Η αβάσταχτη κυνικότητα της μπλόφας...

“ Όσο κι αν το σύστημα της ευρωπαϊκής ελίτ, μαζί με την μιντιοκρατία (ειδικά στην Ελλάδα) προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την άνοδο των γνήσιων δημοκρατικών – προοδευτικών δυνάμεων, η απάντηση θα δοθεί από τους ευρωπαϊκούς λαούς στις κάλπες, στα τέλη της άνοιξης του 2014. ”
Του Κώστα Καπνίση

Πολλαπλά εκτεθειμένη άφησε την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, η οποία σύμφωνα με την αποκάλυψη της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde», φέρεται να δήλωσε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της 19ης Δεκεμβρίου ότι τελικά μπλόφαρε όλο αυτό το χρονικό διάστημα στην οικονομική της πολιτική για την Ευρώπη. Σε ότι αφορά δε την περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και των υπολοίπων χωρών, οι οποίες έχουν οδηγηθεί σε Μνημόνια υπογράφοντας μάλιστα όρους υποτέλειας στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, αλλά και στο διευθυντήριο της Φρανκφούρτης, η αποκάλυψη αυτή θα έπρεπε να έχει προκαλέσει πολιτικό σεισμό όχι μόνο στις ενδιαφερόμενες χώρες, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ουσιαστικά, η Άνγκελα Μέρκελ, παραδέχθηκε ότι «έπαιξε» με το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα ή ακριβέστερα με την απειλή εξόδου χώρας ή χωρών από αυτό, αν εκείνες με την σειρά τους δεν δέχονταν τους επαχθέστατους όρους και την πολιτική άγριας λιτότητας με στόχο την περίφημη «δημοσιονομική προσαρμογή». Το κεντρικό νόημα των όσων είπε η νέα «Θάτσερ» της Ευρώπης είναι ότι αν αποχωρούσε ή «αποχωρούσαν» την Ελλάδα από το ευρώ για οποιονδήποτε λόγο, τότε πολύ σύντομα οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης θα εγκατέλειπαν την Ο.Ν.Ε. Η αλήθεια βέβαια δεν είναι ότι θα εγκατέλειπαν οι χώρες την Ευρωζώνη, αλλά το ίδιο το νόμισμα τις χώρες, καθώς το φαινόμενο του ντόμινο θα ήταν συγκλονιστικό με ανυπολόγιστες συνέπειες σε πραγματικό χρόνο και όχι ως υπόθεση εργασίας μέσα από ζεστά και πολυτελή γραφεία τεχνοκρατών.

Είναι πλέον κοινά παραδεκτό από τους περισσότερους σοβαρούς αναλυτές ότι η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης ήταν χτισμένη σε σαθρά θεμέλια. Άλλωστε το όραμα των πραγματικά μεγάλων ηγετών της Ευρώπης κατά τις περασμένες δεκαετίες ήταν αρχικά η πολιτική ενοποίηση της Γηραιάς ηπείρου και στη συνέχεια η οικονομική – νομισματική ένωση. Αυτά βέβαια για τους μεγάλους ηγέτες της Ευρώπης, οι οποίοι ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, ποτέ δεν θα τους περνούσε από το μυαλό να καταστρέψουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αυτά είναι αποτελέσματα σχεδιασμών, τα οποία «ζωγραφίστηκαν» και εκτελέστηκαν σε λευκές κόλλες από ηγέτες – κατασκευάσματα των διεθνών τραπεζιτικών και «παρατραπεζιτικών» λόμπυ, τα οποία είναι γνωστά και ως θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού με το δόγμα τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, πάνω από τους νόμους, πάνω από την ηθική.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, αρχηγός της «παρέας» είπε απλά και ξάστερα, σύμφωνα με την «Le Monde», ότι «Συζητήσαμε προκειμένου να μάθουμε αν η Ελλάδα θα έπρεπε να φύγει από τη ζώνη του ευρώ και πιστεύω πως αν αυτό είχε συμβεί, θα έπρεπε όλοι μας να εγκαταλείψουμε την ΟΝΕ σε μεταγενέστερο χρόνο». Τα πάντα λοιπόν βγαίνουν «στη φόρα» με τόσο κυνικό τρόπο, με αρκετούς ευρωπαϊκούς λαούς να υποφέρουν τα τελευταία χρόνια από τις συνειδητά καταστροφικές επιλογές των κατά τα άλλα «προστατών» του. Ακόμα και το ίδιο το Bloomberg είχε ως κύριο άρθρο του το «ζήτημα Μέρκελ» και επιτέθηκε με σφοδρότατο τρόπο, για τα δικά του δεδομένα, στην γερμανική πολιτική, η οποία δεν είναι άλλη από αυτήν που υπαγορεύει η Φρανκφούρτη, η Deutsche Bank και η ΕΚΤ. Το γνωστό ειδησεογραφικό πρακτορείο, επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι αν η Ευρώπη συνεχίσει με την ίδια πολιτική της άγριας λιτότητας, τότε η Ευρωζώνη, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποτελέσουν παρελθόν, τουλάχιστον με την υπάρχουσα μορφή τους.

Η πικρή αλήθεια, μετά από τόσες αποκαλύψεις, αλλά και την εμπειρία από τα αποτελέσματα αυτών των καταστροφικών πολιτικών είναι ότι κάπου εδώ οι αναλύσεις οφείλουν να σταματήσουν και να αναληφθεί δράση από τους ευρωπαϊκούς λαούς, αλλά και από τις υγιείς δημοκρατικές – προοδευτικές δυνάμεις, οι οποίες τόσα χρόνια είχαν παραμεριστεί από το κεντρικό πολιτικό προσκήνιο. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι υπάρχουσες κυβερνήσεις – μαριονέτες θα αρνηθούν ακόμα και τώρα να παραδεχθούν την ήττα τους ή ακριβέστερα την ιδιοτελή δουλοπρέπειά τους. Αυτές οι κυβερνήσεις ποτέ δεν διαπραγματεύτηκαν με τις νεοφιλελεύθερες «συμμορίες» τύπου τρόικα. Τουναντίον, συνεργάστηκαν μαζί τους και υπηρέτησαν πιστά τις εντολές τους. Για την εξουσία και για ότι από αυτήν απορρέει.

Η λύση βρίσκεται μπροστά στα μάτια των ευρωπαϊκών λαών και είναι πια αρκετά κοντά. Περισσότερο κοντά από ότι ίσως κάποιοι απαισιόδοξοι να νομίζουν. Στα τέλη της άνοιξης του 2014, οι Ευρωπαίοι πολίτες και ειδικότερα οι βασανισμένοι από αυτές τις πολιτικές, θα προσέλθουν στις ευρωπαϊκές κάλπες, προκειμένου να εκλέξουν τους νέους τους ηγέτες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τους δίνεται το απόλυτο δημοκρατικό «υπερόπλο» της ψήφου. Το σύστημα της ευρωπαϊκής ελίτ, μαζί με την μιντιοκρατία (ειδικά στην Ελλάδα) προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν όσο το δυνατό περισσότερο την άνοδο των γνήσιων δημοκρατικών – προοδευτικών δυνάμεων. Αν δεν το καταφέρουν έχουν την εναλλακτική, την οποία «δουλεύουν» παράλληλα και δεν είναι άλλη από το μαύρο φίδι της ακροδεξιάς, το οποίο το έχουν αμολήσει ελεύθερο για να παρασύρει τους απελπισμένους και εξαθλιωμένους και αρκετές φορές να τους δαγκώνει κιόλας. Το «έργο» είναι γνωστό και ξαναπαιγμένο και η Ευρώπη, η οποία το έχει ζήσει ήδη μια φορά και το πλήρωσε με τον Β’ ΠΠ, δύσκολα θα ξαναπέσει στην παγίδα…