Συνείδηση

Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης

Κάθε τόσο, ένα ζήτημα εισβάλλει στην επικαιρότητα και έρχεται με τον τρόπο του να μας θυμίσει τα σημαντικά, που η καθημερινότητα συχνά παραμερίζει.
Στην καθημερινότητα, χάνουμε καμιά φορά το πραγματικό μέτωπο. Απομακρυνόμαστε από τα πρωτεύοντα. Παγιδευόμαστε στις εντυπώσεις. Κερδίζει την προσοχή μας η μεγάλη κραυγή. Και κερδίζει το βήμα μας ο εύκολος δρόμος.
Μόνο μια μαχόμενη, αυτοπροσδιοριζόμενη συνείδηση μπορεί να σταθεί απέναντι.
Μας το θυμίζει με τον τρόπο του ο ποιητής.

Συνείδηση  – Φ. Μιχαλόπουλου

Κοιμόταν η Συνείδηση στην αγκαλιά της Λήθης,

μέσα σε μύρων υδρατμούς, πάνω σε φύλλα ρόδων,

κι αναγελούσα χαίρεται μες στο γλυκό της ύπνο

την Αμαρτία, την Ηδονή, την Ομορφιά, το Ψέμμα.

Χιλιάδες άρπες γύρω της τον ύπνο της λικνίζουν.

Και σαν την είδε έτσι γλυκά ναποκοιμιέται η Τύψη

παίρνει μορφή τ’ αρχάγγελου και στόνειρό της μέσα

της ψιθυρίζει ολόγλυκα στ’ αυτί: «Να σε ξυπνήσω;»

και με τον κρίνο, που κρατεί στο μέτωπο, την ΄γγίζει.

Κι εκείνη μες στον ύπνο της: «Μη με πειράζεις, μη»!

aixmi.gr