Αρμέγει (άνισα) τους…αρμεχτές του

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΙ έμεινε το Κράτος μόνο. Χωρίς φίλους και υπεράσπιση. Με τους πάντες να το πλήττουν λυσσασμένα. Από αντικυβερνητισμό και είναι  οι λίγοι. Οι υπόλοιποι βάλλουν γιατί  δεν έχουν κάτι να χάσουν. Μέχρι  να…ψοφήσει η γελάδα και να τη θάψουν με τιμές. Και με…αναμνήσεις (κλεψιές, φοροκλοπή, πολυθεσίτες και πολυμισθίτες…). Γιατί γίναν’ ένα άσχετοι και αρμεχτές, ξεχνώντας τον εργοδότη τους. Τέως και σημερινό, με την υποκρισία σύννεφο.
ΜΙΛΑΜΕ για μόνιμη αδιαφορία μας για τα κοινά λες κι είναι ξένα και για σηκωμένους ώμους πολιτών κουλουριασμένων περί τα ιδιωτικά τους. Στο βιος και τα δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις(;!).
Ο Τύπος και οι τύποι  των πρωινάδικων, για παράδειγμα, δεν έχουν κάποιον λόγο να υπερασπιστούν  το Κράτος και του επιτίθενται λυσσασμένα. Ακόμα και για τα καλά και συμφέροντα. Ανάμεσά τους άνθρωποι που τα ‘κονόμησαν απ’ το κοινό ταμείο γεμάτο για λίγους και άδειο μόνιμα για τους πολλούς. Το άρμεξαν δεόντως ως κρατικοδίαιτοι με ηγεμονικούς μισθούς και βάλλουν, σήμερα, από «ελεύθερο» μετερίζι.
ΤΟ ξανάπαμε (και θα το λέμε) πως μας στοίχιζε περ. ένα  χιλιάρικο τη μέρα ο κ. Λυριτζής για  να καλαμπουρίζει στη ΝΕΤ. Το τσέπωνε, και τώρα όλα τα κρατικά του…βρωμάνε. Ο ίδιος κρατικός φορέας φούσκωσε τις τσέπες της κας Τσαπανίδου. Με την ΕΤ1 να κάνει το ίδιο στην κα Παναγιωταρέα και το Κράτος να της προσφέρει απλόχερα δημόσιες θέσεις με μισθούς και συντάξεις ταμείων που περιέργως…άδειασαν. Χωρίς να ξέρουμε αν τα περ. 340 χιλιάρικα (το χρόνο) έκαστος/εκάστη τα δήλωναν στην Εφορία.
ΗΡΘΕ η ώρα να αρμέξει  το κράτος τους αρμεχτές του και  δυστροπούμε. Άγρια και με το δίκιο  μας, κατά περίπτωση, αλλά και ομοθυμαδόν από…εχθρικά αισθήματα. Τα καλά μας (αισθήματα) τα κρατάμε για τον  νυν και τέως φοροκλέφτη, «σύντροφο» και ομοϊδεάτη. Πρότυπο για μίμηση και «συναθλητή» (καθένας με τις επιδόσεις του) στο ίδιο σπορ και, βέβαια, με κάποιους πανελλήνιους πρωταθλητές, απείραχτους στη λεία και στο χρόνο.
ΑΥΡΙΟ κι άλλο δείγμα αρμεχτών, που τσεπώνουν τον μισθό τους απεργώντας!