Είναι απορίας άξιο πως η κυβέρνηση με την εκπροσώπηση του κου Βενιζέλου συμφώνησε να γίνει η καταστροφή 800 τόνων χημικών όπλων της Συρίας, με τη μέθοδο της υδρόλυσης, εν πλω, πάνω στο πλοίο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού «MV Cape Ray», στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Λιβύης.
Η ποσότητα των χημικών είναι τεράστια (800 τόνοι) και όπως γίνεται αντιληπτό το πλοίο που θα τα μεταφέρει πρέπει να έχει δυνατότητες διαχείρισης της ποσότητας ύδατος που θα χρειασθεί, των χημικών που θα χρησιμοποιηθούν και των χημικών που θα προκύψουν. Και βέβαια το πιθανότερο είναι να μην κρατάει τα υδαρή απόβλητα της χημικής επεξεργασίας, αφού θα είναι πολλαπλάσια της ποσότητα χημικών που θα υποστούν υδρόλυση και κάπου θα πρέπει να τα ρίξει.
Κατά συνέπεια τα υδαρή απόβλητα που θα χαρακτηριστούν ακίνδυνα (πόσο ακίνδυνα είναι;), θα ριφθούν στα νερά της Μεσογείου, όπως και ποσότητα από χημικά απόβλητα που θα χαρακτηριστούν(;) κι αυτά ακίνδυνα. Όπως δηλώθηκε από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ, η μόνη δέσμευση που αναλαμβάνεται είναι να κατακρατήσουν στο πλοίο τα πλέον επικίνδυνα χημικά (που δεν μας λένε πόσα θα είναι).
Κι εδώ όμως οι δηλώσεις είναι αντιφατικές, διότι άλλοτε δηλώνεται από επίσημα χείλη ότι θα πωληθούν(;) σε χώρες που τα χρειάζονται για ειρηνικές χρήσεις, άλλοτε ότι θα πάνε σε εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής τους στη Γερμανία.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα και αδικαιολόγητα αναπάντητα, μέχρι τώρα:
Αφού ούτως ή άλλως μία μεγάλη ποσότητα επικίνδυνων χημικών αποβλήτων που θα προκύψουν από την υδρόλυση, θα μεταφερθεί δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής στη Γερμανία, τότε γιατί δεν μεταφέρονται κατευθείαν και οι 800 τόνοι χημικών, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη υδρόλυσης και απόρριψης οιασδήποτε ποσότητα υδαρών αποβλήτων στη Μεσόγειο;
Η επιχειρηματολογία ότι επιλέγεται να γίνει αρχικά υδρόλυση στη Μεσόγειο, γιατί εκεί θα υπάρχουν μικρότεροι κίνδυνοι για το πλοίο, δεν ισχύουν, αφού ούτως ή άλλως τελικά τα πλέον επικίνδυνα απόβλητα θα μεταφερθούν δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις ξηράς για θερμική καταστροφή στη Γερμανία.
Σημειωτέον ότι η μεταφορά δια ξηράς ή δια αέρος των τελικών χημικών που θα μείνουν, έχει απορριφθεί, γιατί είναι απείρως πιο επικίνδυνη από την μεταφορά δια θαλάσσης.
Η ‘’κοινωνία αξιών’’ καλεί τη Κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών:
1. Να πάψουν να αδρανούν και να συνεργασθούν ταχύτατα με τις λοιπές χώρες της Μεσογείου, αξιοποιώντας τις πολλές δυνατότητες που δίνονται από το διεθνές δίκαιο ώστε να μην επιτραπεί η υδρόλυση των χημικών και η απόρριψη των επικίνδυνων αποβλήτων στη Μεσόγειο.
2. Να απαιτήσουν την επιβίβαση στο πλοίο ειδικής μικτής πολυεθνικής επιτροπής από κατάλληλους επιστήμονες και με τη συμμετοχή Ελλήνων, που να επιβλέπουν την τήρηση των συμφωνηθέντων.
Το θέμα της καταστροφής του περιβάλλοντος που ζούμε δεν ενδείκνυται για ολιγωρίες, φοβίες και το κυριότερο για ‘’πολιτικά ανταποδοτικά οφέλη’’
Η ποσότητα των χημικών είναι τεράστια (800 τόνοι) και όπως γίνεται αντιληπτό το πλοίο που θα τα μεταφέρει πρέπει να έχει δυνατότητες διαχείρισης της ποσότητας ύδατος που θα χρειασθεί, των χημικών που θα χρησιμοποιηθούν και των χημικών που θα προκύψουν. Και βέβαια το πιθανότερο είναι να μην κρατάει τα υδαρή απόβλητα της χημικής επεξεργασίας, αφού θα είναι πολλαπλάσια της ποσότητα χημικών που θα υποστούν υδρόλυση και κάπου θα πρέπει να τα ρίξει.
Κατά συνέπεια τα υδαρή απόβλητα που θα χαρακτηριστούν ακίνδυνα (πόσο ακίνδυνα είναι;), θα ριφθούν στα νερά της Μεσογείου, όπως και ποσότητα από χημικά απόβλητα που θα χαρακτηριστούν(;) κι αυτά ακίνδυνα. Όπως δηλώθηκε από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ, η μόνη δέσμευση που αναλαμβάνεται είναι να κατακρατήσουν στο πλοίο τα πλέον επικίνδυνα χημικά (που δεν μας λένε πόσα θα είναι).
Κι εδώ όμως οι δηλώσεις είναι αντιφατικές, διότι άλλοτε δηλώνεται από επίσημα χείλη ότι θα πωληθούν(;) σε χώρες που τα χρειάζονται για ειρηνικές χρήσεις, άλλοτε ότι θα πάνε σε εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής τους στη Γερμανία.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα και αδικαιολόγητα αναπάντητα, μέχρι τώρα:
Αφού ούτως ή άλλως μία μεγάλη ποσότητα επικίνδυνων χημικών αποβλήτων που θα προκύψουν από την υδρόλυση, θα μεταφερθεί δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής στη Γερμανία, τότε γιατί δεν μεταφέρονται κατευθείαν και οι 800 τόνοι χημικών, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη υδρόλυσης και απόρριψης οιασδήποτε ποσότητα υδαρών αποβλήτων στη Μεσόγειο;
Η επιχειρηματολογία ότι επιλέγεται να γίνει αρχικά υδρόλυση στη Μεσόγειο, γιατί εκεί θα υπάρχουν μικρότεροι κίνδυνοι για το πλοίο, δεν ισχύουν, αφού ούτως ή άλλως τελικά τα πλέον επικίνδυνα απόβλητα θα μεταφερθούν δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις ξηράς για θερμική καταστροφή στη Γερμανία.
Σημειωτέον ότι η μεταφορά δια ξηράς ή δια αέρος των τελικών χημικών που θα μείνουν, έχει απορριφθεί, γιατί είναι απείρως πιο επικίνδυνη από την μεταφορά δια θαλάσσης.
Η ‘’κοινωνία αξιών’’ καλεί τη Κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών:
1. Να πάψουν να αδρανούν και να συνεργασθούν ταχύτατα με τις λοιπές χώρες της Μεσογείου, αξιοποιώντας τις πολλές δυνατότητες που δίνονται από το διεθνές δίκαιο ώστε να μην επιτραπεί η υδρόλυση των χημικών και η απόρριψη των επικίνδυνων αποβλήτων στη Μεσόγειο.
2. Να απαιτήσουν την επιβίβαση στο πλοίο ειδικής μικτής πολυεθνικής επιτροπής από κατάλληλους επιστήμονες και με τη συμμετοχή Ελλήνων, που να επιβλέπουν την τήρηση των συμφωνηθέντων.
Το θέμα της καταστροφής του περιβάλλοντος που ζούμε δεν ενδείκνυται για ολιγωρίες, φοβίες και το κυριότερο για ‘’πολιτικά ανταποδοτικά οφέλη’’
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου