Ν. Λυγερός: ΑΟΖ ενάντια στον κομματισμό

Το κοίτασμα Ταμάρ αποδείχθηκε ότι είχε φυσικό αέριο το 2009 και πέρασε στο εμπορικό στάδιο το 2013, δηλαδή σε 4 χρόνια και παρόλο που υπάρχει αυτό το απτό παράδειγμα με την ΑΟΖ του Ισραήλ, βλέπουμε ότι ακόμα και τώρα οι άσχετοι του τομέα της ενέργειας και των υδρογονανθράκων θέλουν να μας πείσουν ότι χρειάζονται μια δεκαετία. Μια απλή ανάγνωση των δεδομένων της ιστορίας, δίχως καν τεχνικές γνώσεις επιτρέπει την απόρριψη επιχειρημάτων ασχετοσύνης που βέβαια ξεχνούν λόγω άγνοιας ή εντέχνως τα οικονομικά οφέλη που αποτελούν οι πωλήσεις σεισμικών χαρτών και τα bonus υπογραφής που δημιουργούν έσοδα πριν το συμβόλαιο και την ώρα της υπογραφής για άδεια έρευνας δίχως να έχει γίνει καμία γεώτρηση. Και εδώ έχουμε το απτό παράδειγμα της Κύπρου. Όμως φαίνεται ότι η επικοινωνία είναι πολύ επιλεκτική, όταν οι πληροφορίες ενοχλούν απλοϊκές προσεγγίσεις που δεν εμπεριέχουν στρατηγικές αναλύσεις που προέρχονται από τα δεδομένα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης λες και παραμένουν άγνωστα σε μερικούς. Όταν έχεις για μοντέλο μιας ολόκληρης χώρας ένα απλό σπίτι, όταν μπερδεύεις μικροοικονομία με μακροοικονομία, νομίζεις ότι η μικροπολιτική σου είναι και μακροπολιτική. Ενώ τα βασικά στοιχεία της υψηλής στρατηγικής δείχνουν ότι έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει δεδομένα της στρατηγικής και της τακτικής, γιατί έχουμε αλλαγή κλίμακας που προκαλεί αλλαγή φάσης. Η ΑΟΖ δεν χωράει μέσα σε μια κομματική προσέγγιση γιατί η τελευταία δεν έχει την εμβέλεια της πρώτης.