Ν. Λυγερός
- Δεν ήρθαν !
- Δεν θα έρθουν.
- Πώς το ξέρεις ;
- Δεν μπορεί να το ξέρει.
- Άρα θα έρθουν ;
- Όχι !
- Ποια είναι η διαφορά.
- Δεν υπάρχει διαφορά.
- Αυτός που ξέρει…
- Κι αυτός που ξέρει ;
- Απλώς είναι γεγονός.
- Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν ;
- Δεν υπάρχει δικαιολογία.
- Είχαν το δικαίωμα ;
- Δεν το είχαν.
- Το πήραν όμως.
- Και τώρα ;
- Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε.
- Μα δεν είναι άδικο ;
- Είναι.
- Και δεν πειράζει ;
- Μόνο για λίγο.
- Για λίγο ;
- Όσο ζήσουμε.
- Θα πεθάνουμε μέσα στην αδικία ;
- Όχι !
- Θα δικαιωθούμε ;
- Όχι !
- Μα τότε ;
- Δεν θα πεθάνουμε !
- Για ποιό λόγο ;
- Οι Έλληνες ποτέ δεν πεθαίνουν.
- Κι όμως η ιστορία μας είναι γεμάτη νεκρούς.
- Δεν πεθαίνουν !
- Πώς είναι δυνατόν ;
- Είναι !
- Πώς είσαι σίγουρος ;
- Διότι θυσιάζονται !
- Αυτό εννοούσες ;
- Ακριβώς !
- Και γιατί θυσιάζονται ;
- Για να ζήσουν οι άλλοι.
- Οι άλλοι άλλοι.
- Ο Ελληνισμός δεν κοιτάζει μόνο τον εαυτό του.
- Βλέπει τους άλλους.
- Έτσι υπάρχει.
- Συνεχώς.
- Πάντα.
- Εφήμεροι Έλληνες για την αθανασία.
- Αθάνατοι Έλληνες για τη μνήμη.
- Κι εμείς ;
- Δεν θα πεθάνουμε !
- Ακόμα κι αν δεν έρθουν.
- Επειδή δεν θα έρθουν.
- Θα θυσιαστούμε.
- Για τους άλλους.
- Για τη συνέχεια.
- Για το μέλλον !
- Ενώ δεν είχαμε παρόν.
- Κοίτα τη ζωή σου.
- Τώρα ;
- Μετά θα είναι αργά.
- Αργά ;
- Δεν υπάρχει χρόνος πια.
- Υπήρχε πριν.
- Όχι.
- Γιατί ;
- Δεν ήξερες ότι περνούσε.
- Και τώρα ;
- Ξέρεις ότι χάνεται.
- Πού ;
- Στο μέλλον.
- Δίχως εμάς.
- Ούτε αυτός θα έρθει.
- Σωστά.
- Και τώρα τι κάνουμε ;
- Την αλλαγή!
- Ποια αλλαγή ;
- Αυτή που είναι μη αναστρέψιμη.
- Ποια ;
- Η θυσία.
- Για ποιον ;
- Κανέναν !
- Για ποιους ;
- Όλους.
- Ποιους ;
- Τους Έλληνες.
- Μα είμαστε τόσο λίγοι !
- Πρέπει να γίνουμε σπάνιοι.
- Πώς ;
- Με τους εχθρούς μας.
- Αυτοί θα έρθουν.
- Πάντα έρχονται.
- Αυτή τη φορά θα είμαστε εδώ.
- Είναι η πρώτη φορά που το αποφασίζουμε.
- Δεν θα φύγουμε ;
- Δεν θα δραπετεύσουμε ;
- Όχι !
- Όχι ;
- Θ’ αντισταθούμε !
- Εδώ ;
- Ναι !
- Σ’ αυτό το σπίτι ;
- Δεν έχουμε άλλο.
- Θα γίνει σύμβολο.
- Με τον αγώνα μας.
- Με την αντίστασή μας.
- Με τη θυσία μας.
- Ποιος θέλει να φύγει ;
- Κανένας !
- Είμαστε μόνοι αλλά μαζί !
- Οι λίγοι θα γίνουν σπάνιοι.
- Και ποιος θα το μάθει ;
- Κανένας…
- Αφού θα πεθάνουμε εδώ.
- Και η μάχη μας ;
- Δεν θα πεθάνουμε.
- Η μάχη είναι διαφορετική.
- Πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση.
- Ποια υπέρβαση ;
- Αυτή που αλλάζει τα πάντα.
- Τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά.
- Μετά ;
- Δεν υπάρχει μετά για μας.
- Δεν κατάλαβες ακόμα.
- Εμείς γράφουμε τη μοίρα μας.
- Κανένας άλλος.
- Κι οι εχθροί μας ;
- Το μελάνι μας.
- Για να γράψουμε την ιστορία.
- Εδώ η μοίρα μας μπορεί να γίνει ιστορία.
- Έτσι ζουν οι Έλληνες.
- Έτσι πεθαίνουν με τη θυσία.
- Αλλιώς η ζωή τους δεν θα είχε νόημα.
- Πώς θα αμυνθούμε ;
- Με τη βοήθεια του χρόνου.
- Μα έλεγες πως…
- Όντως.
- Και τώρα ;
- Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.
- Κι ο χρόνος είναι μαζί μας.
- Γιατί ;
- Επειδή επιλέξαμε.
- Τι ;
- Να γράψουμε την ιστορία.
- Έτσι ζει η πατρίδα μας.
- Με το έργο μας.
- Μόνο με αυτό.
- Μόνο αυτό θα μείνει για τους άλλους.
- Ως θυσία.
- Ως προσφορά.
- Ως παράδειγμα για τους δικούς μας.
- Δεν ήρθαν !
- Δεν θα έρθουν.
- Πώς το ξέρεις ;
- Δεν μπορεί να το ξέρει.
- Άρα θα έρθουν ;
- Όχι !
- Ποια είναι η διαφορά.
- Δεν υπάρχει διαφορά.
- Αυτός που ξέρει…
- Κι αυτός που ξέρει ;
- Απλώς είναι γεγονός.
- Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν ;
- Δεν υπάρχει δικαιολογία.
- Είχαν το δικαίωμα ;
- Δεν το είχαν.
- Το πήραν όμως.
- Και τώρα ;
- Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε.
- Μα δεν είναι άδικο ;
- Είναι.
- Και δεν πειράζει ;
- Μόνο για λίγο.
- Για λίγο ;
- Όσο ζήσουμε.
- Θα πεθάνουμε μέσα στην αδικία ;
- Όχι !
- Θα δικαιωθούμε ;
- Όχι !
- Μα τότε ;
- Δεν θα πεθάνουμε !
- Για ποιό λόγο ;
- Οι Έλληνες ποτέ δεν πεθαίνουν.
- Κι όμως η ιστορία μας είναι γεμάτη νεκρούς.
- Δεν πεθαίνουν !
- Πώς είναι δυνατόν ;
- Είναι !
- Πώς είσαι σίγουρος ;
- Διότι θυσιάζονται !
- Αυτό εννοούσες ;
- Ακριβώς !
- Και γιατί θυσιάζονται ;
- Για να ζήσουν οι άλλοι.
- Οι άλλοι άλλοι.
- Ο Ελληνισμός δεν κοιτάζει μόνο τον εαυτό του.
- Βλέπει τους άλλους.
- Έτσι υπάρχει.
- Συνεχώς.
- Πάντα.
- Εφήμεροι Έλληνες για την αθανασία.
- Αθάνατοι Έλληνες για τη μνήμη.
- Κι εμείς ;
- Δεν θα πεθάνουμε !
- Ακόμα κι αν δεν έρθουν.
- Επειδή δεν θα έρθουν.
- Θα θυσιαστούμε.
- Για τους άλλους.
- Για τη συνέχεια.
- Για το μέλλον !
- Ενώ δεν είχαμε παρόν.
- Κοίτα τη ζωή σου.
- Τώρα ;
- Μετά θα είναι αργά.
- Αργά ;
- Δεν υπάρχει χρόνος πια.
- Υπήρχε πριν.
- Όχι.
- Γιατί ;
- Δεν ήξερες ότι περνούσε.
- Και τώρα ;
- Ξέρεις ότι χάνεται.
- Πού ;
- Στο μέλλον.
- Δίχως εμάς.
- Ούτε αυτός θα έρθει.
- Σωστά.
- Και τώρα τι κάνουμε ;
- Την αλλαγή!
- Ποια αλλαγή ;
- Αυτή που είναι μη αναστρέψιμη.
- Ποια ;
- Η θυσία.
- Για ποιον ;
- Κανέναν !
- Για ποιους ;
- Όλους.
- Ποιους ;
- Τους Έλληνες.
- Μα είμαστε τόσο λίγοι !
- Πρέπει να γίνουμε σπάνιοι.
- Πώς ;
- Με τους εχθρούς μας.
- Αυτοί θα έρθουν.
- Πάντα έρχονται.
- Αυτή τη φορά θα είμαστε εδώ.
- Είναι η πρώτη φορά που το αποφασίζουμε.
- Δεν θα φύγουμε ;
- Δεν θα δραπετεύσουμε ;
- Όχι !
- Όχι ;
- Θ’ αντισταθούμε !
- Εδώ ;
- Ναι !
- Σ’ αυτό το σπίτι ;
- Δεν έχουμε άλλο.
- Θα γίνει σύμβολο.
- Με τον αγώνα μας.
- Με την αντίστασή μας.
- Με τη θυσία μας.
- Ποιος θέλει να φύγει ;
- Κανένας !
- Είμαστε μόνοι αλλά μαζί !
- Οι λίγοι θα γίνουν σπάνιοι.
- Και ποιος θα το μάθει ;
- Κανένας…
- Αφού θα πεθάνουμε εδώ.
- Και η μάχη μας ;
- Δεν θα πεθάνουμε.
- Η μάχη είναι διαφορετική.
- Πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση.
- Ποια υπέρβαση ;
- Αυτή που αλλάζει τα πάντα.
- Τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά.
- Μετά ;
- Δεν υπάρχει μετά για μας.
- Δεν κατάλαβες ακόμα.
- Εμείς γράφουμε τη μοίρα μας.
- Κανένας άλλος.
- Κι οι εχθροί μας ;
- Το μελάνι μας.
- Για να γράψουμε την ιστορία.
- Εδώ η μοίρα μας μπορεί να γίνει ιστορία.
- Έτσι ζουν οι Έλληνες.
- Έτσι πεθαίνουν με τη θυσία.
- Αλλιώς η ζωή τους δεν θα είχε νόημα.
- Πώς θα αμυνθούμε ;
- Με τη βοήθεια του χρόνου.
- Μα έλεγες πως…
- Όντως.
- Και τώρα ;
- Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.
- Κι ο χρόνος είναι μαζί μας.
- Γιατί ;
- Επειδή επιλέξαμε.
- Τι ;
- Να γράψουμε την ιστορία.
- Έτσι ζει η πατρίδα μας.
- Με το έργο μας.
- Μόνο με αυτό.
- Μόνο αυτό θα μείνει για τους άλλους.
- Ως θυσία.
- Ως προσφορά.
- Ως παράδειγμα για τους δικούς μας.
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου