Ντόρα:Πρωτοπορούμε για να βγει η χώρα από την κρίση

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Α’ προβλήτα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

Η Ντόρα Μπακογιάννη αναφερόμενη στο έργο της κυβέρνησης τόνισε: «Η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που συμμετέχουν σ’ αυτήν πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να συγχωρήσει τα 3 αυτά κόμματα αν η χώρα καταστραφεί λόγω των μικροπολιτικών παιχνιδιών στα οποία επιδίδονται. Οφείλουν να εγκαταλείψουν τη διγλωσσία και την υπονόμευση της κυβέρνησης

Παπαδήμου στην οποία συμμετέχουν. Δεν αρκεί να λες «τι δεν θέλεις να γίνει», αλλά πρέπει να έχεις εναλλακτικές προτάσεις, συγκροτημένες θέσεις. Και αν θέλουμε να αποφύγουμε νέες θυσίες με φόρους επί φόρων για τον κοσμάκη, θα πρέπει η κυβέρνηση να δώσει έμφαση και προτεραιότητα στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Ακολουθούν σημεία της ομιλίας της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

«Η μεγάλη ετούτη πόλη γιορτάζει τα 100 χρόνια ελευθερίας ξαναβρίσκοντας την αυτοπεποίθησή της.

Απαλλάσσεται απ’ το βάρος της Αθήνας.

Τιμά και ανακαλύπτει κάθε της ιστορική περίοδο και τους ανθρώπους που διαμόρφωσαν την μητροπολιτική αυτή πόλη.

Χάρη στην Εγνατία οδό «βασιλεύει» με άνεση σε μια τεράστια περιοχή. Επικοινωνεί, διασυνδέεται όλο και περισσότερο με ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, τις γειτονικές χώρες και τον κόσμο. Η αποπεράτωση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών-Θεσσαλονίκης, για την οποία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Βουλή η Δημοκρατική Συμμαχία, θα την κάνει τρεις ώρες μόνο απόσταση απ’ το κέντρο της Αθήνας. Το μετρό και τα άλλα έργα θα την κάνουν πιο λειτουργική.

Η Θεσσαλονίκη έχει μέλλον. Λαμπρό μέλλον. Και η Συμμαχία θα δουλέψει σκληρά να το στηρίξει, μέσα κι έξω απ’ τη Βουλή.

Αυτά δεν είναι λόγια. Ο άνθρωπος που σας ομιλεί έχει αποδείξει με αγώνες τι μπορεί να κάνει για τη Μακεδονία:

Για πρώτη φορά πετύχαμε να υπάρξει γενικής αποδοχής εθνική πολιτική έναντι των Σκοπίων.  Ένα ενιαίο, εσωτερικό, πολιτικό μέτωπο.

Για πρώτη φορά οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χάρη στους δικούς μας αγώνες, μίλησαν με μία φωνή.

Και είπαν: «Δεν έχει ΝΑΤΟ, δεν έχει Ευρωπαϊκή Ένωση, κύριε Γκρουέφσκι αν το πρόβλημα με την Ελλάδα δεν επιλυθεί».

Και τώρα σας λέω τούτο: Χάγη ή μη Χάγη αυτή είναι η ελληνική πολιτική. Αυτή είναι η συμμαχική πολιτική. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή πολιτική.

Η Ελλάδα έχει μπροστά της,  τις πιο κρίσιμες εβδομάδες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Η διαπραγμάτευση για τη νέα δανειακή σύμβαση και το λεγόμενο PSI, θα καθορίσει την ζωή των Ελλήνων για τα πολλά επόμενα χρόνια. Στόχος αυτής της διαπραγμάτευσης  πρέπει να είναι να απομακρύνει οριστικά τον κίνδυνο της οικονομικής καταστροφής και να δώσει και πάλι στους Έλληνες την ευκαιρία να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που συμμετέχουν σ’ αυτήν πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να συγχωρήσει τα 3 αυτά κόμματα  αν η χώρα καταστραφεί λόγω των μικροπολιτικών παιχνιδιών στα οποία επιδίδονται. Οφείλουν να εγκαταλείψουν τη διγλωσσία και την υπονόμευση  της κυβέρνησης Παπαδήμου στην οποία συμμετέχουν.

Δεν αρκεί να λες «τι δεν θέλεις να γίνει», αλλά πρέπει να έχεις εναλλακτικές προτάσεις, συγκροτημένες θέσεις. Και αν θέλουμε να  αποφύγουμε νέες θυσίες με φόρους επί φόρων για τον κοσμάκη, θα πρέπει η κυβέρνηση να δώσει έμφαση και προτεραιότητα στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτά έχει μιλήσει η Δημοκρατική Συμμαχία και έχει παρουσιάσει συγκεκριμένες λύσεις και προτάσεις.

Όλοι αναγνωρίζουν  ότι πρωτοπορούμε στην παραγωγή ακριβώς εκείνης της πολιτικής που έχει ανάγκη η χώρα για να βγει απ’ την  κρίση και η κοινωνία για να διατηρήσει την συνοχή της.

Αναδείξαμε ως ζήτημα καίριο,  το θέμα της έλλειψης εμπιστοσύνης.

Τι εμπιστοσύνη να δείξουν ο λαός μας και οι δανειστές μας όταν λαμβάνονται μέτρα όπως η εφεδρεία, που ταλαιπωρούν, στοιχίζουν και δεν αποδίδουν, ενώ διαγράφονται μετά στα γρήγορα με τη διαπίστωση ότι «έκλεισαν τον κύκλο τους»;

Τι εμπιστοσύνη να δείξουν Έλληνες και οι ξένοι σε μια χώρα που κάθε μήνα εισάγει κι ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο; Όπου τα κλειστά επαγγέλματα ανοιγοκλείνουν; Όπου όλο αίρονται τάχα τα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα κι όλα εδώ είναι; Όπου όλοι φλυαρούν περί δημοσίων υπαλλήλων ενώ διαλύουν τη διοίκηση και αδιαφορούν για το ενάμιση εκατομμύριο των νέων και παλιών ανέργων του ιδιωτικού τομέα;

Οι μόνοι που ενδιαφέρονται για έναν λειτουργικό δημόσιο τομέα αλλά, κυρίως, οι μόνοι που ενδιαφέρονται για τον ιδιωτικό τομέα, τους ανέργους και τα νοικοκυριά της απελπισίας, οι μόνοι που ενδιαφέρονται να ξανανθίσει σ’ αυτόν τον τόπο η δημιουργία-και ταυτόχρονα να υπάρχει αληθινή κοινωνική προστασία-είμαστε εμείς, η Δημοκρατική Συμμαχία.

Πρωταγωνιστούμε διαρκώς: Κατεβάσαμε ριζοσπαστικές και πλήρως κοστολογημένες προτάσεις για τη διασφάλιση της νέας δανειακής σύμβασης και για το ξεκαθάρισμα ότι η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ. Για την αποφασιστική προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Για την πρόσθετη μείωση του χρέους, με την υπαγωγή και των ομολόγων που κατακρατεί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο «κούρεμα». Για τον τρόπο και τα μέσα που απαιτούνται για να γίνει ταχύτατα η αποπληρωμή των 7 περίπου δις. που το δημόσιο χρωστάει στους ιδιώτες. Για την ανακούφιση των νοικοκυριών που δεν έχουν κανένα εισόδημα. Που έχουν άνεργο τον αρχηγό της οικογένειας ή υπάρχουν δύο και παραπάνω άνεργοι στο σπίτι. Για τους μικροεπιχειρηματίες που έκλεισαν το επιτήδευμα και το μπλοκάκι. Για τις μονογονεϊκές οικογένειες και για εκείνες που έχουν στους κόλπους τους βαριά ασθενείς και αναπήρους και, τέλος, για τα νοικοκυριά που δεν έχουν καθόλου περιουσιακά στοιχεία. Προτείναμε μέτρα σχετικά με τα στεγαστικά δάνεια για αγορά πρώτης κατοικίας που δεν μπορούν σήμερα να εξυπηρετηθούν.

Παράγουμε πολιτική. Αγωνιζόμαστε η χώρα να ανορθωθεί. Απεχθανόμαστε την υπονόμευση και την μικροπολιτική.

Διανύουμε την τρίτη πολιτική περίοδο της Συμμαχίας. Στην α’ φάση ξεκινήσαμε εντυπωσιακά στο Badminton και, από την πρώτη μέρα, εγγράψαμε 3.500 μέλη. Σήμερα o αριθμός των μελών μας πλησιάζει ήδη τα 20.000. Αγωνιστήκαμε με δραματικούς περιορισμούς σε στελέχη και πόρους να καταλάβουμε μιαν αναγνωρίσιμη θέση στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Πετύχαμε έναν οργανωτικό άθλο, κάτι ασύγκριτα σημαντικότερο απ’ ό,τι κατάφεραν άλλες προσπάθειες στον φιλελεύθερο χώρο κατά το παρελθόν. Το ευχάριστο δε είναι ότι ξεκινήσαμε με μια μεγάλη νίκη στην Κρήτη.

Ενώ οι δημοσκοπήσεις επέμεναν ότι ο υποψήφιός μας, ο κ. Γιαννουλάκης, δεν θα ξεπερνούσε το 5%, στις αυτοδιοικητικές εκλογές πήραμε 18%. Βγήκαμε δεύτερο κόμμα, 4 μονάδες μπροστά από τη Νέα Δημοκρατία.

Τώρα σας λέω το εξής: αν κρίνω από τις τελευταίες μου περιοδείες στην Κρήτη, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, την ίδια την Αθήνα και αλλού, αρκετές νέες εκπλήξεις σαν της Κρήτης περιμένουν όσους μεθόδευαν τη δημοσκοπική παραπλάνηση του λαού.

Το έχω πει συχνά έκτοτε: Τα διάφορα γκάλοπ που εμφανίζουν τη Συμμαχία με ποσοστά κάτω του 3%, όπως στην Κρήτη,  θα τα πάρει ο αέρας, μαζί με την αξιοπιστία αυτών που τα οργάνωσαν, το βράδυ των εκλογών!

Στη συνέχεια αυτής της πρώτης φάσης, φίλες και φίλοι, αγαπητοί σύμμαχοι, ανοιχτήκαμε στο ευρωπαϊκό  περιβάλλον. Αποκτήσαμε φίλους και εταίρους που μας σέβονται και που έμαθαν να ακούνε με προσοχή τις ιδέες και τις προτάσεις μας.

Στη συνέχεια ξεκίνησε μια δεύτερη φάση και επιδοθήκαμε, μελετημένοι και σοβαροί, στην παραγωγή πολιτικής.

-Πρώτοι μιλήσαμε για κυβέρνηση συνεργασίας. Επιμείναμε για μήνες ολόκληρους σε μια εθνική στρατηγική, την στιγμή που οι ηγέτες των άλλων κομμάτων υπηρετούσαν μια στρατηγική καθαρώς μικροκομματική. Δικαιωθήκαμε.

Δεν ξέρω εάν χαίρομαι ή αν λυπάμαι που το λέω, αλλά στην Ευρώπη αποδειχτήκαμε ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής, την στιγμή που το κύρος του κ. Παπανδρέου εξαφανιζόταν και ο κύριος Σαμαράς προκαλούσε την οργή όλων των αδελφών κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας.

Εμείς, αντίθετα, όχι μόνον γίναμε πλήρως σεβαστοί, αλλά και περάσαμε το δικό μας εναλλακτικό Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο στην Πολιτική Ομάδα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παμψηφεί.

Οι εξελίξεις απέδειξαν ότι το δικό μας σχέδιο ήταν και διορατικό: προτείναμε μεγαλύτερη μείωση των κρατικών δαπανών, λιγότερους φόρους και εξηγήσαμε πώς μπορούσε να γίνει και ταχύτερη προσαρμογή, κατά 19 δις.

Πρώτοι ζητήσαμε την  θεσμοθετημένη και ολοκληρωμένη τεχνική υποστήριξη των εταίρων, που τώρα μας παρέχεται από δεκάδες  ειδικούς υπό τον κύριο Ράιχενμπαχ.

Προτείναμε τη μείωση των επιτοκίων από 5,5% στο 3.5%. Και έγινε.

Προτείναμε την ανάληψη επιπλέον κόστους του ΕΣΠΑ απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έγινε.

Ζητήσαμε τη δημιουργία ενός νέου σχεδίου τύπου Μάρσαλ για να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Και τώρα πρόκειται να το προτείνει η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί.

Ζητήσαμε την ανταλλαγή των ομολόγων με άλλα, χαμηλότερης αξίας, αλλά εγγυημένα απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γίνεται τώρα και αυτό.

-Το ίδιο δραστήριοι υπήρξαμε και στο εσωτερικό: Προτείναμε σειρά γενναίων, αλλά εντελώς απαραίτητων πια, θεσμικών αλλαγών.

Μείωση των βουλευτών σε 200.

Επιβολή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, κάτι που τώρα πια το απαιτεί και η Ε.Ε.

Έλεγχο της χρηματοδότησης των κομμάτων, περιλαμβανομένων αυτών που καταργήθηκαν, και περιορισμό της χρηματοδότησής τους κατά 50%.

Δώσαμε πρώτοι το παράδειγμα αναρτώντας τα οικονομικά στοιχεία της Δημοκρατικής Συμμαχίας στο διαδίκτυο.

Το ίδιο θα κάνω κι’ εγώ προσωπικά με τα περιουσιακά μου στοιχεία και ζητώ να πράξουν το ίδιο και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και βουλευτές του κοινοβουλίου. Δεν μας ενδιαφέρει τόσο εάν είναι κανείς πλούσιος ή φτωχός αλλά το τι είχε όταν μπήκε στην πολιτική, τι έχει τώρα και γιατί.

Δεν είχα ψηφίσει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών που τους παρέχει ατιμωρησία. Μειοψήφησα, αλλά ο Καραμανλής δεν με διέγραψε!

Οι βουλευτές και οι υπουργοί θα πρέπει να ελέγχονται και να δικάζονται με τρόπο όμοιο με τους λοιπούς πολίτες.

-Κεντρική πολιτική μας κατεύθυνση ήταν συνεχώς ο εξής στρατηγικός συνδυασμός: Ανάταξη δημιουργική –Ευαισθησία κοινωνική.

Ανάταξη δημιουργική: Μέτρα και προτάσεις για να δημιουργήσουμε πλούτο ξανά, με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, με πάταξη της φοροδιαφυγής, με απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα και με λειτουργικό και διαφανή μηχανισμό είσπραξης. Η Συμμαχία έχει προτείνει συγκεκριμένους τρόπους για τη άρση όλων των αντικινήτρων στη δημιουργία.

Ευαισθησία κοινωνική: Σας θυμίζω την κοστολογημένη πρότασή μας για αύξηση του ΕΚΑΣ. Για εξυγίανση των ΔΕΚΟ και για κατάργηση των σκανδαλωδών συνδικαλιστικών προνομίων και χρηματοδοτήσεων. Πρώτοι εμείς αποκαλύψαμε τα 34 εκ. ευρώ που πήγαν στους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, όπως άλλωστε πρώτοι αποκαλύψαμε τη σκανδαλώδη  χρηματοδότηση των δύο μεγάλων κομμάτων από την τράπεζα Αττικής. Προτείναμε το άνοιγμα, με δωρεάν ουσιαστικά παραχώρηση, των ανενεργών αγροτικών και δασικών εκτάσεων της Ελλάδας στους άνεργους νέους μας. Κάναμε προτάσεις για τις συντάξεις. Για τα έργα υποδομής.

Για το περιβάλλον: Στο Τατόι, για παράδειγμα , ή εδώ στο Σέιχ-Σού, η προστασία και αξιοποίησή τους θα δημιουργούσε εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Υποσχεθήκαμε, από την πρώτη μέρα, ότι θα είμαστε δύναμη ανατροπής. Και γίναμε. Αλλά είμαστε δύναμη δημιουργικής, δημοκρατικής, ανατροπής. Όχι δύναμη καταστροφής, όπως το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς.

Θα επαναλάβω ό,τι έγραψα και σε μια, παρέμβασή μου στην «Καθημερινή» της Κυριακής που πέρασε. Στην παρέμβασή μου αυτή περιέγραψα  το αδιέξοδο και την απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική πολιτική σκηνή:

Το ΚΚΕ κινείται στα όρια του νόμου και με το ΠΑΜΕ ως προμετωπίδα προσπαθεί, με την παρακώλυση κάθε οικονομικής δραστηριότητας, να προσθέσει νέες στρατιές ανέργων στις ήδη υπάρχουσες. Αναρωτήθηκα αν ονειρεύεται κάτι σαν την Βόρειο Κορέα που οδήγησε σε θάνατο από πείνα δύο εκατομμύρια πολίτες της. Την Βόρειο Κορέα που έσπευσε να συγχαρεί και να της ευχηθεί να αντέξει!

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ και  ο κ. Τσίπρας ειδικεύονται σε διάφορες παραλλαγές ανευθυνότητας. Η τελευταία; προτείνουν πάγωμα για τρία χρόνια των υποχρεώσεών μας προς τους δανειστές πιστεύοντας, υποθέτω, ότι μια τέτοια μονομερής ενέργεια θα γίνει δεκτή μετά βαΐων και κλάδων και ότι δεν θα οδηγήσει άμεσα στην χρεοκοπία!

Ακόμη και  η συμπαθής, λόγω ύφους, Δημοκρατική Αριστερά  προτιμάει τις γενικόλογες τοποθετήσεις για «κοινωνικό κράτος» και «Ευρώπη των λαών». Όπως έγραψε όμως ένας ευφυής blogger: «η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει κάτι για όλους. Αριστερά, αλλά και με έναν αέρα σαλονιού για να μην τρομάζουν οι κυρίες του Κολωνακίου». «Ενάντια στο μεγάλο κράτος αλλά και στα μέτρα που το περιορίζουν. Υπέρ της μείωσης των δαπανών αλλά και με προτάσεις που, αν ποτέ εφαρμόζονταν, θα τις εκτόξευαν στα ύψη».

Τέλος, ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στα τέως μεγάλα κόμματα, ακριβώς γιατί θεωρητικά,  θα έπρεπε να είναι πιο υπεύθυνα: Η Ν.Δ του κ. Σαμαρά δεν είναι πια το φιλελεύθερο και φιλοευρωπαϊκό κόμμα που ήθελαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Κώστας Μητσοτάκης. Καταλαβαίνω το δέσιμο που νιώθουν μερικοί που, ενώ αγανακτούν, αδυνατούν να την εγκαταλείψουν. Αλλά τα κόμματα δεν είναι ποδοσφαιρικές ομάδες και φανέλες. Πρέπει να τα υποστηρίζουμε μόνο αν μας εκφράζουν και αν υπηρετούν την χώρα. Τις αρχές της ελευθερίας και δημιουργίας, την σκληρή δουλειά μέσα στην Ευρώπη, όπως είδατε, όλα αυτά, τα υπηρετεί σήμερα μόνον η Δημοκρατική Συμμαχία.

Στους φίλους σας λοιπόν πείτε: αν θέλετε να είσθε πιστοί στις αρχές σας ελάτε στη Δημοκρατική Συμμαχία. Την μόνη που τις υπηρετεί με συνέπεια.

Για το κόμμα του κ. Σαμαρά-γιατί αυτό είναι η σημερινή Ν.Δ.-είπα ότι μετά από δύο χρόνια «αντιμνημονιακού αγώνα», μετέχει μεν στην κυβέρνηση –και μάλιστα δια των δύο αντιπροέδρων της – αλλά ισχυρίζεται ότι δεν συγκυβερνά! Ψηφίζει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο Βενιζέλου, αλλά επί τρεις μέρες οι βουλευτές της το κατακεραυνώνουν! Θέλει να πάει στις εκλογές με το επιχείρημα ότι «θα» διαπραγματευθεί «μετά» με τους δανειστές. Είδαμε όμως πώς διαπραγματεύθηκε «μετά» ο Ιρλανδός, ο Ισπανός, ο Πορτογάλος και ο Ούγγρος «Σαμαράς».

Στο ΠΑΣΟΚ κυριαρχούν  συνθήκες ρευστότητας και διάλυσης.  Αφετηρία  είναι η πλήρης κατάρρευση του Γ. Παπανδρέου. Γι’ αυτό βλέπουμε ότι «άρχισε η παρέλαση στην πασαρέλα των υποψήφιων αρχηγών» οι οποίοι είτε δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο και δεν ήξεραν τι ψήφιζαν, είτε το διάβασαν αλλά δεν ήθελαν να εφαρμόσουν τις διαρθρωτικές αλλαγές, φορολογώντας απλώς ανηλεώς  τον κόσμο.

Αλλά, φίλες και φίλοι, υπάρχει και κάτι άλλο: Για το μικρο-μωσαϊκό  πέραν της Συμμαχίας των μεταρρυθμιστικών και φιλελεύθερων δυνάμεων. Που αδυνατούν να συνεργασθούν, παρά τις προσπάθειες της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Στο χώρο αυτό υπάρχει αριθμός αξιόλογων ανθρώπων. Αλλά υπάρχει-και θα το πω χωρίς καμία αλαζονεία-μόνο μια ευρέως οργανωμένη δύναμη: Η Δημοκρατική Συμμαχία.

Με «παρέα» ή μόνοι μας εμείς θα μπούμε στη Βουλή. Δύναμη δημιουργίας. Δύναμη ευθύνης. Δύναμη ανατρεπτική!

Και θα είμαστε το πρώτο φιλελεύθερο κόμμα, ένα νέου τύπου σύγχρονο κόμμα, το οποίο, μετά από δεκαετίες , θα παίξει κεντρικό, θα παίξει ρυθμιστικό ρόλο, στη νέα εποχή που ξεκινάει, καθώς το παλιό πολιτικό σκηνικό καταρρέει.

Το μήνυμα προς τα μέλη και τους οπαδούς μας από δω, από την Θεσσαλονίκη, είναι τώρα ένα και μόνο:

Έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε.

Δουλειά οργανωτική. Δουλειά πολιτική. Δουλειά σε όλα τα άλλα επίπεδα, μέσα και έξω απ’ την κεντρική πολιτική σκηνή.

Στην τελική αυτή ευθεία προς τη νίκη και την εκλογική επικράτηση της Δημοκρατικής Συμμαχίας καλούμαστε τώρα όλοι να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε πει: «η Ελλάς προώρισται να ζήσει και θα ζήσει».

Κόμματα σαν το δικό μας, άνθρωποι σαν και ΣΑΣ, εγγυώνται ότι, όντως, η Ελλάς θα ζήσει.

Νάστε σίγουροι ότι η παρουσία μας στη νέα Βουλή θάναι καθοριστική!

Εμπρός στον αγώνα για να δυναμώσουμε κι άλλο τη Δημοκρατική Συμμαχία!».

1 Φεβρουαρίου 2012