Από το "Μικρο καφέ" αποφάσισαν να στηρίξουν το μεγάλο ΟΧΙ

Στο γνωστό "Μικρό καφέ" της Αλεξανδρούπολης, στον πεζόδρομο του ταχυδρομείου  χθες βράδυ, συναντήθηκαν πολίτες ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης , μετά από πρωτοβουλία της συγγραφέως Σωτηρίας Μαραγκοζάκη και του φωτογράφου Μιχάλη Μπολιάκη .
Ο σκοπός της συνάντησης να γίνει συζήτηση  για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της,  και η κοινή στάση στο δημοψήφισμα της Κυριακής .
Η απόφαση ήταν να συνυπογράψουν κείμενο, που εξηγεί τους λόγους γιατί επιλέχθηκε το ΟΧΙ
Η σελίδα στο facebook https://www.facebook.com/pages
Διαβάστε το καταπληκτικό κείμενο

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ- ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΨΕΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ 5ης ΙΟΥΛΙΟΥ
Σαράντα ένα χρόνια μετά την εντός εισαγωγικών «ελέω λαού κυριαρχία» στη χώρα μας, με την αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού να έχει φθάσει πάμπολλες φορές στο ναδίρ εν μέσω εκτεταμένης διαφθοράς, πελατειακών σχέσεων και διαπλοκής και μετά από πέντε χρόνια ταπεινωτικής επιτήρησης και ηγεμονίας των δανειστών, στις 5 Ιουλίου διεξάγεται δημοψήφισμα αποκαθιστώντας για πρώτη φορά την έννοια του κυρίαρχου λαού.
Δηλαδή στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας διενεργείται μια κατεξοχήν συμμετοχική διαδικασία αμεσοδημοκρατικού χαρακτήρα, η οποία επανιδρύει και αποκαθάρει την έννοια του πολίτη από εκείνην του ψηφοφόρου- πελάτη, όπως τον ήθελαν οι διαχειριστές των διαψευσμένων κάθε φορά ελπίδων και προσδοκιών του.
Στις 5 Ιουλίου καλούμαστε να απορρίψουμε το ιταμό τελεσίγραφο και να στηλιτεύσουμε εκτός από τη δίβουλη στάση των εταίρων, τη διαρκώς ογκούμενη κεφαλαιοκρατική οικονομία που ακυρώνει στην πράξη την ουσία της πολιτικής διακυβέρνησης.
Καλούμαστε να αναστοχαστούμε επάνω σε αρχές, αξίες και οράματα από την εποχή του Διαφωτισμού που πλέον διακυβεύονται και να διαφυλάξουμε τις έννοιες του ανθρωπισμού, του ορθολογισμού, της λογικής και της «διηνεκούς ειρήνης».
Καλούμαστε να αντισταθούμε στο αδιέξοδο της ύφεσης με περαιτέρω φτωχοποίηση, αυτοκτονίες, αποκλεισμό, εξαθλίωση, που πέραν των άλλων υποθάλπουν τον κοινωνικό αυτοματισμό και δαρβινισμό και ευνοούν την αέναη επιστροφή του φασισμού με τη ναζιστική ευγονική περί «ζωής που δεν αξίζει να ζεις».
Καλούμαστε λοιπόν να ανασυνταχθούμε για να αποτρέψουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ πιθανά σενάρια πολιτικής ανωμαλίας και εκτροπής, που ίσως, απεργάζονται συνασπισμοί ιδιωτικών συμφερόντων και αφανή κέντρα εξουσίας. Αν μη τι άλλο «με τον καιρό να είναι κόντρα, είναι όντως τιμή να πετάς…» υπενθυμίζει ο ποιητής (Οδυσσέας Ελύτης).
Καλούμαστε να υπερασπιστούμε στοιχειώδη ανθρώπινα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, να δράσουμε με ενσυναίσθηση και γνώμονα το δημόσιο και συλλογικό συμφέρον, να προτάξουμε ενότητα, αλληλεγγύη, αποδοχή, σεβασμό, αλληλοκατανόηση ενάντια σε όσους καπηλεύονται την έννοια της Ευρώπης ταυτίζοντάς την με τον νεοφιλελευθερισμό, την τοκογλυφία, τον τραπεζικό καπιταλισμό της καταστροφής.
Αρνούμαστε να γίνουμε φόρου και φόβου υποτελείς ναρκοθετώντας το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενεών για αυτό και επιστρέφουμε ανεπίδοτο τον φόβο απ’ όπου και αν εκπορεύεται.
Δηλώνουμε ΠΑΡΩΝ και αναλαμβάνουμε στο ακέραιο την ιστορική ευθύνη που μας αναλογεί σε εθνικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο, όπως έπραξαν πριν από εμάς οι γενιές του ’40, της Εθνικής Αντίστασης, του 114, των Λαμπράκηδων, του Πολυτεχνείου τιμώντας τις παρακαθήκες αγώνων τους και μη λησμονώντας τα λόγια του ποιητή (Κώστας Βάρναλης) ότι δεν είμαστε σπορά της τύχης μα τέκνα της ανάγκης και ώριμα τέκνα της οργής.
Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου είναι μόνο η αρχή σε μια ανοδική πορεία για συλλογικούς αγώνες και για την προάσπιση κεκτημένων και των αρχών του Διαφωτισμού, της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Γιατί όπως θα έλεγε σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο ο Κωστής Παλαμάς: «Όσα βουνά κι αν ανεβούμε/ απ’ τις κορφές τους θα αγναντεύουμε άλλες κορφές/ ψηλότερες»! Είναι η αρχή ενός συναρπαστικού ταξιδιού στη θάλασσα της αξιοπρέπειας και του δικαίου των λαών όπου γης. Ταξίδι που ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι επιλέγουμε εν γνώσει μας να πραγματοποιήσουμε αντί του μοιραίου αγκυροβολήματος στα λιμνάζοντα, βρώμικα νερά του λιμανιού της ατέρμονης αγωνίας.
Με βαθύ αίσθημα ευθύνης προσυπογράφουμε: