Λούκα Κατσέλη: Όταν η δημοκρατία υπονομεύεται, χρειάζεται περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία.

Συνέντευξη της Προέδρου της «Κοινωνικής Συμφωνίας» στον Γιάννη Καμπουράκη για την ε/φ «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στις 29/09/2013

1) Η πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ανάγκασε την κυβέρνηση και ειδικότερα τη ΝΔ, να αλλάξει στάση έναντι της Χρυσής Αυγής. Πως κρίνετε τις πρώτες κινήσεις και γιατί κατά τη γνώμη σας η Νέα Δημοκρατία υιοθετούσε εδώ και καιρό στάση ανοχής έναντι της Χρυσής Αυγής; 

Οι κυβερνητικές ευθύνες για την επώαση του αυγού του φιδιού είναι τεράστιες. Η ραγδαία άνοδος της Χ.Α δεν είναι τυχαία.

Είναι αποτέλεσμα της απαξίωσης των κομμάτων εξουσίας, της πολιτικής της βίαιης λιτότητας και της κατάλυσης του κράτους πρόνοιας και ασφάλειας που έχει εντείνει επικίνδυνα την ανασφάλεια, την οργή και  το αίσθημα εγκατάλειψης σε χιλιάδες συμπολίτες μας.

Η στάση ανοχής της Κυβέρνησης οφείλεται σε άκρως επικίνδυνους και κοντόφθαλμους πολιτικούς υπολογισμούς .

Αλλοι  είδαν στη Χ.Α.  ένα επιπρόσθετο δεκανίκι σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ αποδειχθεί ανεπαρκές για τη διατήρησή της ΝΔ στην εξουσία. Αλλοι ένα ισχυρό όπλο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ μέσω  της νομιμοποίησης της ψευδεπίγραφης «θεωρίας των δύο άκρων». 

Ανεξαρτήτως λόγων, η  μέχρι σήμερα σιωπηρή ανοχή της Χ.Α. από την Κυβέρνηση,  την καθιστά   παθητικό συναυτουργό ενός επαπειλούμενου εθνικού διχασμού.  

2) Συμφωνείτε για παράδειγμα με την πίεση που ασκήθηκε να παραιτηθούν ανώτατοι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ ή με την επίσπευση δικαστικών υποθέσεων που ήταν στο συρτάρι εδώ και μήνες ή χρόνια; 

Δεν τίθεται θέμα συμφωνίας ή διαφωνίας με αυτονόητες ενέργειες σε ένα κράτος δικαίου.

Αυτό που δημιουργεί ερωτηματικά  είναι η σκοπιμότητα των  καθυστερημένων αντανακλαστικών του κράτους και της Κυβέρνησης  .

3) Ποιος είναι ο λόγος, ο σκοπός της περίφημης - όσο ανιστόρητης και επικίνδυνης - θεωρίας των δύο άκρων; Τι πιστεύετε ότι προσπαθεί να πετύχει η ΝΔ επιχειρώντας να εξισώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή; 

Είναι   μια  άκρως επικίνδυνη μέθοδος προπαγάνδας με στόχο  την προβολή της ΝΔ και του Κυβερνητικού συνασπισμού ως του μόνου θεματοφύλακα της σταθερότητας  και της ασφάλειας στη χώρα.  

Αποτελεί συνέχεια  των τεχνητών ψευτοδιλημμάτων που προβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια με στόχο την καλλιέργεια  του φόβου και τη   νομιμοποίηση της λογικής του μνημονιακού μονόδρομου : Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ; Μνημόνιο ή χρεοκοπία; Μνημόνιο ή απώλεια και της ελάχιστης σύνταξης ή του κατώτατου μισθού;

Καθώς πια μια εξαθλιωμένη κοινωνία αρνείται να μπεί σ αυτή τη λογική , το επόμενο εκβιαστικό δίλημμα που τέθηκε είναι:  Κυβέρνηση και Μνημόνιο ή αναρχία, βία και χάος;

4) Εκτιμάτε ότι πρέπει η Χρυσή Αυγή να τεθεί εκτός νόμου ή πρέπει να αντιμετωπιστεί ενώπιον του νόμου; Κάποιοι εκτιμούν ότι αυτό το απαξιωμένο, κουρασμένο και σε πολλές πλευρές  διεφθαρμένο σύστημα δεν θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την έξαρση του νεοναζισμού και του φασισμού στην Ελλάδα. 

Η αντιμετώπιση μπορεί και πρέπει να είναι  πολιτική  με προσφυγή στη δικαιοσύνη  και έννομη τάξη οπου αυτό επιβάλλεται.  Όταν  η δημοκρατία υπονομεύεται, χρειάζεται  περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία.

Αν δεν αντιμετωπισθούν όμως οι γεννεσιουργιές αιτίες της ανόδου της Χ. Α  και δεν ανατραπεί η  πολιτική  της φτωχοποίησης και εξαθλίωσης μεγάλων ομάδων του πληθυσμού, της διόγκωσης της ανεργίας και της ανισότητας, της καταπάτησης του δικαιώματος στην ισότιμη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες  υγείας και πρόνοιας, τότε η λερναία υδρα του φασισμού θα βγάζει συνεχώς καινούργια κεφάλια.

Το πρόβλημα είναι ότι η Κυβέρνηση και οι καθεστωτικές δυνάμεις  που εξυπηρετούνται από αυτή την πολιτική, στρουθοκαμιλίζουν. Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και  καταφεύγουν σε όλο και πιο αυταρχικές πολιτικές και λύσεις.

Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, αυτό απαιτεί μια μεγάλη πολιτική ανατροπή ώστε μια νέα προοδευτική Κυβέρνηση, με ισχυρή λαική εντολή, να αποκαταστήσει βασικές σχέσεις εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με τους πολίτες.

5) Είναι η οικονομική κρίση η αιτία της ανόδου της Χρυσής Αυγής και της μετατροπής της από γραφική ομάδα του ακροδεξιού περιθωρίου και των παρακρατικών μηχανισμών σε πολιτικό κόμμα και μάλιστα με σημαντική επιρροή σε λαϊκές γειτονιές ή υπάρχουν και άλλες αιτίες;   

Δεν είναι η οικονομική κρίση, αυτή καθ’ εαυτή, αλλά ο άδικος, επικίνδυνος και αναποτελεσματικός  τρόπος διαχείρισης και αντιμετώπισής της. Αυτό που σκοτώνει είναι το τοξικό φάρμακο και όχι η ιδια η αρρώστια...Το αίσθημα της αδικίας είναι διάχυτο.

Ενώ η μεσαία τάξη φτωχοποιείται και τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα περιθωριοποιούνται, κάποιοι κερδίζουν μέσω φυγής κεφαλαίων, φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, εξωχώριων εταιρειών, τριγωνικών ενδοομιλικών συναλλαγών ή αθέμιτων πρακτικών χωρίς έλεγχο και τιμωρία. Την ιδια στιγμή που προνοιακά επιδόματα αναπήρων ή φτωχών  που χρωστούν και δεν μπορούν να πληρώσουν κατάσχονται από την εφορία, κάποιοι  πλουτίζουν μέσω ευνοικών ρυθμίσεων και απευθείας αναθέσεων έργων.  

Ενώ βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δομές έχουν καταρρεύσει , τραπεζικοί οργανισμοί, υπόλογοι για την κρίση,   αποζημιώνονται πλουσιοπάροχα .

Η υπόκωφη αγανάκτηση και το αίσθημα του αδιεξόδου και της ανημποριάς εχουν οδηγήσει στην  παντελή απαξίωση  του Κοινοβουλίου, των κομμάτων , του συνδικαλιστικού κινήματος, των πολιτικών, του Τυπου και των ΜΜΕ και των περισσότερων θεσμικών πυλώνων της Ελληνικής δημοκρατίας,  που φαίνεται να  κυβερνάται απο εντολοδόχους των δανειστών της, μέσα από  Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, Υπουργικές αποφάσεις και Προεδρικά διατάγματα.

6) Οι γερμανικές εκλογές τελείωσαν, η Α. Μέρκελ θριάμβευσε. Πρώτα να μας πείτε αν θεωρείτε ότι το αποτέλεσμα είναι καλό ή κακό ή κάτι μπορεί να αλλάξει για την Ελλάδα και δεύτερον αν περιμένετε χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής και της λιτότητας από τη νέα γερμανική κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού...

Δεν νομίζω ότι θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικό για την Ελλάδα, ακόμα κι αν υπάρξει ο μεγάλος συνασπισμός στη Γερμανία, αν δεν αποβάλλουμε εμείς οι ίδιοι το αίσθημα του ηττημένου, αν δεν προωθήσουμε  και διεκδικήσουμε το δικό μας σχέδιο εθνικής ανασύνταξης,  αν δεν πάρουμε  τις απαραίτητες πολιτικές πρωτοβουλίες και  δεν συνάψουμε στέρεες διεθνείς συμμαχίες. Γι αυτό χρειάζεται  μια ευρεία συμπαράταξη αποφασισμένων  αγωνιστών  που δεν ελέγχονται αλλά που είναι διατεθειμένοι να καταθέσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους στη συλλογική προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας. 

7) Υπάρχει περίπτωση να πάμε σε τρίτο πακέτο δανειοδότησης χωρίς την επιβολή νέων μέτρων; Διότι αυτό εκτιμούν τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Βενιζέλος...

Ένα τρίτο πακέτο είναι ήδη ορατό δεδομένου ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση τους λόγω συνεχιζόμενης ύφεσης και διόγκωσης των κόκκινων δανείων και του  χρέους. 

Μπροστά στο αδιέξοδο, οι δανειστές μας είναι πιθανό να δεχθούν μια επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής των οφειλών και κάποια μείωση επιτοκίων αλλά γι αυτό θα απαιτήσουν νέα επώδυνα οικονομικά μέτρα και θεσμικές ρυθμίσεις .

Μετά την επιβολή κόστους εισόδου 25 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία και αύξησης της συμμετοχής των ασφαλισμένων για φάρμακα στο 25%, αναμένονται η αρση της αναστολής πλειστηριασμών, το κούρεμα  καταθέσεων,  η μείωση του εφάπαξ, η εισαγωγή εισοδηματικών κριτηρίων σ’ όλα τα επιδόματα, η οριστική απόλυση δημοσίων υπαλλήλων…

8) Πως βλέπετε τις κινήσεις στο χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς και τι προβλέπετε ότι θα συμβεί ως τις ευρωεκλογές; 

Οι διεργασίες συνεχίζονται. Είναι η μεγάλη πρόκληση και ο αγώνας τόσο για μας στην  «Κοινωνική Συμφωνία» όσο και για κάθε προοδευτικό πολίτη.

Ζούμε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης την οποία κανένα κόμμα  δεν μπορεί να αντιμετωπίσει από μόνο του. Η νέα πολιτική πραγματικότητα απαιτεί υπερβάσεις και νέες συγκλίσεις που να ανταποκρίνονται στους  πρωτόγνωρους κοινωνικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς που συντελούνται στη χώρα μας.

Οι πρόσφατες κινήσεις ανασύστασης της Κεντροαριστεράς που προβάλλονται  από εξωθεσμικούς παράγοντες θα αποτύχουν, εφόσον δεν στηρίζονται σε ξεκάθαρες πολιτικές τοποθετήσεις και θέσεις αλλά αποτελούν καιροσκοπικές συμπράξεις  «προσωπικοτήτων».

Στηρίζονται σε ρητορικές αναφορές  ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, αναζητούν πολιτική διέξοδο και θέσεις εξουσίας ή πολιτικών προσώπων που, αν και προοδευτικοί ή  σοσιαλιστές  στην αντιπολίτευση, αποδείχθηκαν πιο νεοφιλελεύθεροι από τους νεοφιλελεύθερους στην πράξη.

Αντίθετα, είναι  εφικτή, παρά τις δυσκολίες,  η συγκρότηση ενός  ευρύτατου πλειοψηφικού κοινωνικού  μετώπου για  μια προοδευτική Κυβέρνηση που θα ανατρέψει τις  πολιτικές  της βίαιης λιτότητας, της εθνικής υποτέλειας και της απαξίωσης των δημοκρατικών θεσμών.

9) Εθνικές εκλογές πότε βλέπετε; 

Η ρευστότητα και η αβεβαιότητα είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο οι εκλογες να γίνουν και πριν το καλοκαίρι του 2014.