ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΤΣΙΜΑ

 Στις 26-10-11
 Για την απόφαση της Συνόδου Κορυφής και τις εξελίξεις στην Ελλάδα:

Τα δείγματα δεν είναι θετικά. Δεν αποκλείεται τελικά να τα καταφέρουμε, αλλά όταν συνήθως, δεν υπάρχει συνάντηση των υπουργών Οικονομικών από πριν, η απόφαση κορυφής είναι γενικόλογη. Νομίζω ότι το μόνο που είναι αρκετά ώριμο είναι η αύξηση των κονδυλίων του EFSF, το οποίο είναι από μόνο του θετικό, με την έννοια ότι συνειδητοποιούν ότι με τα χρήματα που υπάρχουν ήδη δεν μπορεί να δοθεί μήνυμα στις αγορές ότι η Ευρώπη είναι εκεί, αλλά τα του οίκου μας που μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ και το τι θα γίνει, ποιες θα είναι οι επιμέρους ρυθμίσεις ενός τυχόν κουρέματος και πώς θα λειτουργήσουν αυτά σε σχέση με τις τράπεζες είναι ανοιχτά.

Το πρόβλημα είναι, κατά τα ψέματα, ότι αυτά τα δύο χρόνια, από την υπογραφή του Μνημονίου μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει τηρήσει ούτε μία από τις δεσμεύσεις της. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να το εξηγήσεις σε έναν Γερμανό, ο οποίος σου λέει «γιατί δεν κάνατε ούτε μία αποκρατικοποίηση;».

Για τις τυχόν ευθύνες της τρόικα:

Η τρόικα δεν είναι καθόλου άμοιρη ευθυνών. Η τρόικα όχι μόνο στη σχεδίαση, αλλά και στην εφαρμογή (ευθύνεται). Τους το είπα και δημόσια χθες, ότι συμφωνώ ότι δεν κάναμε εμείς καλά τη δουλειά μας, αλλά και εσείς δεν κάνατε καλά τη δική σας.

Για το αν έχει μετανιώσει που ψήφισε το Μνημόνιο:

Θα σας πω ότι ήταν σωστό ότι ψήφισα τη δανειακή σύμβαση της χώρας και θα το ξαναέκανα και σήμερα, γιατί ήταν σωστό. Αλλά από τότε – και δεν το έχει προσέξει κανένας αυτό – δεν έχω ψηφίσει καμία επιμέρους ρύθμιση, γιατί πιστεύω ότι ήταν λάθος.

Για το ενδεχόμενο να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση από τη Βουλή με πλειοψηφία 180 βουλευτών:

Έγραψα ένα άρθρο και το είπα ξεκάθαρα ότι αυτό πρέπει να ψηφιστεί, κατά τη γνώμη μου, από 180 βουλευτές. Όχι νομικά ή συνταγματικά. Αλλά πολιτικά. Και συνταγματικά βέβαια δεν είμαι απολύτως βέβαιη ότι όλοι αυτοί που διατυμπανίζουν ότι δεν χρειάζεται αυτό έχουν δίκιο, αλλά εν πάση περιπτώσει πολιτικά και ηθικά πρέπει να ψηφιστεί με 180. Διότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει πλέον νομιμοποίηση από μόνη της και εκ των πραγμάτων υπονομεύει από μόνη της το όποιο πρόγραμμα έρθει με την παρουσία της και τις ελλείψεις αξιοπιστίας της. ¶ρα, πιστεύω ότι πρέπει να ψηφιστεί με 180 και να ξεκαθαρίσουν όλοι οι πολιτικοί πλέον, και οι 300, με το χέρι στην καρδιά, καλώς ή καλώς έλαχε σ’ αυτή τη Βουλή να το κάνει, τι θέλουν, με ποιον είναι επιτέλους και ποια είναι η πολιτική που επιθυμούν. Να σταματήσουν τα γνωστά πολιτικά ψέματα στον ελληνικό λαό και να του πουν ποιες είναι οι επιλογές μας. Είναι να συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη στην Ευρώπη και η άλλη επιλογή είναι αυτή που ακούω να περιφέρεται σε διάφορα κανάλια και λέει να μείνουμε μόνοι μας, με τη δραχμούλα μας και τα λοιπά. Μάλιστα. Εκεί, σ’ αυτό το δίλημμα, χρειάζεται απάντηση.

Για το ενδεχόμενο συγκρότησης μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, προκειμένου να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις:

Μα δεν το συζητώ. Το έχω πει. Νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου ό,τι είχε να δώσει το έδωσε. Ο άνθρωπος δεν μπορεί άλλο. Και δεν μπορεί άλλο και η κυβέρνησή του. Είναι βέβαιο. Δεν μπορεί γιατί δεν πιστεύει σ’ αυτήν την πολιτική, γιατί δεν έχει την αποφασιστικότητα να την εφαρμόσει, γιατί και εκείνη το εξέθρεψε αυτό και έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα. Δεν μπορεί για διάφορους λόγους.

Χρειάζεται λοιπόν σ’ αυτήν την κατάσταση και το έχω πει από το Μάιο – κοντεύω να γίνω γραφική – μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, με τεχνοκράτες, υποστηριζόμενη από τις πολιτικές δυνάμεις πλην της Αριστεράς, διότι έχει διαλέξει τον άλλο δρόμο, και από εκεί και πέρα, να έχουμε στοιχειώδη εθνική συνείδηση, ευθύνη και τον πατριωτισμό που θέλαμε να έχουμε όλοι απέναντι του ελληνικού λαού.

Το βλέπω να απομακρύνεται, διότι, όπως λένε και διάφοροι δημοσιογράφοι και αναλυτές, οι δύο συμφοιτητές της Βοστώνης  φαίνονται διατεθειμένοι και έτοιμοι να μοιραστούν ένα δωμάτιο, αλλά δεν είναι έτοιμοι να μοιραστούν την ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Και είναι απόλυτος μύθος ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να γίνουν πρωθυπουργοί σήμερα και να είναι ευρύτερης αποδοχής. Είναι γελοίο αυτό το πράγμα να λέγεται. Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Και υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν κύρος σ’ αυτή τη χώρα να την πάνε μπροστά στα επόμενα δύο χρόνια με ευρωπαϊκή προοπτική.