Δύο είναι τα βασικά γεγονότα που μας οδήγησαν ως εδώ. Το πρώτο είναι, με την πτώση του τείχους του Βερολίνου 25 χρόνια πριν, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης. Παντοδύναμες πλέον, οι ΗΠΑ και διεθνές κεφάλαιο έχουν απαλλαχθεί από το αντίπαλο δέος. Το κράτος πρόνοιας συρρικνώνεται και ο νεοφιλελευθερισμός γίνεται το επίσημο δόγμα : οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Η πλήρης επικράτηση του χρήματος παρασύρει τους σοσιαλδημοκράτες. Είναι ο αποδυναμωμένος από τα ερωτικά σκάνδαλα Μπιλ Κλίντον που καταργεί, λίγο πριν το τέλος της θητείας του το 2000, τον νόμο που από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929 διαχωρίζει τις τράπεζες σε επενδυτικές και εμπορικές : ο χρηματοπιστωτικός τομέας γίνεται παντοδύναμος, δημιουργώντας ένα καπιταλισμό καζίνο που θα σκάσει σαν φούσκα το 2008.
Οι τράπεζες των τοξικών ομολόγων σώζονται, αλλά η οικονομική κρίση δεν λέει από τότε να τελειώσει. Θλιβερή καρικατούρα, κάτι μεταξύ σοσιαλιστή και εραστή, ο Φρανσουά Ολαντ θα μας θυμίσει το 2014 την παρακμή της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας αλλά και της Γαλλίας. Γιατί, μεταξύ των άλλων, η κρίση στην ευρωζώνη έχει ανατρέψει δραματικά τους συσχετισμούς μέσα στην ΕΕ, της οποίας η πρωτεύουσα έχει στην πράξη μετακομίσει, από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο. Και όσο διατηρείται, η ανισορροπία θα αποτελεί πηγή πολλών κακών..
Το δεύτερο καθοριστικό γεγονός που επηρεάζει τις σύγχρονες εξελίξεις, συνέβη στην αυγή του 21ου αιώνα: η επίθεση στους δίδυμους πύργους την 11η του Σεπτέβρη δίνει το πρόσχημα για πόλεμο σε έναν πρόεδρο που έχει ακριβώς εκλεγεί επειδή το χρήμα έχει πάρει το πάνω χέρι στην πολιτική. Στις ΗΠΑ κερδίζει πλέον αυτός που δαπανά στην προεκλογική εκστρατεία τα περισσότερα δολάρια και ο πρόεδρος Τζωρτζ Μπους,άλλοτε στέλεχος των πετρελαϊκών εταιρειών, εισβάλλει στο Ιράκ. Δήθεν επειδή ο ο πρόεδρος του Ιράκ Σαντάμ Χουσείν διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής και εμπλέκεται στις επιθέσεις της 11ης του Σεπτέμβρη.
Ο Σαντάμ ανατρέπεται αλλά οι Ιρακινοί αντιστέκονται. Τα αμερικανικά στρατεύματα ισοπεδώνουν ολόκληρες πόλεις όπως η Φαλούτζα και παίζουν το παλιό ιμπεριαλιστικό παιχνίδι του διαίρει και βασίλευε, ανάμεσα στους Σιίτες και τους Σουνίτες: έτσι γεννήθηκε η οργάνωση Αλ Καίντα της Μεσοποταμίας και η συνέχεια της ,το Ισλαμικό Κράτος, που θέριεψε όταν στους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ προστέθηκαν και οι ανάλογοι στη Συρία. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού κράτους είναι οι Φρανκεστάιν της Ουάσινγκτον.
Η 11η του Σεπτέμβρη αποτελεί αφετηρία και για την συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθεριών τόσο στην Αμερική όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο: βασανιστήρια στο Αμπου Γκράιμπ και στο Γκουαντάναμο, με τις φρικιαστικές λεπτομέρειες τους που ήρθαν πρόσφατα στην δημοσιότητα, συστηματική παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής από τους Big Brothers και τις άλλες google της σύγχρονης τεχνολογίας, αδίστακτο κυνήγι εξόντωσης από την κυβέρνηση Ομπάμα του Τζούλιαν Ασάνζ, του Εντουαρντ Σνόουντεν και των άλλων whistleblowers, των ανθρώπων που αποκαλύπτουν μυστικά για να προστατεύσουν την δημοκρατία.
Αν στις ΗΠΑ του Μαύρου προέδρου ο παλιός ρατσισμός επιστρέφει,προκαλώντας εξεγέρσεις όπως η πρόσφατη στο Φέργκιουσον, στην Ευρώπη είναι η κυρίως η ακροδεξιά που επωφελείται, όπως φάνηκε από την εντυπωσιακή της άνοδο στις ευρωεκλογές του Μαίου. Οταν το 2014, και μάλιστα στην Γαλλία, η Μαρί λε Πεν κερδίζει την πρώτη θέση, το πράγμα έχει αρχίσει να βρομάει. Από τις καταγγελίες για απόπειρες δωροδοκίας μέχρι την βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση, στην Ελλάδα βρομάει από παντού Ας ελπίσουμε ότι το 2015 θα μυρίσει άνοιξη και θα εξαφανιστούν οι βρομιάρηδες που καταρρέουν και μας έφεραν ως εδώ.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Πολιτική και Οικονομική Αγορά".
Σκίτσο του ΚΥΡ
epeak independent news and blogs
.jpg)
