Ν. Λυγερός
Ακόμα και αν είναι εξωπραγματικό, υπάρχουν ακόμα άτομα στην πατρίδα μας που δεν έχουν καταλάβει ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν προσφέρει μόνο οικονομικές δυνατότητες. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένας τρόπος όχι μόνο ν’ αλλάξει η εικόνα της πατρίδας μας στο εξωτερικό, αλλά πράγμα το οποίο είναι ακόμα πιο σημαντικό, αλλάζει και την πατρίδα μας με την έννοια ότι την ισχυροποιεί. Με την ΑΟΖ μας, κανείς δεν θα μπορεί να μας θεωρεί σαν μια μικρή χώρα που δεν μπορεί να καθορίσει ούτε τη μοίρα της. Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις είναι ξεκάθαρες και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια που μας καταπλακώνει δίχως λόγο. Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε πλέον μικρή αγορά που ελέγχεται με μονοπωλιακές σχέσεις. Ενώ το παράδειγμα της Κύπρου υπάρχει και συνεχίζει την εξέλιξή του δίχως διακοπή, ενώ υπάρχει ήδη η επιλογή της PGS για τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, υπάρχουν άτομα που ακόμα αναρωτιούνται για την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι αυτά τα άτομα, κατά πάσα πιθανότητα, θα πιστεύουν ακόμα τα ίδια όταν θα θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας. Κατά συνέπεια δεν έχει και μεγάλο νόημα ν’ ασχοληθούμε με αυτήν την άποψη. Σιγά-σιγά οι περισσότεροι από τους δικούς μας κατανόησαν ότι η θέσπιση είναι ένα από τα δικαιώματά μας και συνεπώς ανήκει μόνο σ’ εμάς η απόφαση να την υλοποιήσουμε. Κάθε καθυστέρηση σε αυτόν τον τομέα δεν θα οφείλεται σε κανέναν άλλο. Είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας αλλά και για την καθυστέρηση. Τώρα αν αυτή η καθυστέρηση οφείλεται σε άτομα που δεν ξέρουν τι εστί ΑΟΖ και πρέπει να το μάθουν, τότε είναι απλώς απαράδεκτο. Διότι μπορούν πολύ απλά να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες και σε χαρακτηριστικά της ελληνικής ΑΟΖ. Επιπλέον στο ανώτερο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας υπάρχει επιστημονική ενημέρωση. Δεν είναι λοιπόν αναγκαίο να περιμένουμε περισσότερο για να πληροφορηθούν και άλλοι. Το μόνο που έχει νόημα είναι η ενημέρωση όλων των βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων διότι αυτοί είναι που θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο της θέσπισης. Πρέπει λοιπόν ο καθένας τους να έχει μια άποψη για αυτό το εθνικό θέμα και δεν πρέπει να πιστεύει ότι δεν είναι της ειδικότητάς του λόγω της οικονομικής του υφής. Η ελληνική ΑΟΖ είναι το μέλλον της Ελλάδας και αφορά τον καθένα ως εκπρόσωπο του ελληνικού λαού. Η ενημέρωσή τους λοιπόν είναι πολιτικό καθήκον. Διότι θα ήταν αδιανόητο ένας βουλευτής μας να μην γνωρίζει την ουσία του θέματος, αλλιώς τι πολιτικό ον θα είναι. Η θέσπιση γίνεται πάντα μονομερώς. Με άλλα λόγια δεν αφορά κανένα άλλο κράτος. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν πλαίσιο για πολιτική αντιπαράθεση. Αντιθέτως κράτη όπως είναι η Αλβανία, η Λιβύη, η Αίγυπτος και η Κύπρος δεν περιμένουν μόνο την θέσπιση αλλά και την οριοθέτηση των ΑΟΖ τους μ’ έναν επίσημο τρόπο. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να επισπεύσουμε τη διαδικασία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ για να μην έχουμε καθυστερήσεις και στο θέμα των οριοθετήσεων. Για να γίνει πιο δυνατή η πατρίδα μας πρέπει να κάνει και οριοθετήσεις. Τώρα μπορούμε και τώρα πρέπει.
Ακόμα και αν είναι εξωπραγματικό, υπάρχουν ακόμα άτομα στην πατρίδα μας που δεν έχουν καταλάβει ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν προσφέρει μόνο οικονομικές δυνατότητες. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένας τρόπος όχι μόνο ν’ αλλάξει η εικόνα της πατρίδας μας στο εξωτερικό, αλλά πράγμα το οποίο είναι ακόμα πιο σημαντικό, αλλάζει και την πατρίδα μας με την έννοια ότι την ισχυροποιεί. Με την ΑΟΖ μας, κανείς δεν θα μπορεί να μας θεωρεί σαν μια μικρή χώρα που δεν μπορεί να καθορίσει ούτε τη μοίρα της. Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις είναι ξεκάθαρες και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια που μας καταπλακώνει δίχως λόγο. Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε πλέον μικρή αγορά που ελέγχεται με μονοπωλιακές σχέσεις. Ενώ το παράδειγμα της Κύπρου υπάρχει και συνεχίζει την εξέλιξή του δίχως διακοπή, ενώ υπάρχει ήδη η επιλογή της PGS για τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, υπάρχουν άτομα που ακόμα αναρωτιούνται για την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι αυτά τα άτομα, κατά πάσα πιθανότητα, θα πιστεύουν ακόμα τα ίδια όταν θα θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας. Κατά συνέπεια δεν έχει και μεγάλο νόημα ν’ ασχοληθούμε με αυτήν την άποψη. Σιγά-σιγά οι περισσότεροι από τους δικούς μας κατανόησαν ότι η θέσπιση είναι ένα από τα δικαιώματά μας και συνεπώς ανήκει μόνο σ’ εμάς η απόφαση να την υλοποιήσουμε. Κάθε καθυστέρηση σε αυτόν τον τομέα δεν θα οφείλεται σε κανέναν άλλο. Είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας αλλά και για την καθυστέρηση. Τώρα αν αυτή η καθυστέρηση οφείλεται σε άτομα που δεν ξέρουν τι εστί ΑΟΖ και πρέπει να το μάθουν, τότε είναι απλώς απαράδεκτο. Διότι μπορούν πολύ απλά να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες και σε χαρακτηριστικά της ελληνικής ΑΟΖ. Επιπλέον στο ανώτερο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας υπάρχει επιστημονική ενημέρωση. Δεν είναι λοιπόν αναγκαίο να περιμένουμε περισσότερο για να πληροφορηθούν και άλλοι. Το μόνο που έχει νόημα είναι η ενημέρωση όλων των βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων διότι αυτοί είναι που θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο της θέσπισης. Πρέπει λοιπόν ο καθένας τους να έχει μια άποψη για αυτό το εθνικό θέμα και δεν πρέπει να πιστεύει ότι δεν είναι της ειδικότητάς του λόγω της οικονομικής του υφής. Η ελληνική ΑΟΖ είναι το μέλλον της Ελλάδας και αφορά τον καθένα ως εκπρόσωπο του ελληνικού λαού. Η ενημέρωσή τους λοιπόν είναι πολιτικό καθήκον. Διότι θα ήταν αδιανόητο ένας βουλευτής μας να μην γνωρίζει την ουσία του θέματος, αλλιώς τι πολιτικό ον θα είναι. Η θέσπιση γίνεται πάντα μονομερώς. Με άλλα λόγια δεν αφορά κανένα άλλο κράτος. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν πλαίσιο για πολιτική αντιπαράθεση. Αντιθέτως κράτη όπως είναι η Αλβανία, η Λιβύη, η Αίγυπτος και η Κύπρος δεν περιμένουν μόνο την θέσπιση αλλά και την οριοθέτηση των ΑΟΖ τους μ’ έναν επίσημο τρόπο. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να επισπεύσουμε τη διαδικασία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ για να μην έχουμε καθυστερήσεις και στο θέμα των οριοθετήσεων. Για να γίνει πιο δυνατή η πατρίδα μας πρέπει να κάνει και οριοθετήσεις. Τώρα μπορούμε και τώρα πρέπει.
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου