Περί συμφώνου συμβίωσης...

Ναι, είμαι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν με ενδιαφέρει αν η Εκκλησία ή κάποια ηθική το "απαγορεύει". Το κράτος δεν είναι ο φύλακας άγγελος της ηθικής κάποιου Θεού, ούτε του "δικού μας", ούτε κάποιου άλλου.

Τι θα συμβεί αν μπορούν να συμβιώσουν "νόμιμα" τα ομόφυλα ζευγάρια; Θα αυξηθούν οι φόροι σας; Θα φτηνύνουν τα σπίτια σας; Θα γίνετε... gay; Αστεία πράγματα.

Το μόνο που θα εξασφαλίσει το σύμφωνο συμβίωσης είναι να μπορούν να έχουν δικαιώματα οι δύο σύντροφοι όπως έχουν όλοι οι "νόμιμοι" σύντροφοι. Το θέμα είναι καθαρά νομικό και όχι ηθικό. Όποιος θέλει να ηθικολογήσει να το κάνει στα όρια της Εκκλησίας του.

Η αντίδραση δείχνει ομοφοβία. Τίποτε άλλο. Και μάλιστα όταν το συζήτησα αυτό προχθές με φίλους, η απάντηση ενός άρχισε ως εξής: "Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά πολύ φοβάμαι...." Δηλαδή αμέσως η φοβία! 

Παλαιότερα ο gay, κρυβόταν, παντρευόταν έξω από τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και έκανε 2 ανθρώπους δυστυχισμένους. Τον εαυτό του και τον/την "νόμιμο/η" σύντροφό του. Για να μην πω για τα παιδιά τους...

Αυτοί που προτιμούν να κάνουν τους ηθικολόγους και να έχουν δυστυχισμένους ανθρώπους για να είναι οι ίδιοι ευχαριστημένοι είναι φαρισαίοι και υποκριτές. Ακόμα και η θρησκεία τους λέει "μην κρίνεις"... και όμως. Αυτοί κρίνουν και τιμωρούν. Δηλαδή αμαρτάνουν!!! 

Περιμένω μόνο να ξεκινήσει και η ιστορία για τις υιοθετήσεις από ομόφυλα ζευγάρια, πράγμα το οποίο συμβαίνει ήδη σε χώρες του εξωτερικού και δεν έχει δημιουργήσει.... ομοφυλόφιλα παιδιά, αλλά ευτυχισμένα παιδιά, όπως σε κάθε οικογένεια όπου οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους ή δυστυχισμένα παιδιά, όπως σε κάθε οικογένεια που τα παραμελούν...

http://vaspersview.blogspot.gr/2013/12/blog-post_4.html