟΖ που θα θεσπίσουμε, θέλουν δεν θέλουν, διότι είναι η μόνη οικονομική λύση που προσφέρει πραγματικές δυνατότητες ανάπτυξης, οι οποίες μετατρέπουν το ελληνικό χρέος σε ποσοστό και μόνο. Όλες οι άλλες οι προτάσεις δεν έχουν ως αποτέλεσμα παρά να προσφέρουν ένα

ποσοστό του χρέους δίχως να είναι βιώσιμο για μας. Κατά συνέπεια, αντί να ασχολούμαστε με την καθημερινότητα, εμείς που δεν έχουμε κανονική συμπεριφορά και είμαστε ξεροκέφαλοι σαν τον Σ. Κασσίνη, εμείς που δεν είμαστε ευγενικοί με την απραξία και την αποτελεσματικότητα, διότι μας αγγίζει μόνο η ευγένεια της ουσίας, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, δίχως να περιμένουμε τίποτα από κανέναν. Αφού η κοινωνία δεν θέλει να ασχοληθεί με τα εθνικά θέματα, ενώ ο λαός μας το έχει ανάγκη, για να υπερασπισθεί τα δικαιώματά του και εκείνα των παιδιών του, κάποιος πρέπει να παράγει το πρέπον έργο, όποιο και να είναι το κόστος. Σε αυτή την κατηγορία θα παλεύουμε, διότι ο λαός μας δεν αντέχει άλλους χειμώνες και θέλει επιτέλους ένα καλοκαίρι, για να ζήσει με το απέραντο γαλάζιο και με τον ήλιο της δικαιοσύνης. Αυτό το έργο θα γίνει όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες, διότι είναι το πρέπον. Έτσι ούτε το κοινωνικό, ούτε το γραφειοκρατικό θα μας σταματήσει. Ακόμα και η βλακεία μερικών δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην υλοποίηση αυτού του οράματος που είναι τόσο αναγκαίο για την πατρίδα μας. Αν πρέπει να εξηγήσουμε και σε αυτούς το στρατηγικό σχεδιασμό της ΑΟΖ, της θέσπισής της και των διμερών σχέσεων, τότε δεν θα τα καταφέρουμε. Είναι πιο αποτελεσματικό να δράσουμε κι ας λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Στο κάτω κάτω της γραφής άνθρωποι σαν τον Θ. Καρυώτη και τον Σ. Κασσίνη ακολουθούν τα βήματα του Τάσσου Παπαδόπουλου που απέρριψε το Σχέδιο Ανάν, έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της έδωσε ΑΟΖ και την έβαλε στην Ευρωζώνη, δίχως όμως να καταφέρει να περάσει το δεύτερο γύρο των επόμενων εκλογών. Κατά συνέπεια, δεν περιμένουμε τίποτα από την κοινωνική αποδοχή. Το μόνο που έχει σημασία είναι η αλλαγή φάσης για το λαό μας, για να μην μπορέσει κανείς να τον ταπεινώσει, για ν’ αντέξει την κατάσταση και να ζήσει μετά την ελευθερία του, χάρη στα αποτελέσματα όλης αυτής της προσπάθειας.