"Έτσι η εποχή μας κληρονόμησε ένα σωρό φιλοσοφικά συστήματα , συστήματα που το ένα πήγαζε απ το άλλο και το ένα αναιρούσε το άλλο και ου το καθεξής. Σιχαμερό…"
Σεργκέι Νετσάγιεφ – Γράμμα προς τη Νεολαία
Τι ειρωνεία να ξεκινάς ένα άρθρο για το Σύριζα την Αριστερά και τις «τάσεις» της με να αφορισμό του «πατέρα» του μηδενισμού Νετσάγιεφ! Κι όμως το , εν πολλοίς παραληρηματικό, απόφθεγμα ενός παραστρατημένου επαναστάτη περιγράφει αρκετά καλά τις σχιζοφρενικές καταστάσεις που έχουμε ζήσει κατά καιρούς μέσα στο ίδιο μας το κόμμα, καταστάσεις που μετά τα δραματικά (ή μάλλον τραυματικά..) γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού πιστεύαμε πως αφήσαμε οριστικά πίσω μας αλλά δυστυχώς κάποιοι σύντροφοι φαίνονται αποφασισμένοι να μη μας αφήσουν να «αγιάσουμε»…
Έτσι, εκεί που λέγαμε αφελέστατα «τι άλλο πια να πάθουμε οι κακόμοιροι οι αριστεροί» ήρθαν οι νεκραναστημένοι 53+με το κείμενο τους να μας αποδείξουν πως η «κόλαση δε χόρτασε ακόμα». Πόσες φορές άραγε θα πρέπει στην Αριστερά να πυροβολήσουμε τα ίδια μας τα πόδια; Ώσπου να πάθουμε «μιθριδατισμό» στα «οικεία πυρά» ή μεχρις ωσότου να μας τα κόψουν(σύριζα) μπας κι ησυχάσουμε ;
Θα μου πει εύλογα κάνεις «μα καλά χούντα έχουμε στο Σύριζα; Δε μπορεί ο καθένας να καταθέσει ελευθέρα τις απόψεις του;» Βεβαίως και έχει ! Αλλά γιαυτες ακριβώς θα κριθεί…
Και για δείτε πως ξεκινάει το περίφημο κείμενο : «πρώτα απ’ όλα είμαστε ΣΥΡΙΖΑ και η παρουσία μας δεν συγκροτεί ένα κόμμα μέσα στο κόμμα ή ένα μηχανισμό αναπαραγωγής στελεχών και μικροεξουσίας» μας λένε εμφατικά. Προσπαθούν εναγωνίως να μας αποδείξουν κάτι οι σύντροφοι ή η δήλωση τους αυτή ενδέχεται να λειτουργήσει σαν ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας;
Σόρυ καλοί μας σύντροφοι αλλά κάπου το χουμε ξανακούσει αυτό το παραμύθι και κει που νομίσαμε αρχικά πως ήταν παιδικό κι ανώδυνο κάπου στην πορεία μας προέκυψε … Game of Thrones: και δράκους αιμοβόρους είχε και μάγισσες κακές και πισώπλατες μαχαιριές κι απ όλα τα «καλά». Στο όνομα της «ιδεολογικής καθαρότητας» και του «χειμαζόμενου λάου» πάντα !
Μα για θυμηθείτε λίγο τι έλεγαν κατά καιρούς όλοι αυτοί που μέχρι χτες ήταν «ψυχή τε και σώματι» μαζί μας και σήμερα μας αντιμετωπίζουν με τόση εμπάθεια ώστε να φτάνουν στο σημείο να διαλύουν τραμπούκικα εκδηλώσεις μας . Ο Λαφαζάνης δε θα διασπούσε ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί «είναι ιδρυτικό του μέλος και τον πονάει..» η Κωνσταντοπούλου δεν αντιπολιτευόταν τον Τσίπρα αλλά «ήθελε να τον προστατεύσει» ενώ ο Ριλάντι της ΚΟΕ έσπευδε να φωτογραφηθεί στις ομιλίες του Τσίπρα παραδίπλα λες κι ήταν το δεξί του χέρι (παραγοντισμός είπατε; Αλίμονο τώρα..).Κι αυτά έτσι πολύ πρόχειρα διότι υπάρχουν και χειρότερα παραδείγματα. Πως λοιπόν θέλετε να σας πιστέψουμε και να σας πάρουμε στα σοβαρά σύντροφοι; Μόνο επειδή μας το λέτε; Ας μην κάνουμε δίκες προθέσεως αλλά είναι γεγονός πως αυτά «μας τα παν κι άλλοι». Με τα γνωστά αποτελέσματα . Γιατί, σύντροφοι, τα λόγια είναι αέρας και χάνονται εύκολα..οι πράξεις (σωστές ή λάθος) είναι που μένουν χαραγμένες στην συλλογική μνήμη.
Θέλετε τώρα να θυμηθούμε μερικές πράξεις στελεχών και βουλευτών οι όποιοι προερχόντουσαν από τα σπλάχνα της «τάσης» σας και που πλέον έχουν προσχωρήσει στη γραμμή των Κωνσταντοπούλου- Λαφαζάνη περί «προδοσίας Τσίπρα» χτυπώντας το κόμμα που τους ανέδειξε κάποτε;
Απ τους «53» δεν ήταν ο γνωστός που θήτευσε γραμματέας του Σύριζα στο πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης και ο όποιος έκανε ότι περνούσε απ το χέρι του για να κρατήσει τόσο το ίδιο το κόμμα όσο και την νεολαία του (οι «53» ήταν καταφέρει να είναι η κυρίαρχη τάση μέσα στη νεολαία Συριζα μέσω της ΑΡ.ΕΝ και μέσα στα άλλα φρόντιζαν ώστε να υπολειτουργεί και το Κ.Σ..) «παγωμένα» καθ όλο το κρίσιμο 6μηνο και μετά έβγαινε με ύφος Πόντιου Πιλάτου στη τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε να μας λέει θρασύτατα πως δεν έκανε τίποτα διότι «υπνωτίστηκε απ τη διαπραγμάτευση(!!).»; Λίγο μετά ,αυτός κι η παρεΐτσα του (οι τακτικοί αρθρογράφοι του rednotebook) φρόντισαν μετά να διαλύσουν και τη νεολαία Συριζα και μάλιστα όχι λόγω του τρίτου μνημονίου αλλά επειδή λέει ..αναβλήθηκε το συνέδριο που ταν για τον Σεπτέμβρη! Αλλά τι να περιμένεις απ αυτόν που λοιδορούσε(πισώπλατα πάντα) τον Παπαγιαννάκη όσο ζούσε και μετά έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τον «σύντροφο που χάθηκε πρόωρα»..Τέτοιο «αριστερό» ήθος!
Την άλλη τη «συντρόφισσα» που ταν βουλευτής Λάρισας και (παταγωδώς αποτυχημένη) υποψήφια περιφερειάρχης την θυμάστε; Αυτή που ντυνόταν και παρίστανε μέσα στη βουλή την «πασσιονάρια» αλλά ,όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή, ψήφισε σα …Κουβέλης («παρών»!) με επιχειρήματα …Χρυσοχοίδη («δεν πρόλαβα να διαβάσω το μνημόνιο»!). Ήταν προφανώς τόσο πολύ «επαναστάτρια» που ενώ υποτίθεται ότι διαφωνούσε (εφόσον αργότερα παραιτήθηκε) δεν βρήκε το θάρρος να πει ένα ξεκάθαρο «όχι» » αλλά προσπάθησε να κρατήσει «πισινή» για να τα χει καλά με όλους. Αυτό θα πει «αριστερή συνείδηση» !
Μετά απ αυτά τα ενδεικτικά φαινόμενα αριστερίστικης αντισυντροφικότητας και σχιζοφρένειας, χρειάζεται πραγματικά να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα της «παρέμβασης» των «53» ;
Αποτελούν απλά τη συμπύκνωση των γνωστών εμμονών τους : αναφορές στα «κινήματα» (ποια ακριβώς ; σαν αυτά που απ την πρώτη μέρα έδειξαν την εχθρότητα τους απέναντι στην κυβέρνηση του Σύριζα όπως ο γνωστός «Ρουβικώνας» ή σαν αυτά που η «αντιρατσιστική» δράση τους στον Αγ. Παντελεήμονα έκανε μάγκες τους χρυσαυγίτες ,τις «πλατείες» (ποιες; Την «πάνω πλατεία» με τους «ψεκασμένους» εθνικιστές με τις κρεμάλες στα χέρια που καλούσαν τον Παπαδόπουλο να σηκωθεί απ τον τάφο να τους σώσει ή την «κάτω» με τους συγχυσμένους «προοδευτικούς» που θα έσβηναν σε μια νύχτα το χρέος, θα παίρναν πίσω τις πολεμικές αποζημιώσεις και θα ακύρωναν το μνημόνιο με να απλό δημοψήφισμα.Αλλά νομίζω πως το «ζουμί» της όλης υπόθεσης βρίσκεται στο ζήτημα της διακυβέρνησης της χώρας όπου οι «53» μας λένε (λιγάκι καλυμμένα βέβαια..) για μια ακόμη φορά πως ο «κυβερνητισμός δεν είναι αυτοσκοπός» . Ο αναχωρητισμός είναι ;
Κάλοι μου σύντροφοι χωρίς καμία απολύτως διάθεση διχασμού , εριστικότητας ή ειρωνείας σας καλώ να αφήσετε στην άκρη ,προς ώρας τουλάχιστον, τις «τάσεις» και τις «παρεμβάσεις» και αφού όπως μας το τονίζετε «είστε ΣΥΡΙΖΑ» να βάλετε ολόψυχα και χωρίς αστερίσκους, πλάτη να διαβούμε τον κάβο που χουμε μπροστά μας. Υποστήριξη με μίση καρδιά και ανώφελη είναι και αχρείαστη. Έχει την ίδια αξία με το αμίμητο «καταψηφίζω αλλά στηρίζω» . Αν πάλι για τους οιαδήποτε λόγους δυσκολεύεστε να δικαιολογήσετε καταστάσεις στους εαυτούς σας ή στους «φίλους» σας στα «κοινωνικά στέκια» που συχνάζετε, τότε θεωρώ πιο έντιμο να κάτσετε σπίτια σας παρά να δίνεται επιχειρήματα στους διάφορους παρατρεχάμενους του Κυριάκου.
Η απαλλαγή απ τα μνημόνια δε θα έρθει αν βγουν όλα τα στελέχη , οι βουλευτές κι οι υπουργοί του Συριζα και αυτομαστιγωθούν δημόσια στο Σύνταγμα (μόνο αυτό δεν έχουν κάνει ως τώρα άλλωστε..)επειδή όλοι μας πιστέψαμε τις ανοησίες του ανεκδιήγητου Μπαρουφάκη, αλλά αν μείνουμε όλοι μαζί ενωμένοι σα μια γροθιά, συντονισμένοι και με σχέδιο.
Κι όσον αφορά το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται «τάσεις» και «συνιστώσες» που θα παριστάνουν τους «φρουρούς» της αριστερής του ταυτότητας . Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ , να ξέρουν πούμε τα μέλη πως ο λόγος του περνάει μέσα στο κόμμα και ακόμα στην ίδια την κυβέρνηση και πως όταν εκλέγουμε μια τοπική Ν.Ε ή και μέλη στην Κ.Ε όλοι θα μετράμε το ίδιο και δε θα προηγούνται κάποιοι για λόγους «κομματικής επετηρίδας» ή επειδή ότι ναι «κολλητοί του τάδε» . Αν τα κατοχυρώσουμε όλα αυτά «τάσεις» δε μας χρειάζονται. Η πραγματική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι η απάντηση σε όλα.
Βασίλης Φαναράκης , νεολαια Συριζα Λάρισας
