Το μόνο που ελπίζω είναι ετούτο το χειμώνα, να δω το καλοκαίρι…

Χτίζουν τη «νέα Ελλάδα» με την καταστροφή της και την καταστροφή των ανθρώπων της…

Θλιβερή διαπίστωση για μια ακόμα πιο θλιβερή πραγματικότητα. Το κύκνειο άσμα ενός ετοιμοθάνατου λαού που περιμένει στις ουρές για να τον σκοτώσουν, θυσία προς τραπεζική και εταιρική βορά. Συσσίτια, ΟΑΕΔ, τράπεζες, εφορίες, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, διόδια. Η ιδεολογία της αναμονής και της υπομονής. Σαν τα πρόβατα στη γραμμή για το σφαγείο.

Επιτρέψτε μου να αφιερώσω σε όλους (κι ας αξίζει σε λίγους) το παρακάτω, που κάποτε υποδήλωνε την Κρήτη και την πραγματική αντρειοσύνη. Την Κρήτη του μαχητή και συμπαραστάτη, απλού Έλληνα. Να το διαβάσουν, μήπως και ξυπνήσει μέσα τους το αίμα των προγόνων, όπως το περιγράφει ο Καζαντζάκης στην «Ασκητική».

«Τον αντρειωμένο μην τον κλαις, όσο κι αν αστοχήσει
μα αν αστοχήσει μια και δυο πάλι αντρειωμένος θα ΄ναι,
πάντα ν” η πόρτα του ανοιχτή κι τάβλα ντου στρωμένη
και τ΄αργυρό του το σκαμνί όμορφα στολισμένο
και καρτερεί τση φίλους του.»

Να κοιτάμε μακρυά και ψηλά, πάνω από κάθε «Αντωνάκη», «Βαγγελάκη» ή άλλο «Άκη» και να θέτουμε στόχους που θα μας πηγαίνουν πέρα από αυτά τα άτομα που νεπωτιστικά κατέχουν θώκους.

Ναι, η νέα Ελλάδα είναι έτοιμη, αλλά δεν είναι αυτή που εύχονται οι την εξουσία κατέχοντες. Είναι κάτι περίεργοι τύποι που αφυπνίζουν και οπλοφορούν ενημέρωση. Είναι κάτι περίεργοι, ανένταχτοι σε παρατάξεις αλλά εντεταγμένοι στο γενικό καλό. Είναι καιρός η νέα Ελλάδα, να πάρει τη θέση της παρηκμασμένης παλιάς.

Το μόνο που ελπίζω είναι ετούτο το χειμώνα, να δώ το καλοκαίρι.

Κωνσταντίνος Παπαδάκης