Ποιοι είναι άραγε τα «ψώνια»;

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΟΞΙΑΔΗ
Το πιο ζωτικό πολιτικό ζητούμενο σήμερα στην Ελλάδα είναι η ύπαρξη ενός πολιτικού φορέα που θα εκφράζει με αξιοπιστία το θετικό όραμα για τον τόπο

Ο κ. Δημήτρης Ρέππας είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι νέο κόμμα μπορούν να σχηματίσουν σήμερα «μόνο ψώνια». Κι όμως, παρά την άποψη του κυρίου υπουργού, το πιο επείγον, το πιο ζωτικό πολιτικό ζητούμενο σήμερα

στην Ελλάδα είναι η ύπαρξη ενός πολιτικού φορέα που θα εκφράζει με αξιοπιστία το θετικό όραμα για τον τόπο, και θα έχει ρεαλιστική προοπτική να παίξει κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή, ύστερα από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Λιγότερη σημασία έχει το αν αυτό θα είναι ένα εντελώς νέο κόμμα, ένα μέρος υπάρχοντος κόμματος που θα μεταμορφωθεί, κάποιος συνασπισμός μικρών κομμάτων με κομμάτια μεγαλύτερων, που θα προκύψουν από διασπάσεις, ή και με τη συμμετοχή νέων πολιτικών δυνάμεων, κινήσεων ή προσώπων. Αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι να υπάρξει, και μάλιστα σύντομα, ένας ελπιδοφόρος πολιτικός φορέας ώστε να έχουν οι πολίτες που αγαπούν τον τόπο, που θέλουν να ζήσουν και να μεγαλώσουν εδώ τα παιδιά τους, και να δουλέψουν δημιουργικά για το μέλλον του, μια μη-καταστροφική επιλογή στις επόμενες εκλογές.

Η μόνη εγγύηση για την ποιότητα ενός νέου φορέα, πέρα από τις σωστές ιδέες, είναι η συνέπεια λόγου και έργου, διακηρύξεων και αποτελέσματος. Αλλά καθώς αυτή, δυστυχώς, δε θα μπορέσει να διαπιστωθεί παρά μόνο αν έχει ο νέος φορέας αποκτήσει τη δυνατότητα να κυβερνήσει, ή έστω να ασκήσει ισχυρή αντιπολίτευση, η όποια φερεγγυότητά του μπορεί να διαπιστωθεί προεκλογικά μόνο από το ιστορικό όσων θα τον αποτελούν, το συλλογικό, αν μιλάμε για προϋπάρχοντες φορείς ή μέρη τους, ή το ατομικό, για το κάθε ένα πρόσωπο που θα τον αποτελεί.

Ας το έχουν λοιπόν αυτό υπ’ όψη τους όλοι οι πολυλογούντες πολιτικοί, που ευαγγελίζονται νέα οράματα, και θέλουν να αναβαπτίσουν με μεγαλόστομες διακηρύξεις τα βαθειά αποτυχημένα σχήματά τους, νομίζοντας ότι οι πολίτες ξεχνούν το ποιος είναι αυτός που μιλάει κάθε φορά. Ο καθένας τους, ο καθένας μας, έχει την ιστορία του και όσο πιο δυσανάλογα είναι αυτά που διακηρύττει για το μέλλον με όσα έκανε στο παρελθόν, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η απόρριψη της κοινωνίας όταν διαπιστωθεί η ασυνέπεια.

Ας μην το ξεχνά αυτό και ο κ. Ρέππας, όταν απαξιώνει με ιταμό τρόπο το καινούργιο, και προσβάλλει τις ελπίδες των πολιτών για ριζική αλλαγή του πολιτικού τοπίου, αλλά ούτε και οι άλλοι ενεργοί πολιτικοί, όταν υποτιμούν την ευφυΐα μας με υποσχέσεις: οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι πολίτες για τους περισσότερους από αυτούς, στις καθημερινές κουβέντες τους, είναι πολύ χειρότερες από το «ψώνια». Και στις εκλογές, οι λέξεις αυτές θα γίνουν ψήφοι.

http://www.koinonikossyndesmos.org/2011/12/13/poioi-einai-arage-ta-psonia/