Μανώλης Γλέζος: όταν τα στερνά, ΔΕΝ τιμούν τα πρώτα

Την προηγούμενη Τετάρτη 2.4.2014 ο Μανώλης Γλέζος, μίλησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών ως προσκεκλημένος του Συλλόγου Αποφοίτων. Θέμα της ομιλίας του ήταν η εξέλιξη των Ελληνογερμανικών σχέσεων από την Κατοχή έως σήμερα και οι παράμετροι που τις επηρεάζουν.

Από την Ελληνογερμανική σχολή έχουν μέχρι τώρα αποφοιτήσει πολλοί επώνυμοι όπως η κ. Μπακογιάννη, ο κ. Βερελής, ο γνωστός κ. Χριστοφοράκος και πολλοί άλλοι, τέκνα επιφανών συμπατριωτών μας.

Το παρών στην ομιλία έδωσε η γενιά των αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής της περιόδου 1940-1944, προς τιμήν των οποίων είχε διοργανωθεί ειδική εκδήλωση του Συλλόγου το 2013. Με μια απλή αναδρομή στην ιστορία μεταξύ των αποφοίτων εκείνης της εποχής θα πρέπει να είναι πολλά παιδιά δωσιλόγων και συνεργατών των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Ποιοι άλλοι άραγε θα είχαν την δυνατότητα και την σκοπιμότητα να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε μια Γερμανική σχολή κατά την διάρκεια μια βάρβαρης Γερμανικής κατοχής;

Αυτούς όλους τίμησε με την παρουσία του ο κ. Γλέζος ως επίσημος προσκεκλημένος της εκδήλωσης. Ο κ. Γλέζος ανέφερε ότι «Οι Έλληνες δεν θεωρούμε ένοχο τον γερμανικό λαό για όσα διέπραξε το Γ' Ράιχ. Όχι μόνο δεν τον θεωρούμε ένοχο, αλλά θέλουμε να αναπτύξουμε και τη φιλία μεταξύ μας». Να θυμίσουμε στον κ. Γλέζο ότι ο γερμανικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία ψήφισε και στην συνέχεια στήριξε τον Χίτλερ.

Τα ολοκαυτώματα και τις εκτελέσεις των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της κατοχής τις έκαναν απλοί Γερμανοί στρατιώτες. Αν έλθουμε στην εποχή μας θα θυμηθούμε τις γερμανικές εφημερίδες και περιοδικά με τις άσεμνες χειρονομίες προς του Έλληνες και τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο γερμανικός λαός πιστεύει ότι οι Έλληνες είναι αχρείοι και τεμπέληδες.

Ο κ. Γλέζος για άλλη μια φορά ανέπτυξε τον γνωστό ισχυρισμό του ότι «Έστω και αν η οφειλή ήταν μόνο ένα μάρκο, θα έπρεπε να πληρωθεί ως εγγύηση ότι στο μέλλον δεν θα γίνουν παρόμοια εγκλήματα». Ποια η σκοπιμότητα να αναφέρεται συνεχώς το ποσό του ενός μάρκου και να έχει γραφτεί μάλιστα και ομότιτλο βιβλίο; Η επιστροφή του συνόλου των οφειλών προς την Ελλάδα που ξεπερνούν το 1 τρις ευρώ θα αποτελέσει όταν αυτή πραγματοποιηθεί, πολύ μεγαλύτερη εγγύηση ότι οι Γερμανοί δεν θα επαναλάβουν παρόμοια εγκλήματα από την καταβολή του μόνο ενός μάρκου. Από ότι όμως φαίνεται οι Γερμανοί έχουν πολύ κοντή μνήμη και επαναλαμβάνουν για δεύτερη φορά μετά από 70 χρόνια εθνοκάθαρση εις βάρος του Ελληνικού λαού.

Αντί για την καταβολή χρημάτων, ο Μ. Γλέζος πρότεινε να αναλάβει η Γερμανία το κόστος για τα έργα που κάνουν οι εταιρείες της στην Ελλάδα. Είπε, επίσης, πως θα μπορούσε να καλύψει τα έξοδα σίτισης και στέγασης των Ελλήνων μαθητών και φοιτητών που σπουδάζουν στη Γερμανία.

Η πρόταση του Μ. Γλέζου είναι απαράδεκτη διότι οριοθετεί αυτομάτως την Ελληνική απαίτηση σε πολύ κατώτερα όρια από τις πραγματικές εκτιμήσεις του χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Με αυτή τη λογική του Μ. Γλέζου, η Γερμανία, δεν πρόκειται ποτέ ν' αποσβέσει το χρέος της προς την Ελλάδα, διότι όσοι θα σπουδάσουν εκεί θα παραμείνουν εκεί, και η Γερμανία θα πουλάει τεχνογνωσία στην Ελλάδα, ή θα κάνει έργα εδώ, έχοντας προσθέσει στο κόστος της και "τα έξοδα σίτισης και στέγασης των Ελλήνων μαθητών και φοιτητών που σπουδάζουν στη Γερμανία».

Όσο για το άλλο θέμα που αναφέρθηκε ο κ. Γλέζος «ν' αναλάβει η Γερμανία το κόστος για τα έργα που κάνουν οι εταιρείες της στην Ελλάδα», ίσως να είναι μια χρυσή ευκαιρία στις γερμανικές εταιρείες για να ξεκινήσει ένας νέος χορός μιζών και διαπλοκής για τα επόμενα 100 χρόνια στην Ελλάδα!

Αυτά θέλουμε ως λαός;

Αυτό είναι το όραμα εξόδου από τη κρίση;

Αυτή είναι η πολιτική απασχόλησης που θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν έλθει στην εξουσία;

Ένα θέμα ύψιστου εθνικού συμφέροντος και αποκατάστασης της αξιοπρέπειας της χώρας, όπως είναι οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, καταντάει δυστυχώς να γίνεται αντικείμενο συμψηφισμών και πολιτικής συναλλαγής. Συμφωνεί μ' αυτές τις απόψεις του κ. Γλέζου το υπόλοιπο Εθνικό Συμβούλιο, ότι δηλαδή Ελλάδα πρέπει ν' απλώσει την χείρα στη Γερμανία, υπό τύπου ελεημοσύνης – «ζητιανιάς» για τα «έξοδα σίτισης και στέγασης των Ελλήνων μαθητών και φοιτητών που σπουδάζουν στη Γερμανία»;

Τι απέγινε η εθνική μας αξιοπρέπεια; Είναι στάση ενός περήφανου λαού αυτή ή ενός πειναλέου ζητιάνου πεσμένου στα τέσσερα; Αν θέλαμε δωρεάν σίτιση και στέγαση των μαθητών και φοιτητών, έχουμε και στην Ελλάδα σχολές και πανεπιστήμια. Για ποιό λόγο προηγούνται οι σχολές της Γερμανίας; Μήπως για να εκκολαφτεί σε αυτές η νέα γενιά δωσιλόγων;

Είναι ν' αναρωτιέται κανείς, όταν λέγονται αυτά από ένα Γλέζο, τι άλλο περισσότερο να περιμένουμε από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της κλεπτοκρατίας και της διαπλοκής;

Οι μύθοι έχουν γοητεία όταν μιλάνε για αντρειοσύνη, όπως για δύο νέους που ένα βράδυ κατέβασαν την ναζιστική σημαία κάτω από την μύτη των κατακτητών. Οι μύθοι έχουν νόημα και αξία, όταν μιλάνε για παθήματα όσων υπέπεσαν σε ύβρη προς Θεούς και ανθρώπους. Κανένας όμως μύθος δεν στηρίχθηκε στη διαιώνιση της υποτέλειας και της διαπλοκής. Αν υπάρχει τέτοιος μύθος, είναι θέμα χρόνου η κατάρρευση του και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας.

Υπάρχει μια ελληνική παροιμία που λέει ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Καλό είναι να την θυμούνται οι ήρωες ιδιαίτερα όταν είναι στην δύση του βίου τους.

αναγνώστης