ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : 1η ημέρα μετά τις εκλογές

Είναι μεγάλη η χαρά για την ανατροπή.

Είναι μεγάλη η χαρά για τη νίκη και για το γεγονός ότι αυτή ήλθε κυρίως από κόσμο και δυνάμεις της “αριστεράς”.

Το στίγμα είναι σαφές, όπως και οι προσδοκίες που τελικά μας γεμίζουν άγχος.

Στον βαθμό που ως πολιτική συλλογικότητα συμβάλλαμε τις τελευταίες ημέρες στην συγκρότηση διαμόρφωση της βούλησης των αναποφάσιστων συμπολιτών μας, αλλά και ως αυτόνομη πολιτική συλλογικότητα οφείλουμε να αναφερθούμε σε όσα αντιλαμβανόμαστε σήμερα, 1η ημέρα μετά τις εκλογές.

1. Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η νίκη ήταν καθαρή και η ψήφος ήταν “σοφή” ... .

Παραταύτα είδαμε περίεργα χαμόγελα, ακούσαμε περίεργες δηλώσεις και διαγνώσαμε διάφορες σκέψεις, όσο η αυτοδυναμία (έστω και ισχνή) ήταν στο τραπέζι και μέσα στην πρόγνωση.

Τελικά το ”149” είναι πολύ σαφές και ακόμα και εάν είναι αποτέλεσμα του εκλογικού νόμου, εκφράζει με πολύ εύγλωττο τρόπο την διάθεση του εκλογικού σώματος και της κοινωνίας που ελπίζει, αλλά δεν είναι και βέβαιη για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στον ΣΥΡΙΖΑ και στις δυνάμεις της κοινωνίας που θα τον στηρίξουν (κυρίως σε αυτές) εναπόκειται η επιτυχής πορεία της χώρας και του λαού προς την οικοδόμηση και λειτουργία σοσιαλιστικών και δημοκρατικών θεσμών. Οσο πιο ευρεία είναι η συμμαχία και η στήριξη των δυνάμεων του ανθρωποκεντρικού κοινωνισμού, τόσο πιο πολλές πιθανότητες να τελεσφορήσει η προσπάθεια θα υπάρχουν. Κυβέρνηση εξουσιαστικού κομματικού κυβερνητισμού στηριγμένη στην προπαγάνδα, τις κοπτάτσιες και τις σπέκουλες θα φέρουν τον κοινωνικό απομονωτισμό και την αποτυχία.

   Η ανθρωποκεντρική αντίληψη των πραγμάτων, η συλλογικότητα και η δημοκρατία οφείλουν να είναι οι διαφορές αντίληψης που θα τεθούν ως πολιτισμικό και κοινωνικό ζητούμενο.

Εμείς ως κίνημα της πραγματικής πολιτικής και των πραγματικών και ουσιαστικών προτάσεων και προγραμμάτων θα θέσουμε τις πολιτικές προτάσεις μας ενώπιον των όποιων αρμοδίων. Δεν ζητούμε ανταλλάγματα, παρά μόνο ουσία για τον λαό και την κοινωνία.

Από όσα ακούσαμε τις τελευταίες ώρες από τα ΜΜΕ της διαπλοκής ξεχωρίζουμε ως αρνητικά :

-  Την φήμη (για να μην γράψουμε περί βεβαιότητας) ότι αρκετοί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν το ανήκουστο και αισχρότερο όλων: την κυβερνητική συνεργασία με το “ΠΟΤΑΜΙ”. Το “ΠΟΤΑΜΙ”, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, αποτελεί τον βόθρο Σημιτικών και Νεοφιλελεύθερων και μόρφωμα που δημιούργησαν τα ντόπια διαπλεκόμενα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Για εμάς, η συμμετοχή στην κυβέρνηση των “μνημονιακών” και εκφραστών της πολιτικής αλητείας και καταστροφής προσώπων του “Ποταμιού”, ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ την ψευδαίσθηση “αριστερή κυβέρνηση”, την καθιστά μία ακόμα απάτη και δικαιώνει απόλυτα τις θέσεις του ΚΚΕ.

  

- Την φήμη υποψηφιότητας – πρότασης του εκ των αρχιτεκτόνων της κρίσης και “μνημονιακού” Κώστα Καραμανλή (όλα τα ψήφισε και αδιαμαρτύρητα) για το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας.  Τα αυτά ισχύουν και για τον έτερο φημολογούμενο Αβραμόπουλο.

-  Την φήμη ότι μετριοπαθείς (για εμάς κρυπτο-νεοφιλελευθέροι) πολιτικοί από τον ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να τοποθετηθούν σε παραγωγικά υπουργεία. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας χρειάζεται ανθρώπους με ανοικτό μυαλό και φαντασία και κυρίως ανθρώπους που θέλουν μία ανθρωποκεντρική λειτουργία της οικονομίας και όχι κερδοκεντρική ανάπτυξη νεοφιλελεύθερης λογικής με ανθρωποθυσίες και ληστείες του εθνικού πλούτου.  

Το να αναφέρονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να αυτοπροσδιορίζονται ως “σοσιαλδημοκράτες” είναι πραγματικά απορίας άξιον και γεννά ερωτηματικά ως προς την τελική πολιτική ποιότητα και προσέγγιση όσων χρησιμοποιούν το όρο, όταν σχήματα κεντρώα (και για εμάς κατ' ουσίαν νεο-φιλελεύθερα), όπως το ΚΙΔΗΣΟ και η ΔΗΜΑΡ, αποφεύγουν να ταυτιστούν με την αποτυχημένη και καπιταλιστική “σοσιαλδημοκρατία” και αυτοπροσδιορίζονται ως μορφώματα του “δημοκρατικού σοσιαλισμού”.  

Θα σταθούμε δίπλα στην κυβέρνηση της αριστεράς, θα προτείνουμε, θα αναλύσουμε, θα καταδείξουμε την αντίληψή μας για το πως χτίζεται η κοινωνική οικονομία με κέντρο τον άνθρωπο. Ας φροντίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχουν οι κατάλληλοι δέκτες των προτάσεων.

2. ΑΝ.ΕΛ.

Η συμμετοχή (και όχι η απλή κοινοβουλευτική στήριξη) των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση είναι αναγκαία και πολιτικά επιβεβλημένη.

Ακόμα και εάν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκαν ή σκέφτονται μία κυβέρνηση αποκλειστικά “αριστερή” - κομματική είναι σαφές ότι οι λόγοι της συνεργασίας είναι περισσότεροι και ισχυρότεροι. Ενας από τους λόγους αυτούς είναι και η διαπραγματευτική ισχύς της κυβέρνησης στο εξωτερικό. Είναι ευνόητο ότι μία κυβέρνηση κοινοβουλευτικής μειοψηφίας όχι μόνο δεν την λαμβάνουν υπόψη το ίδιο σοβαρά, αλλά μπορούν και να απεργάζονται τρόπους ανατροπής της ή εκβιασμού της.

Παρά το μικρό ποσοστό τους οι ΑΝΕΛ εκφράζουν τις αντιλήψεις ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Η εμπλοκή μας χρόνια στα αντιμνημονιακά κινήματα, αλλά και η γενικότερη κοινωνική μας παρουσία, αποδεικνύει ότι ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τα πράγματα λίγο ή πολύ όπως οι ΑΝΕΛ. Ακόμα και εάν τους περισσότερους από εμάς μας εκνευρίζουν κάποιες θέσεις τους, εντούτοις οι ΑΝΕΛ εκφράζουν ως αντίληψη και κοσμοθεωρία ένα κομμάτι της κοινωνίας πολλαπλάσιο κατά πολλές φορές από την εκλογική τους δύναμη.

Η παρουσία τους στην κυβέρνηση εκτός από δείγμα ενότητας έχει την δυναμική να απονευρώσει τη συντηρητική παράταξη και τα φοβικά συμπλέγματα αρκετών Ελληνων.        

3. Κ.Κ.Ε.

Τόσο προεκλογικά, όσο και χθες το βράδυ ακούσαμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν να εκλιπαρούν τα αντίστοιχα του ΚΚΕ, να μετάσχουν ή να στηρίξουν ενεργά την “κυβέρνηση της αριστεράς”. Το ΚΚΕ με τις δηλώσεις Κουτσούμπα αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά συντηρητικό και φοβικό. Αντί να αφήνουν πόρτες ανοικτές σε ουσιαστικές πολιτικές, αυτοί τις έκλεισαν ερμητικά και τις κλείδωσαν μάλιστα με λουκέτα θεωρητικών διαφοροποιήσεων. Εχουμε κάνει και εμείς τις αναλύσεις μας, γνωρίζουμε και την ιστορική πορεία της “Ευρω-αριστεράς” και τις κενές ουσίας δηλώσεις και πολιτικές περί Ε.Ε., ευρώ, ΝΑΤΟ κλπ., αντιλαμβανόμαστε ποιοί έχουν αριστερή πολιτική παιδεία και συνείδηση και ποιοι και ποιές ανήκουν στον αστισμό και στις παιδικές χαρές του. Ομως όλα τα ανωτέρω δεν μπορούν να θέτουν το ΚΚΕ απέναντι από την 1η κυβέρνηση της αριστεράς στον τόπο. Η θέση του ΚΚΕ, ακόμα και κριτικά έπρεπε να είναι δίπλα στην κυβέρνηση αυτή και στους ανθρώπους μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ που έχουν τον πραγματικό σοσιαλισμό στην σκέψη και την πρόθεσή τους. Για τελευταία φορά καλούμε το ΚΚΕ να σκεφτεί με όρους μαρξιστικούς και με βάση τις αρχές του ιστορικού διαλεκτισμού. Εάν η σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΟΤΑΜΙΟΥ υπάρξει οφείλετε να δηλώσετε από σήμερα ανοχή σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να τους εκθέσετε χειρότερα.    

Το δυστύχημα για ένα λαό είναι να επιλέγει άλλους και άλλες πολιτικές και τελικά να έχει κυβέρνηση που κάνει τα ίδια με όσα ο λαός αποδοκίμασε.